şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
SENSİZ YAŞADIĞIM BU KOCA ŞEHİR
SENSİZ YAŞADIĞIM BU KOCA ŞEHİR
Sensiz yaşadığım bu koca şehrin tam ortasında
Yapayalnızım şimdi ,
Her şey üstüme geliyor sanki ,
Gece karası gönlüme vuran ayaz ,soğuk geceler,
Gecelerime vuran ay ışığı ,yoldaşım,
Benliğime işlediğim gece karası gözlerin
Düşlerimde hep , yanıyor alev ,alev,
Sürgünüm artık yaşadığım
Bu koca şehirde
Hüzünler çöktü üzerime
Bu şehrin illagal yollarında
Sessiz çığlıklarıma kuşlar ses oluyor
Benim yerime
Hani yarınlar bizim olacak demiştin’ ya
Benim için , infaz kararıydı gidişin
Bedenim kurşunlara dizildi bilesin
Yokluğunla eşkiya kesildim
Dağlara mı vursam kendimi
Aklım hep sende
Yüzün, hep gözümün önünde
Bir tabanca sıksaydılar keşke beynime
Aşkının yokluğunla oldum deli divane
Mevsimlerden kara kıştı gidişin
Dudaklarımın arasında Bir yanık türkü
Tesellim oluyor, asice duygularıma ,
Çapraz ateşler içinde
Sessiz çığlıklarım
Çıkmayan sesim çığ oluyor
Karşı ki dağların buz yığınında
Başım dik duruyorum öylece ,
Biliyorum bir şafak vakti geleceksin
Biliyorum mevsimlerden ilk bahar …
Ya da sonbahar
İçimde bitip tükenmeyen
Bir umudum var
Kimbilir geleceksin
Günün birinde diye.
14-01-2015
Birgül Sevil Tekinay
www.kafiye.net
AŞK ÇINARIM
SEVDA ÇINARIYDIN GÖZÜMDE
AŞK İLE SEVDİM SİNEDE
MÜEBBETSİN KALBİMDE
AŞK ÇINARIM SEVGİNLE GEL
KOR ATEŞ OLUP YANDIYSAM
HASRETİNİ KARDIYSAM
AŞK CENGİNE ÇIKTIYSAM
AŞK ÇINARIM SEVGİNLE GEL
GÖZLERİN ELA KALBİM ATEŞTİ
SEVGİM SIRMALI CENGAVERDİ
BU HAYAT SENSİZ KEŞMEKEŞTİ
AŞK ÇINARIM SEVGİNLE GEL
ŞİİR B. SEVİL TEKİNAY
www.kafiye.net
Səni Tapardı
Yenə uşaq olub qapı pusaydım,
Niyyət edib, ağacdan şal asaydım.
Məni sevdiyinə inanmasaydım,
Bəlkə də, ümidim yolun sapardı.
Ağacım kəsildi, budağında bar.
Kötüyü üstündə oynandı qumar.
Dumana çevrildi bütün arzular,
Onu sənsizliyin yeli apardı.
Fələk ikimizlə oynadı oyun,
Yorğana gah xara gəzdim, gah da yun,
Ürək su olsaydı, görüşümüz un,
Səni sevgi təndirinə yapardı.
Elə yandım, yel dağıtdı külümü,
Bilmədim qəddim düzmü, bükülümü?!
Qırx qapı ardında bitən gülümü,
Dibinə tökdüyüm suyu qopardı.
Nə qışda gül gözlə, nə də, yayda qar,
Sevgimlə, ömrümün köynəyi çox dar!
Älində olsaydı küllü ixtiyar,
Yene də, Rəhimli səni tapardi.
Müəllif: Aygun Rehimli
www.kafiye.net
Yolum Kəsişər.
Bu dünyanın çoxu sudur,
Bəlkə elə sirri budur?
Ədalətin qanunudur,
Quyu qazan, özü düşər.
Gözüm, sevməyənə baxma!
Su tək, hər tərəfə axma.
Ocaq çatıb, ürək yaxma,
Öz qəlbin ocaqda bişər.
Hər başlayan bitməlidir,
Qul, qulluğun etməlidir,
Gələn bir gün getməlidir,
Belə yaranıbdır bəşər.
Məni yara apar, külək!
Bəlkə ölmədən sevilək!
Elə sonluq yazdı fələk,
Nə xeyirdi, nə də ki, şər.
Yalanlarda boğulmuşam,
Qara bulud tək dolmuşam.
Sanki, dünən doğulmuşam,
Ömür necə tez ötüşər?!
Əğyarı düşsün azara,
Bir az tələssin məzara.
Rəhmli, bəxti az ara,
Nə vaxtsa, yolun kəsişər.
Müəllif: Aygun Rehimli
www.kafiye.net
Tabutumu El Götürür.
Tanrıdasn güc dilərəm, vüsalacan qəlb dayana,
Hər anım səninlədir, vallahi getsəm hayana.
Yazığım gəlir, inan sevgimizi yox sayana,
Çün bulud da, düşünür guya gün nurun itirir.
Bildinmi səndən ayrı, nələr çəkdi yarın nələr?!
İlləri verdi bada, indi başa toz, kül ələr.
Bir kərə büdrədimi,inam gedər, şünhə gələr,
Yalan da, arxasınca inanki, yalan gətirir.
Ürəyim, sevincini böl kədərä, bax qalığa,
Göz yaşından artığı qalsa tulla ortalığa.
Demə ki, neyləmişəm,getmə belə xırdalığa,
Nöqtə də çox kiçikdi, fəqət cümlələr bitirir.
Rəhimli, mizan varmı qəmlərimi çəkəm, böləm?
Dərdlərim dağ olsa da, özüm bir qurumuş çöləm.
Qorxuram çatmayasan, son nəfəsdə tənha öləm,
Gələndə görərsən ki, tabutumu el götürür.
Müəllif: Aygun Rehimli
www.kafiye.net
Sözlərim Ömrümü
Sözlərim ömrümü vəsiyyət edir,
Tapşırır bu sevən ellərə meni .
Hərdən özüme de nəsiyyət edir,
Nəql edir ağlayan tellərə məni.
Bu fələk can kimi canlari aldi.
Hər gündə,bir azda arali saldi,
Keşiyin cəkdiyim illərə meni.
Xatirə edib də,gənclik cağımı,
Xəzana döndərib ömür bağımı,
Verirdə o əsən eh,yellərə meni.
Sözlərim düzülür söz axarımla.
Sevənlər bu deli misralarımla,
Hey salır dillərdən-dillərə məni.
Divanə ürəyə bu həsrəti qatdı.
Olmadi insafi eh bir anda atdı,
Məhəbbət fəryadı səllərə meni…….
Hatırlanmaz
Bir musibet olmayınca
Hatırlanmaz yüce Allah
İnsan zorda kalmayınca
Hatırlanmaz yüce Allah
Dert gelip de üzülmeden
Sıra sıra düzülmeden
Gözünden yaş süzülmeden
Hatırlanmaz yüce Allah
Kaza bela gelmeyince
Yere vurup çelmeyince
Bir sevdiğin ölmeyince
Hatırlanmaz yüce Allah
Oğlu, kızı bakmayınca
Takmaz ise felek kanca
Can yanınca anlar anca
Hatırlanmaz yüce Allah
Hesaplamaz hiç fukara
Uğramadan kul zarara
Düşmeyince kişi dara
Hatırlanmaz yüce Allah
Sinek gezer vız vız eder
Mikrop sürer uçar gider
Olmayınca o can heder
Hatırlanmaz yüce Allah
Okuyan ders alsın güya
Bekir yazdı değil rüya
Can düşmeden bil hay hayâ
Hatırlanmaz yüce Allah
Bekir Akbulut
08.01.2015
www.kafiye.net
Sözün Yaraşığı
Səbr dərmandı hər dərdə,
Bəzən görmür gözlülər də.
Məncə, nurdu desələr də,
“Qaşdı gözün yaraşığı”…
Sevilərsən, sözün balsa,
Xoş halına- izin qalsa.
Qarın doydurmur tək olsa,
Aşdı duzun yaraşığı…
Dünyadı- boşalar,dolar,
Arif gücün qəmdən alar.
Ürək sevsə, cavan qalar,
Yaşdı yüzün yaraşığı…
Gərək doğru danışa dil,
Yoxsa sözün olar səfil.
Rəhimli, çox öyrən, çox bil,
Başdı sözün yaraşığı.
Müəllif: Aygun Rehimli
www.kafiye.net
Sevdam Zay Oldu
Kurbanın olmuştum yoluna senin
Gönlümü verdiğim,sevdam zay oldu
Sevgiyle dolmuştum soluna senin
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Beni yaradana şükür ederken
Sensin son umudum vuslatım derken
Gözlerime yaşlar doldurdun erken
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Bakınca maziye gördüğüm çile
Kol kola yürürüm dertlerim ile
Başka yar sevmedim rüyam da bile
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Elbet güneş doğar biter kederim
Tuz basar yarama dua ederim
Sırrına erdiğim ALLAH’ım derim
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Şiirler ağlıyor heceler bizar
Cümleler dağlıyor imgeler mezar
Kalemim ayrılık güftesi yazar
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Nuray Çakmak_09.01.2015
www.kafiye.net
Ana (ANAMA)
Bilinmez cennetsin farklı sıcaksın
Hayattır cihanda ana insana.
Evlada açılan pamuk kucaksın
Devlettir cihanda ana insana.
Sallar ninni eder süslü beşikte
Eyvah diye koşar düşsen eşikte
Geceli gündüzlü nöbet keşikte
Servettir cihanda ana insana.
Emzirir ak sütten helal pınardan
Oynarken gözlüyor seni kenardan
Serindir gölgesi koca çınardan
Nimettir cihanda ana insana.
Giydirir-kuşatır besler kuş gibi
Okşarken başını hayâl düş gibi
Ayrılmayan kutsal iki eş gibi
Hasrettir cihanda ana insana.
Öğretir bildiğin eğitir güzel
Tehlikeden korur bildirir ezel
Taktiği tekniği kendine özel
Mürşittir cihanda ana insana.
Demez ki büyüdü çocuksun onda
Annelik duygusu dolaşır kanda
Evladım diyerek kadife tonda
Rahmettir cihanda ana insana.
Evlensen barklansan küçüksün yine
Aklı kalır her gün gelir evine
Mutluluğu görüp bakıp sevine
Vuslattır cihanda ana insana.
Ne kadar kızsa da oy anam dersin
Üzülür sabrını Allah’ım versin
Ne verse elinden bal diye yersin
Sıhhattir cihanda ana insana.
Sırtına aslanda ödenmez bir hak
Ettiği duası tutmuştur hep bak
Anaya evladı olur mu hiç yük
Cennettir cihanda ana insana.
Büyük değer vermiş yaradan ona
Bakmayın kutsaldır sıradan ona
Selam olsun şimdi buradan ona
Haslettir cihanda ana insana.
Bekir derki ana ilahi bağın
Ölmeden kıymeti bilinsin sağın
Anayla örülmüş bedende ağın
Sabittir cihanda ana insana.
Bekir Akbulut
13.02.2012
www.kafiye.net
