şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Gülsüm Hicran ÇAÇUR Kategoriler
RUH İKİZİM
Annem okuma yazma bilmeyen sevgi dolu bir kadın idi… Babamda uzman çavuş iki tanede ağabeylerim var. Ben okuma yazmayı öğreninceye kadar beklide kimse bana uyurken masal okumadı yada anlatmadı. İki erkek ağabeylerim olunca annemde kız kardeşime hamile ve ev iş yapmak için beni ağabeylerime teslim ederdi.
Şimdi Çocuk Olmak
Çocukluğumuzu özlememek mümkün mü? Hele hele çocukluğunuz köyde, sokak aralarında komşu kadınları kapının önüne toplanmış, her komşu kendin bir parça bir şeyler yapmış, kimi şekeri getirmiş. kimisi çaydanlıkta demlenmiş çayını, naneli yoğurtlu ekmekler, kapın önünde, kimi
GELGİTLERİM KAZANDI
Ooof ne olacak benim bu gelgitlerim. Günlük yaşantımızda sosyal ve ekonomik toplumsal sorunlarımızın sürekli arttığı bu çağda mı desem, zamanda mı desen ne… Bilemiyorum. Her neyse işte sorunlarımıza birde psikolojik sorunlar eklemiyor muyuz? Hem de nasıl ekliyoruz. Buda bizin bedensel rahatsızlıklarımızın da artmasına sebep… Ne olacak benim bu gelgitlerim… Hiçbir zaman bir problemin sonucunu, baştan kestiremedim. Hep problemi bildiğim yöntemlerle çözdüm.. Püüffff puuh .. Ne oldu.
ÇEVRECİYİM Mİ DESEM YA PETŞİŞELERİM?
Ben yaşadığım çevrede insan olarak yaşıyorsam yaşadığım çevreden sorumluyum. Temiz bir çevrede yaşamak istiyorum. Temiz çevrede yaşamakta benim, senin, bizim elimizde. Hepimizin elinde.
Keşke, keşke diyorum. Her birey üzerine düşen görevini tam olarak yerine getirirse alışkanlık haline getirsek çevre temizliğimizi sokaklarımız gözümüzü, ruhumuzu, gönlümüzü açsa.. Tertemiz bir çevrede yaşasak.
Kadın kadınca
Benim zamanımda ortaokulda yabancı dil için kura çekilirdi. Kura da ne çıkarsa o dili öğrenirdik. Bana da kura da Fransızca dili çıkmış idi. Bu dil gerçekten çok hoş ve güzel bir dil. Fransızcayı öğrenmeye başlayınca çok şaşırmıştım. Fransızca da bütün canlı cansız varlıkları erkek ve dişi olarak ayırmışlar. Merak ettim. Soru işaretleri hiç bitmedi. Birbirini çok seven iki insan ayrılmaya karar verip de mi, her şeyi bu benim ve dişi, bu benim ve erkek diye aralarında paylaşmışlar. Neye dayanarak ayırmışlar.
YAŞLILARIMIZ
Musa Aleyhisselâmın ümmeti:
– Ya Musa! Rabbimizi yemeğe davet ediyoruz. Buyursun bir gün misafirimiz olsun. Nemiz varsa ikram etmeye hazırız, dediklerinde Musa Aleyhisselâm, onları azarladı. «Nasıl olur, Allah (haşa) yemekten, içmekten ve mekândan münezzehtir» diyerek bir daha böyle bir şeyi akıllarından bile geçirmemelerini tenbihledi. Fakat Musa Kelîmullah Turu Sina’ya çıkıp, bazı münasaatta bulunmak istediğinde, Allah tarafından şöyle nida olundu:
Eyvah, annemin dizileri başlıyor…
Düşünüyorum da, ne kadar hızlı bir şekilde birçok televizyon kanalına sahip olduk. Bu kanallarımızın sayısı çoğaldıkça dizilerin sayısını hesaplayamaz oldum. Bir dizi tutulunca da, fotokopi usulü burada da geçerliliğini ortaya koyuyor. Bir kaç kelimeyi değiştirerek, isim değişikliği ile alın size binlerce dizi. Yaratıcılığımız, hayal kurma özelliğimiz,
Görünmez Bağ – Gönül Dostluğu
Paylaşmak, güvenmek, fedakârlık, sevmek, sevilmek. İnsanı var eden olmazsa olmaz bu soyut duygularımızdır. Ne kadar güçlü kuvvetli, makam mevki sahibi zengin ve etiketli olursak olalım. İnsan ilk önce güvenmek istiyor. Alışveriş yaparken bile hiç tanımadığımız insana güven duyamazsak, o kişiye karşı güvensizlik hissedersek alışveriş yapmadan çıkar gideriz. Aldatırsa aldatsın benim çok param var, batmam ya diyemeyiz.
Sonunda okullar açıldı mı?
Sonunda okullar açıldı mı? Evet sonunda okullar açıldı. Yaz ne güzeldi. Güneş, rüzgar, deniz ve tembelliği sevdiğimizden çok ama çok rahattık. Yaklaşık 2,5 -3 ay olan tatilimizi bitirdik. Aileler mutlu… Evde zapt edemediği haşarı çocukları öğretmen iyi idare ediyor.
Okumak mı?
Çevremde beni tanıyanlar, benim hangi olaya, hangi duygu ile ve ne şekilde tepki vereceğimi benden önce bilmelerine hep şaşırmışımdır. Hani diyorum ki; annemi, babamı, yakın çevremi anladım da anlamasını daha henüz yeni tanıştıklarım birkaç sohbetten sonra tepkilerimi- ben hariç- kolayca nasıl çözüyorlar! Çok iyi tanıdığı ve yakını olmuşum. Tepkimi, öfkemi, duygularımı, sevinçlerimi benimsemişler. Nasıl bildik, sıradan biri olabiliyorum!
