şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Neslihan Eyüboğlu Kategoriler
Gülüşünü bırak çocuk
Gülüşünü bırak çocuk Gülüşünü bırak çocukAydınlık yarınlara gülüşünü bırakBize gittiğimizgidip vardığımız her yol tuzakYeşerecekse memleketimin bağı bahçesiellerinin değmesi şartMasmavi gökyüzü kalmalıysa öylesen şartsınvarlığın şartBir salıncak bulsaksallarınız hepimizBir gülüş bulsaseyrine dalar yüreğimizHer şehirdenher yürek hepimizBir çocuk kahkahasınakendi gülüşlerimizi emanet etmişizGülüşünü bırak sabahlara kiaydınlık olsun günlerimizBiz amayızbizim lâl dillerimizBiz kirlenmeye meğilli yüreklerizZamana yenik düştük hepimizSenin gülüşlerin çocuköyle […]
Durdurun şu zamanı!
Durdurun şu zamanı! Durdurun şu zamanı!Alıp gittikleri yeter benden,Kalmadı bende ki şu canın dermanı.Daha üç sene önce kaybettim babamı.Nasıl teslim ederim onun ardından zamana,Şu elleri çam kokan anamı. Durdurun şu zamanı!Öyle uzaktan bakmak ile,Kimse bilmez canın altında yatan canı.Öyle bir can ki saçı eli kınalı,Öyle bir can ki bana herkesten vefalı.Yazması oyalı,peştemalı sarılı,Şu garip canın […]
Sonra nemi oldu?
Sonra ne mi oldu?
Gece üç beş nöbetlerine dikildik ikimizde
Bir yanı siyah bir yanı beyaz sayfalar birikti
suretler içinde kalan suretlerimizin önüne
Bir Şiir
Bir Şiir Bu bir şiir değil sevgilim Düştüm kalktım seni övdüm Duydum sustum beni dövdüm Bakıp gördüm dayandım da Cümle âlem içinde Âlem cümle içinde Han denilen yere düştüm Bul dediler aş aradım Yetim gördüm yaş aradım Soytarı kralım dedi Ben başında taç aradım Bu bir şiir değil sevgilim Bozdum yaptım sana çıktım Kaybedip buldum […]
Sevdalı Bir Kadın
Nerede sevdalı bir kadın görsem
dilim lal kesilir aniden
kesilir bakışlarıyla bileklerim tam orta yerinden
Koca bir şehir üzerime düşer
Vatan Sevdası
Yiğidi vatan sevdası öldürürmüş
Düşermiş gözyaşı pare pare göğe
Salkım saçak eğilirmiş bedeni yere
Ve toz duman bir bulut kaplarmış gök kubbeyi
Nesilleri
Bizde özgür bırakıyoruz nesilleri
Doğayı keşfetsinler
İnsan olmayı öğrensinler
Rengarenk çiçekler gibi açmak için
Sen Öğretmen Oldun
Sen öğretmen oldun
Erimek isterdin sende bir mum gibi değil mi
Yedi cihanı aydınlatmak isterdin ışığın ile
Ve birikmek isterdin yeni yetme filizlerin zihnine
Yorgun
Yorgun ve asil bir kentin
Asil ama en az kent kadar yorgunuyum ben
İyi bilirim “yokluk” denen şeyi
Yokluk çeken kadar bende ıyi bilirim
BİZDE AŞK “BORDO MAVİ”
Gel mavime bordo ol sende
dalgalansın bordo mavi her yerde
Atalardan mirastır bize
çıkarırız bu renkleri göklere
