şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Sevdam Zay Oldu
Kurbanın olmuştum yoluna senin
Gönlümü verdiğim,sevdam zay oldu
Sevgiyle dolmuştum soluna senin
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Beni yaradana şükür ederken
Sensin son umudum vuslatım derken
Gözlerime yaşlar doldurdun erken
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Bakınca maziye gördüğüm çile
Kol kola yürürüm dertlerim ile
Başka yar sevmedim rüyam da bile
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Elbet güneş doğar biter kederim
Tuz basar yarama dua ederim
Sırrına erdiğim ALLAH’ım derim
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Şiirler ağlıyor heceler bizar
Cümleler dağlıyor imgeler mezar
Kalemim ayrılık güftesi yazar
Ömrümü verdiğim sevdam zay oldu
Nuray Çakmak_09.01.2015
www.kafiye.net
Ana (ANAMA)
Bilinmez cennetsin farklı sıcaksın
Hayattır cihanda ana insana.
Evlada açılan pamuk kucaksın
Devlettir cihanda ana insana.
Sallar ninni eder süslü beşikte
Eyvah diye koşar düşsen eşikte
Geceli gündüzlü nöbet keşikte
Servettir cihanda ana insana.
Emzirir ak sütten helal pınardan
Oynarken gözlüyor seni kenardan
Serindir gölgesi koca çınardan
Nimettir cihanda ana insana.
Giydirir-kuşatır besler kuş gibi
Okşarken başını hayâl düş gibi
Ayrılmayan kutsal iki eş gibi
Hasrettir cihanda ana insana.
Öğretir bildiğin eğitir güzel
Tehlikeden korur bildirir ezel
Taktiği tekniği kendine özel
Mürşittir cihanda ana insana.
Demez ki büyüdü çocuksun onda
Annelik duygusu dolaşır kanda
Evladım diyerek kadife tonda
Rahmettir cihanda ana insana.
Evlensen barklansan küçüksün yine
Aklı kalır her gün gelir evine
Mutluluğu görüp bakıp sevine
Vuslattır cihanda ana insana.
Ne kadar kızsa da oy anam dersin
Üzülür sabrını Allah’ım versin
Ne verse elinden bal diye yersin
Sıhhattir cihanda ana insana.
Sırtına aslanda ödenmez bir hak
Ettiği duası tutmuştur hep bak
Anaya evladı olur mu hiç yük
Cennettir cihanda ana insana.
Büyük değer vermiş yaradan ona
Bakmayın kutsaldır sıradan ona
Selam olsun şimdi buradan ona
Haslettir cihanda ana insana.
Bekir derki ana ilahi bağın
Ölmeden kıymeti bilinsin sağın
Anayla örülmüş bedende ağın
Sabittir cihanda ana insana.
Bekir Akbulut
13.02.2012
www.kafiye.net
Eledin Beni Ne Fayda
Koyupta eledin beni elekten
Savurdun da dağa saçtın ne fayda
Bir senden çekerken birde felekten
Kabuklu yaramı açtın ne fayda
Yanlarım ağrırken döşek batıyor
Kara talih keyfi bende çatıyor
Acılara bin bir acı katıyor
Gidip yükseklere uçtun ne fayda
Ne bahtı karayım kör talih sende
Çekil aramızdan ineyim fende
Yonga yonga etin yaramı rende
Kolum kandımı biçtin ne fayda
Zar ederken bir ah çektim içimden
Vazgeçerim fidan boylu biçimden
Düşlerdim kendime seni seçimden
Kuru çölden suyum içtin ne fayda
Küçükbaşlı serçe benden kartalmış
İmgesiz kahraman hepsi partalmış
Dibine çökerek ruhum tortalmış
Korkarak gerçekten kaçtın ne fayda
Bekir’im şavkına bulut duralı
Aşkın beni yıllar oldu Vuralı
Sürünürüm böyle yordu yoralı
Çiğneyip üstümden geçtin ne fayda
Bekir Akbulut
23.11.2011
www.kafiye.net
Mənə Ondan Danışın…
Mənə ondan danışın…
Heç məni düşünürmü?
Görən o da, mənim tək,
Təklikdən üşüyürmü?
Yoxsa unudub məni,
Yad nəfəsə isinir?
Dərdin özgəylə bölür,
Yadla danışıb-gülür?
Mənə ondan danışın…
Bəlkə buzdu otağı?
Bəlkə, min əzab çəkir,
Bəlkə daşdı yatağı?
Gördüyü yuxuları,
Kimlər yozur,biləydim,
Nə olaydı, bir dəfə,
Yuxusuna gələydim…
Oyananda sevgisin,
Yanıma uçuraydı,
Əllərimdən yapışıb,
Uzağa qaçıraydı…
Mənə ondan danışın…
Ağarıbmı saçları,
Qəmlidirmi gözləri?
Artıbmı qırışları,
Titrəyirmi dizləri?
İllər qara saçına,
Çəkibmi ağ əlini?
Vaxtsız gələn ayrılıq,
Bükübdürmü belini?
Adımı düşünürmü,
Baxıb aya, günəşə?
Qısqanclıqdan qovrulmur,
Nəcə dözür atəşə?
Ziyarət eyləyirmi,
Dəfn etdiyi arzusun?
Qarğıyırmı ozünü,
Necə boğur duyğusun?
Mənə ondan danışın…
Bir az gileylənəcəm,
Gileyimi aparın,
“Haqqa əmanət olsun”,
Diləyimi aparın.
Nə istəyir, nə umur?
Nəyi var, nəyi yoxdur?
Məndə olsa deyərdim,
Ürəyimi aparın!
Mənim kimi kədərlə,
Yollara göz dikibmi?
Görən mən çəkdiyimin,
Bir misqalın çəkibmi?
Mənə ondan danışın…
Hayandadır,hardadır?
Bəlkə heç pulu yoxdur,
Çətindədir, dardadır?
Yeməyi vaxtındamı?
Qulluğunda kim durur?
Adımı eşidəndə,
Nəbzi sakitmi vurur?
Mənə ondan danışın…
Sevirmi mənim kimi?
Ümidləri sağdırmı?
Səbri olubmu yarı?
O soyuğu sevməzdi,
Yeri istimi barı?
O da, gedib gələndən
Öyrənirmi yerimi?
Soruşmadı, necədi?
Ölüb, yoxsa dirimi?
Bəlkə vicdanı didir,
Bəlkə üzü yox dönə?
İnanmıram atəşi,
O alovu tez sönə!
Bəlkə qüruru qoymur,
Sevgisini gizləyir?
Dedinizmi Rəhimli,
Hələ onu gözləyir?
Mənə ondan danışın…
Müəllif: Aygun Rehimli
www.kafiye.net
Vəfalı Dərdim
P.S. Dərddən çox yazmışdım,amma dərdə yox..
Hayanda qalmısan, yığış tez ol gəl.
Ey mənim tək həyan-“vəfalı” dərdim.
Sənsiz açılarmı sabahım, günüm,
Görən sən olmasan, mən nə edərdim?
Nə şeir olardı, nə söz, nə yaşlar.
Nə göydən başıma ələnən daşlar.
Nə xəyal olardı, nə də düşümcə,
Mən, bu mən olmasam, kimə gülərdim?
Hər döydüyüm qapını kim açardı?
Kim doğma balam tək,mənə qaçardı?
Yaxşı ki, sən varsan tənha deyiləm,
Axı sən olmasan, tənha ölərdim…
“Sevən” gedib, sən mənimlə qalmısan,
Sən məni fələkdən satın almılsan?
Demə ixtiyarım yoxdu dözürəm,
Bu vəfayıa yenə, sənə gələrdim…
Bəlkə sənlə, tərsi anda çevirəm,
Tale qismətimsən, “səni sevirəm”.
Elə öyrənmişəm sənli günlərə,
Sənsiz bu başıma nə kül ələrdim?
Rəhimlinin nə həddinə dözməsin?
“Ömür yoldaşını”-dərdi gəzməsin.
Deyirlər nə dərd var, Allahdan gəlir,
Yenə min şükrlə səni dilərdim…
Aygun Rehimli
www.kafiye.net
NEDENSİZ
Mevsim kış,
Bulutlar gözlerimde yığınak…
Sanmayın ki ağlayacağım…
Gamzelerimde gülüşlerden sağanak,
Dolaşıyorum sokaklarda,
İçim sımsıcak,
Nedensiz…
Mevsim kış…
Kar taneleri değiyor saçlarıma…
Kanatlarında mutluluk,
Kuşlar konuyor avuçlarıma…
Coşuyor içimdeki çocuk…
Nedensiz…
Belki de,
Bir çiçek açmıştır gönül bahçemde,
Kış ayazında.
Belki de,
Bir ceylan inmiştir,
Yüreğimin pınarına.
Sormayın işte!
Seviyorum kışı,
Nedensiz…
Ülkü Duysak
www.kafiye.net
Haberin Var Mı ( Anneme)
Her baharın gelişi dibe vurulan hasret
İnsafsız dokunuşla eder canıma ülfet
Hayaline koşarım haber salamam annem
Gelişinden vazgeçtim bari rüyama lütfet
Sabrımda tükeniyor, affet; Yarabbim affet
Mavi kubbe altında ruhumun iniltisi
Deler kulaklarımı sensizliğin ninnisi
Gıcırdıyor beşiğim korkar kalamam annem
Elbet tesellim olur, var mı benim gibisi
Şu yalancı dünyada kalmış yetim sabisi
Yıllar insafsız ama evlatlık bakmaz yaşa
İçime akıttığım bakma gözümde yaşa
Süzer inceden ince durup silemem annem
İhya olmaz haldeyim anılarla baş başa
Nurlu yüzün gözümde doymadığım temaşa
Gidip de gelmemeye sanma kızın alıştı
Sadece yokluğunu unutmaya çalıştı
Ne yaptıysam olmadı neden bilemem annem
Savunmasız yanımı gurbetlere salıştı
Çok kışlar gördüm ama bu kışlar başka kıştı
Fikrimi zorlar elbet bilmediğim yokuşun
Ardında aranırım aklımda son bakışın
Sinemde isyanları ben de dilemem annem
Zikrime sebep olur, kanatlanan bir kuşun;
Matemi ilhak eder rehalanan kokuşun.
Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net
SEVEN NE YAPMAZ
Yokluğun ömrüme ,eyledi garez,
Çekerim hep zulüm, seven ne yapmaz,
Kollarını dola, boynuma biraz,
Özlüyorum gülüm seven ne yapmaz.
Sevdalı başımda, esen yelsin sen,
Yüreğime akan, coşkun selsin sen,
Tenime dokunan, gizli elsin sen,
Sana mahkûm elim, seven ne yapmaz.
Gözlerime başka, bir göz değerse,
Kör olsun görmesin, boyun eğerse,
Senden başkasına, canım diğerse,
Lal olsun bu dilim, seven ne yapmaz.
Yüzüm sevdan için, sararıp solsun,
Özlemin hasretin, canıma dolsun,
Sensiz atacaksa, yazıklar olsun,
Dursun sensiz solum, seven ne yapmaz.
Zehra der yok olsun, bitsin bedenim,
Çünkü yaşamaya, sensin nedenim,
Kalsın bir köşede, çürüsün tenim,
Ya sen ya da ölüm, seven ne yapmaz.
Zehra Demirtaş Boz
www.kafiye.net
ALACA BİR AYRILIK
Bir amansız İzmir akşamı
Kaldırımlarda yorgun serseri adımlarım
Yine bir güvercin penceremde
Asılsız bir ihbar haber bülteninde
Yakmışım ben İzmir i sıla gözlerinde
Yanmışım yandığım kadar
Kaçak bakışlarınla
Ben kaçak , ben ,firarlarda
Ben suçluyum
Sanki bu şehirde
Tut ki aranıyorum
Sevdanı içtiğim saatlarde
Gözlerin dalıp gidiyor yüreğime
Hüküm giymiş yüreğimde
Alaca bir ayrılık
Dem tutmuş ,sevdanla yakıyorum kendimi
Ansızın ölüm pusuladı ,benliğimi
Şu sevda tütsülü saatlerde
Yanıbaşıma sensizlik yağdı kar tipi
Seni özleyince yanıyor bu şehir
Bir kor ateş düşüyor sol yanıma
Hani o kimsenin bilmediği türden
Bir amansız İzmir akşamı anlayacağın
Kaldırımlarda yorgun adımlarım
Hasretin çığ gibi büyüyor
Yüreğimde can, göçüyor
Bu virane gönül sensizlikten geçiyor
Hüküm giyen yüreğimde
Alacakaranlık bir ayrılık
Hasreti demliyorum
Özlemi çekiyorum ruhuma.
SENSİZLİĞİN SON NEFESİNDE
Birgül Sevil TEKİNAY
www.kafiye.net
TADINDA BIRAK
Hayat felsefeni bir kelimeyle anlat deseler;
” Denge ” der.
İki kelimeyle özetle deseler;
“Tadında bırak ” diye cevap verirdim.
Sabriye DENİZ
