şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Bir kadın başarı merdivenlerine tırmanırken önce kendisiyle mücadele eder. Önce kafasındaki kendi tabularını yıkar. Tabi bu hiç de kolay olmaz neden kolay olmaz. Çünkü çocukluğundan beri öğretilen “yapamazsın” , “edemezsin”, “bu seni aşar”, “yaptın diyelim, ne oldu”, “boşver kafanı yorma” gibi olumsuz eleştirirler. Ya da sürekli yarış atı gibi
Demek anıları bastırıp çuvala
Dönüp bile bakmadan ardına
Ayaklarının altına alarak geçmişi
Ve sürüyerek kalbimi buzdağına doğru
Bu derya deniz aşk, biterse canda,
Yerle yeksan olur şu saltanatın,
Bil, yar kıymetini yaşarken anda,
Ah etsen! Boştur savrulur hayatın.
Bal rengi gözlerin,
Karışmış kahveye,
Bir yudum kahve,
Bir yudum bal, içer gibiyim.
Son kez çırpındı gönül, bir umutla yalvardı,
Ateş saçan gözlerde bilmem ki, kimler vardı,
Kıymeti yok güzelim, geçti benden ilkbahar,
Şimdi kışa büründü, gönülde bak, soldu yar.
Ne çok isterdim,
Arada bir aklıma gelmeni,
Yine arada bir seni özlemeyi,
Bazen canımın çekmesini,
Bir çocuk deyip geçme,
Ne fırtınlar yaşar içinde,
Harçlığı yoktur belki cebinde,
Bir şeker, bir çikolata, belki bir tas çorba,
Dünya lezzetine doydu,
Ruhun tek ilacı huşu,
Ulvi sevda hakka doğru,
Uyandırdın Ulu Mevla’m.
Bir çocuk deyip geçme,
Ne fırtınlar yaşar içinde,
Harçlığı yoktur belki cebinde,
Bir şeker, bir çikolata, belki bir tas çorba,