История про диванчик
История про диванчик
У Самата ответственная работа и всё должно быть как положено. Если что не так устроит всем коллегам разнос.К тому же скорпион, честно говоря мне всегда очень везло на скорпионов.
Но дома всё иначе. Я для него и жена и любимая и как дочка.
После свадьбы я утюгом испортила стол. А у меня очень строгая мама, которой бы такое точно не понравилось. Я реально испугалась, представив скандал. А муж увидел это пятно, говорит ой ладно ничего страшного давай чай попьём. Сейчас во многих бытовых вопросах он стал простодыра как я, и не скажешь что он когда-то работал в банке.
Был случай, который мог произойти только со мной. Лет десять назад, на Одноклассниках я увидела диван такой красивый фиолетовый . Мечта прям, а не диван и я его заказала.
Пришла приятная на вид женщина Анна. Я отдала ей задаток 20 тыс, а диван стоил 35. И вот жду, это был подарок для дочери.
Пролетело время. Мне привозят диван, а это вовсе не диван. Что-то похожее на батут и огромную перину. Сшили руками и запихнули синдепон или вату, обшили красивыми стразами и вуаля!
Привезли к нам это чудо. Я вижу, что это не то что я заказала. Думаю женщину обманули и доставили такой тюфяк, наверное она сама пострадала. Привычка искать хорошее в людях. Эта черта как индикатор и нечестные люди часто пользовались такой моей мягкостью. Даже потеряла людей близких когда-то для меня, а им я просто была выгодна. Зато хитрожопых около меня больше нет. И вот я отдала ей оставшиеся 15 тыс. Муж был дома и видел что нам привезли и тоже промолчал.
Потом стали сына укладывать на этот «диван», он шёлковый и становится как большая подушка и ребёнок скатывается на пол.
Кто-то наверное стал бы ругаться с женой из-за этого. А мы хохотали до коликов.И он волшебный был, ложишься на него мгновенно засыпаешь никакой бессонницы. Его можно было переносить из комнаты в комнату легко, я даже пожалела что он мне встретился во время беременности, удобный для интересного положения.
Сын из него сделал себе батут и прыгал на нём целыми днями.
Где-то полгода он был у нас, а потом его к печальке сына отдала беременной кузине.
Об этом случае я вспомнила недавно. Муж уснул перед компьютером, а я решила подойти к нему и наступила на его очки. На следующий день надо ехать на работу на месяц и вот. Он с хорошим настроением попил чай и сходил купил новые очки. У всех ли такие мужья или я таким его сделала не знаю?!
Гульмира Джумагалиева
www.kafiye.net
Koltuk hikayesi
Samat ‘ ın sorumlu bir işi var ve her şey düzgün olmalı. Eğer yanlış bir şey olursa tüm meslektaşlarıma zarar verir. Ayrıca akrep, açıkçası akrepler için her zaman şanslıydım.
Ama evde her şey farklı. Onun için eşim ve sevgili ve kızıyım.
Evlendikten sonra masayı ütü ile mahvettim. Benim de çok katı bir annem var, bunu kesinlikle sevmez. Bir skandalı hayal ettiğimde gerçekten korktum. Ve kocam bu lekeyi gördü, oh tamam sorun değil, hadi çay içelim. Şu anda birçok evsel sorunda benim gibi basit biri oldu ve bir zamanlar bankada çalıştığını söyleyemezsin.
Sadece benim başıma
gelebilecek bir olay vardı. On yıl önce, Sınıf Arkadaşları ‘ nda çok güzel bir
kanepe mor gördüm.
Rüya gerçek, kanepe değil ve ben sipariş ettim.
Hoş görünen kadın Anna geldi. Ona 20 bin dolar verdim ve kanepe 35. ‘ e mal oldu. Ve bekliyorum, kızım için hediyeydi.
Zaman uçtu. Kanepemi
getiriyorlar ve bu kanepe değil. Trambolin ve kocaman bir tüy gibi bir şey.
Ellerimizle diktik ve sendepon ya da pamuk şekeri tıktık, güzel gözlerle ve
işte!
Bu mucizeyi bize getirdiler.
Görüyorum ki sipariş ettiğim şey bu değil. Sanırım kadın aldatıldı ve böyle bir
tüfek teslim edildi, muhtemelen kendi yaralandı. İnsanlarda iyiliği aramak
alışkanlıktır. Bu özellik gösterge ve namussuz insanlar benim bu yumuşaklığımı
sık sık kullandılar. Hatta bir zamanlar benim için sevdiklerimi kaybettim ve
onlar sadece benim için kazançlı çıktılar. Ama artık etrafımda kurnazlar yok.
Ve ben de ona kalan 15 bini verdim Kocam evdeydi ve bize ne getirildiğini gördü
ve o da sessizdi.
Sonra oğlunu bu ′′ kanepe ′′ ye yatırmaya başladılar, ipektir ve büyük bir yastık gibi oldu ve bebek yere kaydı.
Muhtemelen birisi karısıyla kavga ederdi. Ve biz gülüyorduk. Ve sihirli biriydi, hemen üzerine uzanırsan uykusuzluk yok. Odadan odaya kolayca taşınabilirdi, hatta hamile olduğumda tanıştığıma pişman oldum, ilginç bir pozisyon için.
Oğlu trambolin yaptı ve bütün
gün üzerine atladı.
Yaklaşık altı aydır bizde kaldı ve sonra oğlunun üzüntüsü için onu hamile kuzenine verdi.
Bu olay yakın zamanda aklıma geldi. Kocam bilgisayar başında uyuya kaldı, ben de ona yaklaşmaya karar verdim ve gözlüğüne bastım. Ertesi gün bir aylığına işe gitmeliyim ve burada. İyi bir ruh hali ile çay içti ve yeni gözlükler almaya gitti. Herkesin kocası var mı yoksa ben mi öyle yaptım bilmiyorum?!
Гульмира Джумагалиева
BİR AXŞAM ÇAĞI
Qəlbimə dağ çəkdin,gözlərin aydın,
Bu dağın dağlardan
əzəmətlidir!
ƏFŞAN YUSİFQIZI
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam çağı,
Qəlbimə dağ çəkdin,bu dağ tanışdır.
Şirinlər eşqinə külüng vurmağa
Fərhadlar o dağı
tanımamışdır.
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam çağı,
O axşam çağıtək gün olmamışdı.
O axşam çağıtək tufan,fırtına,
O axşam şağıtək kin
olmamışdı.
Qəlbimə fağ çəkdin bir axşam çağı,
Baxıb da bu dağa,alçaldı dağlar.
Duyub da naləsin,min fəryad səsin,
Bu dağın səsinə qocaldı
dağlar.
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam çağı,
Ah,elə dağdı ki,bu dağdan olmaz!
Ah,elə dağdı ki,onun bəhrəsi
Min dolu sallanan budaqdan
olmaz.
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam çağı,
O dağı bu qəlbdən kimsə siləmməz.
O dahın qəhrini min qəhr etsə də,
Kimsə anyammaz,kimsə
biləmməz.
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam çağı,
O axşam çağından bu qəlb yatammaz.
O axşam çağından min də dağ gələ,
O dağı bu qəlbdən silib
atammaz…
…Hələ də,hələ də alar köksünə,
Buraxmaz ki məni ağı,bayatı.
Buraxıb bu məni mənlə üz-üzə,
Qəlbimə dağ çəkdin bir axşam
çağı…
Məzahir İsgəndər04.05.2021
www.kafiye.net
UNUDA BİLMƏYƏCƏKSƏN
Zirvələr fəth edib,dağlar aşsan da,
Sevincdən,fərəhdən aşsan daşsan da,
Min gedib,min gəlib,min yaşasan da,
Sən məni unuda bilməyəcəksən!
Gözyaşların qurusa da,axsa da,
Gülşənində güllər dizə qalxsa da,
Allah sənin döşünə gül taxsa da,
Sən məni unuda bilməyəcəksən!
Bütün dünya,yer-göy sənin olsa da,
Ürəyinə min eşq,sevgi dolsa da,
Saç ağarıb,rəngin-rufun solsa da,
Sən məni unuda bilməyəcəksən!
Gecə-gündüz yolunu tərs salsa da,
Qiyamətə bir gün,bir an qalsa da,
Lap İsrafil son Surunu calsa da,
Sən məni unuda bilməyəcəksən!
Bu bir yazı,bu bir qismət-qədərdi,
Bu yazıdan kim gül,kimi qəm dərdi,
Məzahirdən umu-küsü hədərdi,
Sən məni unuda biıməyəcəksən!
Sən məni unuda bilməyəcəksən!
Məzahir İsgəndər04.05.2021
www.kafiye.net
ÖTƏN GÜNLƏR
Gözlərim önündə bir xəyal kimi,
Yenə də canlanır ötən günlərim.
Gəncliyin sökülmüş xərabəsindən,
Boylanır nigaran xatirələrim.
Ömrün baharının gözləri nəmli,
Dolan bulud kimi yağmaq istəyir.
Qısqanıb saçımın bəyazlığını,
Əlin-ayağını yığmaq istəyir.
Deyəsən ömrümdən köç edib gedir,
Görən kim olacaq növbəti yarı.
Mənimlə bərabər üzü gülmədi,
Məndən uzaqlaşıb sevinsin
barı.
Mən bahar fəslini sevdiyim anda,
Payız fəsli məni sevirmiş yaman.
Mənimçün bir ömür gedibdir boşa,
Gendən baxanlara keçibdir
zaman.
Bağışla, bağışla gənclik illərim,
Mənim həyatıma gəlmisən baha.
Boylanıb arxamca, səsləmə məni,
Mən sənə boylanan deyiləm
daha.
Müəllif.M.Duyğulu.
05.05.2021.
www.kafiye.net
YELLER GETİRDİMİ SESİMİ BABAM
Bir Fatiha saldım esen rüzgârla
Yeller getirdi mi sesimi babam
Yanarak gezerim bağrımda narla
Küller getirdi mi sesimi babam
El alem sürerken zevki ile sefâ
Sen yıllarca çektin hep cefri cefâ
Dostlarınla adın andım kaç defa
Kullar getirdi mi sesimi babam
Tanımadım senden daha merdini
Bölemedik bağrında ki derdini
Ziyaret eyledim garip yurdunu
Eller getirdi mi sesimi babam
Kasket ceket yeleğini kokladım
Emek dolu mereğini kokladım
Tarlada ki küreğini kokladım
Beller getirdi mi sesimi babam
Senin hasretinle yandım tutuştum
Öksüzlerin arasına katıştım
Bülbül gibi feryad ettim ötüştüm
Güller getirdi mi sesimi babam
Nasıl da gizledin yaran ağırdı
Sanki Serpil kızın erken çağırdı
Beş yavrun can babam diye bağırdı
Diller getirdi mi sesimi babam
Gidişinle oğlun kızın ağladı
Beşiğinde körpe kuzun ağladı
Mızraba dokundum sazın ağladı
Teller getirdi mi sesimi babam
Babam dedim ses vermedi Keldağ’a
Yüzüm sürdüm kabrindeki toprağa
Mahperi’m göz yaşım döndü Irmağa
Seller getirdi mi sesimi babam
Songül Mahperi Irmak
(15 Nisan 2019)(Ahirete intikal eden babalarımızın mekânı cennet
olsun, hayatta olanlara sağlıklı uzun ömürler diliyorum )
www.kafiye.net
ЧЕК АРАНЫ БЕКЕМДЕ
Чек араны бекемде,
Чычкан кирип чыкпасын.
Жакын жерде жашаган,
Жарандарды кыспасын.
Жумурай журт, билгиле,
Бейпилдикте уктасын.
Отуз жылда чечилбей,
Баткен эли кыйналды.
Кайра-кайра кол салып,
Кас душмандар жыйналды.
Курсагы ач, үйү жок,
Элимди басты муң-кайгы.
Чектеш жерде жашаган,
Кыргыз эли чайналып.
Туулган жерден далайлар,
Кубаланып айдалып.
Бейпил жашоо орнобой,
Арман, ыза айланып.
Ээ, төбөлдөр ойлонуп,
Көзүңөрдү ачкыла.
Кыйнап, сүйрөп отурбай,
Чек араны жапкыла!
Жылда шылтоо издебей,
Зымын бийик тарткыла.
05.05. 2021.Бишкек. А. Тоту.
www.kafiye.net
ANA
Gəlmişəm hüzuruna dinlə məni ay Ana.
Qurban olum yatdığın soyuq buz məzarına.
Baxma başına dönüm məlul -məlul üzümə,
Nə olar dur ayağa dur gedək
evimizə.
De görüm nə eləsəm gələr sənin xoşuna.?
Qalxıb soyuq məzardan düşərsən el yoluna.
Ömrümdən paymı verim nəfəsimdənmi nəfəs.
Yox yox sən can vermisən
canımı verim bəlkə.
Qalx ayağa nə olar dur sərvi boylu anam.
Dur başına dolanım dur mələk üzlü anam.
İstəməzdin sən axı gözümdə yaş görünə.
Üzümə kədər çökə, səsim azca
titrəyə.
Daha mən yorulmuşam dur dərdlərimə dərman.
Analar balaların axı dərdindən anlar.
Sənsən axı gərəyim dur başına dolanım.
Tutum yenə əlindən evimizə
yol alım.
Dur ömrüm talan olub arzularım. pərişan.
Dur başına döndüyüm dur
dərdimə səndə yan.
Nahidə Tagıyeva Qurbanova / 05.05.2021
www.kafiye.net
Биз үндөйлү
Ынтымакта жашаган коңшу эки эл,
Аркы өйүз, берки өйүз суудан ичип.
Алла берген бир насиптен даам татып,
Бир-бирине сыйын арткан
кыргыз, тажик.
Бейпил жаткан эзелтеден кошуналар,
Ортодо чагымчылдар от таштады.
Ок атылып шейит кетти азаматтар,
Үй-бүлөлөр наалат айтып зар
какшады.
Душмандар бар арабызда калп корсулдап,
Карап турат маашырлана жик өткөрүп.
Кылым карытчуу кыргыз, тажик коңшу эли,
Касташпайлы бузуку үчүн
өпкөөрүп.
Куран окуп шейит кеткен маркумдарга,
Кайрат тилейли бир тууган, үй-бүлөгө,
Манастын эр жүрөктүү урпактарына,
Сурайлы бейишин берсин Алла
Таала.
Кыргызды кыргыз кылган сабырдуулук,
Ак сакал сөзүн эшитип кадырлайлы.
Эки эл кошуна болот түбөлүккө,
Кызыл кандуу ачуулука
алдырбайлы.
Илгертеден “Кан кетирбейт”-деген калган,
Тынчтыкты сакташ үчүн күчтү үрөйлү.
Учур келсе энчисин алат бузуку,
Ынтымакка эки элди биз
үндөйлү.
Айнура Бекболотова
Москва ш.
01.05.202
www.kafiye.net
Bir İçim Su
Güzel bir akşam üstü yürüyüşten dönerken balıkçıya uğradım. İki tane iri, iki tanede Ortaköy kefal balığı aldım. Bir büyük,bir orta bir torbaya iki naylon koyduğum. Amacım bir torbadakileri bugün pişirip, diğer torbadakilerini de dondurucuya koyarak daha sonra pişireceğim.
Yola koyuldum. Eve biraz uzak olduğu için otobüse binmek istedim. Otobüse bindim. Otobüs durakta kalkma saatini bekliyordu. Hareket saati geldiğinde şoför hareket etti. Ayakta kalan yolcularda boş yerlere oturdular.
Benim yanıma bir bayan oturdu. İnanın o kadar güzeldi ki… minyon tipli, saçlar omuzda, kaslar siyah, gözler kahverengi. İnce yapılı ve narindi. Mükemmel bir fizik, parlayan gözler, inci gibi dişler, yanaklarında iki gamze oturmuş hiç gitmiyor. Dedim tam dört dörtlük.kendisi ile tanışmak, sohbet etmek isteği içimi tutuşturuyor, sohbete nasıl başlasam diye yol arıyordum.
Bu genç ve büyüleyici hanım elinde kitap ve dergi vardı. Benim de bir elimde balık, diğer elimde dergi ve şiir kitapları vardi. En çok sevindiğim ikimizinde ortak yönü var; kitap ve dergiler. Ben konuşmanın, tanışmanın çarelerini ararken çok harika bir ses tonu ile bana doğru konuştu.
– Merhaba efendim, nasılsınız?
– Teşekkür ederim, Çok iyiyim, siz nasılsınız?
– Teşekkür ederim efendim ben de iyiyim. Ben edebiyat öğretmeniyim.
– Çok güzel, ben de emekli edebiyat öğretmeni şair ve yazar. Bir zamanlar bir dergi çıkardım, üç sayı sonra devamını getiremedim.
– Çok güzel. Ben şimdilik okuyucuyum. Henüz yazmaya başlayamadım. Bir gün belki karalamalar yapmaya başlayabilirim.
– Yaşınız genç görünüyor, başlama imkanınız mutlaka olur.
– Evet, meslekte daha onuncu yılımı dolduracağım. İnşallah okumayı, yazmaya da çeviririm. Sizin yaşınız?
– Ben 66 yaşındayım. Şiir, öykü, makale, tiyatro, deneme, sohbet, masal, fıkra üzerinde yazım çalışmalarım var. Bir de internet üzerinde web sayfam var. Dostların yazılarını da yayına vererek onları da okuyucuyla buluşturuyorum. İnşallah sizde sayfamızın okuyucusu olursunuz.
– Adresi verirseniz takipçiniz olurum.
– Seve seve , www.kafiye.net
– Mutlaka sayfanızın müdavimi olacağım.
Sohbet koyulaştıkça koyulaştı. Öğrencilerle olan sorunlar, velilerle olan sorunlar ve çözümleri üzerine konuşmaya devam ediyoruz. Daha sonra eğitim sorunları derken güncel sorunlar geldik. O kadar sorun yumağı vardı ki, hangisinden başlayacağımıza karar veremedik.
Konuştukça, konuşuyor, ben sadece arada konuşuyordum. Öyle güzel, öyle akıcı, hani insanı konuşurken mest etme denilir ya aynen öyle konuşuyor ve ben sadece bu sohbetin, bu konuşmanın bitmesini istemiyordum. İnsanı rahatlatan bu ses, ayni zamanda dinlendiriyor, hatta güzel duygular yaşatıyor.
– Siz fazla konuşmuyorsunuz, sanki devamlı ben konuşuyorum. Aslında sizin daha çok konuşmanızı isterim. Sizin deneyim ve tecrübelerinizden yararlanmak isterim.
– Siz güzel konulara değiniyorsunuz. Ayrıca konuşmanızı da bölmek istemedim. Bir şey daha var ki sizin tecrübelerinizden istifade ediyorum. Hani yaşça ve hizmetin verdiği yıllar içerisinde yetişmiş ve bilgi konusunda duyduğumu sanmak mümkün değil. Siz kendinizi öğretmenlik, eğitim, dile hakimiyet konularında çok güzel yetiştirmizsiniz.
– Çok teşekkür ediyorum. Bu güzel değerlendirmeniz konusunda.
– Bana sordunuz, siz niye konuşmuyorsunuz diye. Edebiyatçılar çok konuşur ve sözcükleri de seçerek konuşurlar. Yeniliğe, araştırmaya, incelemeye çok onem verir ve konuşurken de bu üç özelliği kullanır. Kelimelere, cümlelere, duygulara, benzetmelere, karakterleri öyle güzel konusur ki; hepsini bir arada yoğurarak yapmış oldukları bu hamuru fırına verirken sanki dans ettirirler. Ben uzun zamandır yazmaya çalışıyorum. Yazıyı insanları kırıcı olarak değil insanları yapıcı yönde ve olumlu olarak eleştirmek, onur kırıcı olmamak olması zorunludur.
– Çok haklısınız. İnsanlarımızın çoğu ben duygusu ile hareket ediyor. Keşke biz duygusu ile hareket edebilsek. Bu arada sevgili hocam balık ziyafeti var aksama. Eşiniz bu konuda becerikli balıkların güzellerini almışsınız. Yalnız bazı erkekler balık yerken rakı olmazsa balık mındar olur diyorlar. Alkol sağlığa zararlı bunu da belirtmek isterim. Bir şey daha bu tür yaklaşıma da karşıyım.
– Çok haklısın. Ben sigara kullanmam.sigara üzerine:” Sigarayı eline alıp kendini kötürüm edeceğine, kimsesiz kalacağına kalemi eline al ki herkes seni dinlesin .” diyorum. Bu arada henüz alkolün her çeşidine karşıyım. Hem inancım, hem yıllar önce bir olay nedeniyle alkolden kalabilirim kadar kaçtım. Ben bekarım ve yalnız yaşıyorum. Bu balıkları fırında güzelce halledeceğim.
– Üzüldüm. Bu kadar düşünceli birinin yalniz olması uzdu beni. Az önce bir olaydan bahsetmiştiniz. Onu anlatabilir misiniz?
– 12 yaşlarindaydim. Temmuz ayının son haftası. Yaşadığım köyde düğün vardı. Gece olmuş koyun gençleri davul zurna eşliğinde oynuyor, halay çekiyorlar. Bu arada köyde elektrik yok, gaz yağıyla çalışan lüks vardı. Lüks yanıyor ama ayın 14 dü olduğu için ortalık gündüz gibiydi. Köyün gençlerinden biri oyunun hızlı doneminde:” Heyttttt, davulcu daha hızlı vur. Gök yüzündeki şu lüksü söndürün. Beni kızdırmayın tamam mı? ” diyerek bıçağı sağa sola savurdu. Alkolden zil zurna sarhoş olan koyun gencini zor durdular. Ben de bu olaydan etkilendim. Kesinlikle yaşam boyu ; kötülüklerin anası olan alkole hala başlamadım.
– Çok ilginç bir hikaye. Yaşamda her zaman çok değişik durumlarla karşılaşa biliyoruz.
Ben bu güzel hanımı dinlemeye daldım yine. Kendisini alanında yetiştirmiş bir ogretmenle karşılaşmak son zamanlarda çok güzel oldu. Yolculuğumuz hızla tıkanıyor. Arabadan inme zamanım gelmiş ve kendisi ile tanıştığıma memnun oldum diyerek izin istedim. Ne büyük tesadüf ki, benim indiğim durakta o da indi. Beni çok etkileyen bu bayan ile biraz daha beraberliğimiz olacaktı. Sevincimi belli etmeden ben önde, o arkamdan arabadan indik. Sohbetinden ve konuşmalarından etkilendiğim bu hanımdan adını tekrar sorarak öğrenmek istedim. Telefon numarasını kibarca istedim. Ancak vermek istemedi. Ben sizi arar bulurum dedi.
Sonunda güzel dilek ve temennilerle ayrıldık. O bir sokağa doğru, ben de kendi evimin yoluna doğru yürüdük. Bir ara son bir defa görebilmek amacıyla baktım. Ona tekrar son bir defa bir söz söylemek istedim. Gülen gözlerle ardından bakarken telefonumun alarmı çalıyordu. Uyanmak istemediğim bu rüyadan sahur için uyanıverdim. Hepimize hayırlı sahurlar, hayırlı iftarlar diliyorum.
Saygılarımla.
04.05.2021 Salı/ Karabağlar
Hüseyin Durmuş
Emekli edebiyat öğretmeni
Şair yazar
Ак жоолук салынган эне 7
Балдар иштеп жаткан колхоздун раиси, колхозго механизатор керек деген ойдо Раманкулга кайрылып, ээ балам сен бой жеттиң, биздин колхоздун кыздарына үйлөнүп калып калбайсыңбы, деп сунуш киргизди.
Анда Раманкул сөздөн кармап жер бериңиз, биринчи үй салайын анан үйлөнөм деди.
Раис убадасына туруп жер чектеп берди, жыгач – таштан жардам берди.
Бекен атам экөөбүз да балдарга жардам берели деп колхозго келдик.
Эки балам үйдүн ордун казып баштады, аны көргөн ушул айылдын жашоочулары улуу – кичүү жардамга келди.
Жаш балдар суу ташып берсе, орто курактагылар таш терип, бат эле дубалын тургузуп койдук. Үстүн шак, тол менен жаап, дубалдарын тегиз шыбап бүтүштү.
Үй бүтөөрдө өйдөңкү айылдан жыгач уста келип эшик – терезе коюп берди.
Ошентип үйдү бүтүрүп, эми үйлөн десек, мейли деп жүрө берди.
Биздин эс алуубуз бүтүп, шаарчага кайра кеттик.
Бир күнү Раманкул келип, Бекен ата мага аки таш таап бериңиз деп, аки таш, дагы бир топ тактайларды алып кетти. Анан эле үйлөнөм деп калды.
Кубанычым койнума батпай келин алам деп даярдап койгон мата – кече, көйнөк – жоолуктарды баштыкка салып Бекен ата экөөбүз жөнөп калдык.
Колхозго жете бергенде алыстан эле акталган, ошол кезге зыңгыраган үйдү көрдүк.
Ичине алып келген тактайларды полдой кылып кынап жерге төшөптүр.
Аны көрүп алып өтө кубандым.
Балдарым бой жетип колунан иш келип калганына кубанып турдум.
Бекен ата: – оо кагылайын ушул Раманкул балам колунан баары келет деп ойлогом деп кубанат.
Ошондо Раманкул; – ата мунун баарын сиз үйрөткөнсүз, сизге ыракмат деди.
Ала келген таар, жер төшөктү салып койсом үй көркүнө чыга түштү.
Ал кезде Наркул кенде бортовой машина айдап калган.
Бир айлыгына чегерип, бир кой алып келди. Бекен ата чоң атасы, мен апасы, раис өкүл атасы болуп кудалыкка жөнөп калдык.
Кудалар бизди күтүп жатышкан экен, коноктоп тез эле жөнөттү.
Келинимди көшөгөгө киргизип, атап койгон көйнөк – көнчөгүмдү кийгизип, башына ак башшайы жоолук салдым.
Аты Бурмаш эле, чырайлуу, чачы узун, айылдын сулуу кызы экен.
Мен да өз кызымдай жакшы көрүп, аябай мээр коюп кабыл алдым.
Бирин – экин айылдын байбичелери, келин – кыздар, келин көргөнү келип жатты.
Эң башкысы уулум бактылуу эле…
Эки – үч күн тургандан кийин кенчилердин шаарчасына кеттик.
Ал кезде той деле аз болоор эле, элди чакырып бата алып, балдарыма үйлөнүү той өткөрүп бердим.
Балдарыма суктанбаган киши жок, экөө бири – бирине жарашып эле калды.
Бурмаш да өтө үй оокатка тың экен, эне – бала болуп ымалалашып калдык.
Балдар да ынтымакта жашап жатты.
Ар жумада Бурмаш келип кир жууп, нан жаап берип жатты.
Өздөрү уй, кой кылып үй – оокат алып иштеп жатышты.
Биз Бекен ата, Наркул, кошуналар менен бир үй – бүлөдөй болуп жашап жаттык.
Ошол жылы жай айында согуш башталды деген суук кабар уктук.
Кырчылдаган жигиттерди согушка алып кетип жатты.
Күзгү орум кезинде комбайн чаап жаткан жеринен, Раманкулга повестка келип согушка алып кетти…
Анын ордуна атаң Наркул колхозго барып эгин чаап калды. Мен да Бурмашты жалгыз калбасын деп колхозго барып жашап калдык.
Эгин жыйнап беткөндөн кийин, кенчилерге кайра кеттик, артелди кайрадан жандантып күнү- түнү, шинел, гимнастёрка тигип иштеп жаттык.
Элдин балдарынан кат келип жатты, биз да почта келгенде чуркап барабыз Раманкулдан кат – кабары жок болду.
Ошол жылы кыш өтө катуу кар көп жаады.
Мен дем алыш алып үйдө элем, эшик такылдап почточу Галина, силерге кат ,сүйүнчү уулуңдан кат деп кыйкырып жатты.
Оо Кудай сүйүнчү сенден айлансын, кир чай ич, деп үйгө киргизип, Галяны отургузуп катты ачып окуп жаттым.
Саламатсыңарбы апа, Наркул, Бурмаш, бизди поезд менен Алма – Атага алып келип, аскердик даярдыктан өткөрүп жатат.
Эки – үч күндөн поездге салып Москвага алып жөнөйт. Бошогондо кат жазып турам. Эмики кат жазганга чейин аман тургула.
Силерди сагынып Раманкул деп жазыптыр.
Кубанганым менен көзүмдөн жаш чууруп жатты. Галя кел чайга кара, уулум аман эсен экен ушунусуна шүгүр дедим.
Анан артелди көздөй чуркадым Бурмаш кат келди, Раманкулдан кат келди деп кыйкырып кирип бардым.
Шакылдаган машинанын үнү токтоп баары катты карап, эмне деп жазыптыр, согушуп жатыптырбы, деп сурап жатышты. Үнүмдү катуу чыгарып окуп бердим. Ал кезде эч ким согуштун катаал экенин, беш жылга созулуп кетеерин, канча бала атасыз калаарын билбейт эле…
Гитлер, немец деген сөздөрдү гезиттен окуп эле шыпшынып, үйүң күйгөн акмак деп каргап калат элек аялдар.
Жазга жуук биринчи жолу шаарчага кара кагаз келди..
Ал өйдө жактагы беш баланын атасы Оңолбай эле. Аялы Каныш кара кагаз алып, беш чиедей баласы менен кара жамынып, отуруп калды.
Анан биринин артынан бири
кара кагаз алып, шаарча ыйга толуп кетти…
Уландысы бар.
Тоту Арзыкулова
www.kafiye.net
