Kafiye.Net

BU BIR HATIRLATMADIR, DIKKAT!


Değerli dostlarım 3 Nisan 2024 günü bir yazimda; İstanbul ve Ankarada büyük yangınlar oldu. Sırada yangın çıkacak ilin izmir olduğunu yazdım. İnanmanın yanılmadım. Bugün, yani 18.04.2024 persembe günü organiza sanayisinde büyük yangın çıktı. İlginçtir bir yer tutuştu, çok kısa zamanda alevle iki işlerini daha etkiledi. Nasıl Antalya’daki teleferik kazası geliyorum diyer nasıl geldiyse! Kısacası bu ülkede ne hikmettir ki yangınlar, kazalar, olumsuzluklar nedense muhalefet belediyelerinde.Şimdi bir uneccimlik yapacağım. Çanakkale, Muğla, Antalya, aydın, Balıkesir, Bursada orman yakilma yangınlarıni bekliyorum. İnşallah yanılırım. Ama muhalefet belediyeleri beni kesinlikle yaniltmayacaktir. Şimdi sizinle daha önceki yazımı paylaşıyorum.

Kafalar Karışık!

Selam dostlarım. İyi akşamlar diliyorum. Ben idare ediyorum, sizlerin durumu nasıl? İki gündür kafam biraz karışık. Bakalım yarın karışmaya devam edecek mi? Yerel seçimlerinin ardından büyük yangınlar başladı. İstanbul, Ankarada iki büyük yangın. Istanbulda eğlence yeri yandı 29 vatandaşım yaşamını kaybetti. Ankarada geri dönüşüm fabrikası yanmaya devam ediyor. En büyük korkum bu büyük yangınların yarın da devam edebilir. İzmir mahrum kalmaz bu tür olumsuzluklardan.

Dostlarım. Eğlence yeri kundaklandı ve dikkatleri Müslümanlarının üzerine çekilmek istendi. Bugün geri dönüşüm fabrikası yandı. Hala devam ediyor. Yurt ekonomisine katkısı olan bu fabrika çalışan insanları istihdam ediyor. Şimdi çalışmalara ara veriliyor. Izmirde de kereste, boya imal eden fabrikaların sahipleri çok dikkat etsinler. Benim aklıma getiren şeytanın işi yok bazı kişilerin kulaklarına fısıldayabilir.

Dostlar yangınlar fabrikalardan devam ederse ekonomik zararlara neden olacaktır. Bu durum ekonomi çöksün, cumhur hükumetin güç kaybetmesi olsun diye. Allah bu ulusu provokatörler, çıkarları uğruna devleti satmaya hazırlanmış olanlardan korusun.
Saygılarımla.


03.04.2024 / çarşamba /Karabağlar
Hüseyin Durmuş Emekli edebiyat öğretmeni Şair yazar
www.kafiye.net edebiyat sayfası sahibi

Өткөн чактар “өткөөл

Өткөн чактар “өткөөл “болуп мурдагы,
Түнгө карайм жымжырттыкта уурданып.
Мага жолдош болгонундай сезилет,
Жылдыздардын бир калыпта турганы.


Эңсеткендей ысык жайдын далдаасын,
Жүрөгүмдү дүкүлдөтөт ал-басым.
Дүркүрөтүп” сел” каптатып боюма,
Махабаттын ачтың укмуш каалгасын?



Билбейм эми менден кандай атат таң ?
Жүрөгүмдү түртүп бердим апаатка.
Көтөрө бил кагылайын көтөрө,
Жөнөкөйлүк кымбат болот атактан.


Шамаалыңдан шайым кетип турганда,
Мен өңдөнүп түнгө карай уурданба.
Селдей аккан сезимимде не айып,?
Азабыма бүткөн болбо муңдуу-арман.


Өмүр-бекет,тозуп алып узаткан,
Сөз тийгизбей,мактоом гана бу-затка!
Тынчтыгымды -тынч дүйнөмдү баягы,
Селдей аккан сезимдерим бузат даап!


Максатгуль Жанузакова
www.kafiye.net

УСТОЗЛАР СУҲБАТИДА

“Сен азиз зотлардан ёдгорсан.

Хотира, хотира, хотира…”

Абдулла Орипов.

Ҳаётим давомида болалигимдан шеърларини севиб ӯқиган ва ҳавас қилган улуғ шоирлар билан учрашиш менга насиб этди.

2008 йилда “Уйингдаги бешиклар”, “Устимиздан ўтган ойлар” каби китоблар муаллифи, Ӯзбекистон халқ шоири Сирожиддин Саййиднинг таклифига биноан Сариосиёга бордим.

Тошкентдан ўзбек адиблари Сурхондарё вилоятига ижодий сафарга келишган экан. Сариосиёдаги учрашув Сирожиддин аканинг 50-йиллик юбилейига бағишланган экан. Сирожиддин акага Тошкентда ўтган ижодий кечада Абдуваҳоб Тошматов ижро этган “Ватан обод” ва “Тасанно” қўшиқлар маъқул бўлиб қолган, ва ҳофиздан “Ҳасанбойни бирга олиб келинг” деб қаттиқ тайинлаган эканлар.

Даврага кириб борганимизда Сирожиддин аканинг ўзлари бизни қарши олдилар.

Устознинг укалари Фурқат ака бизлар билан бир дастурхонда ўтирдилар.

Сирожиддин ака Абдуваҳоб акани даврага таклиф этди ва : “Ватан обод”ни куйлаб беринг” дея илтимос қилди.

Ҳофиз ҳам “Ватан обод” ва “Тасанно” қўшиқларини ижро этдилар ва даврадаги меҳмонларнинг олқишига сазовор бўлди. Шоирнинг ижодий кечасида Ӯзбекистон халқ шоирлари Абдулла Орипов, Усмон Азим, шоир Рустам Мусурмон, устоз Аҳмаджон Мелибоев, Ӯзбекистон халқ ёзувчиси Эркин Аъзамовлар билан танишдим. Ушбу лаҳзалар хотирамнинг ям-яшил оламида сақланиб келади. Айниқса болалигимдан шеърларини севиб мутолаа қилганим, устоз Абдулла Орипов ва Усмон Азимлар билан учрашув менинг энг катта орзум эди.

Фойега чиққанимизда устоз Усмон Азим билан суҳбатлашдик. У киши адабий алоқаларимиз узилиб қолганлигидан афсусланиб гапирдилар.

Устоз ёнимизга яқинлашган ёзувчи Эркин Аъзамовга: « Бу йигитлар шоирлар» деб таништирганида, Эркин ака «Э, ҳали сизлар ҳам шоирмисизлар? Мен сизларни туппа-тузук одамлар дебман» -дея ҳазил-мутойиба қилди.

Ўша даврада шоир Маҳмуд Тойирга сўз берилди. У киши жуда самимий ва дилбар шеърлар ўқидилар. Даврадагилар шунчалар қойил бўлишдики, шоирни иккинчи марта даврага таклиф қилишди.

-“Усмон ака нега сиз шеър ўқимадингиз?”- деган саволимга у киши: «Биз кеча Термиз шаҳрида шеър ўқидик. Бугун бошқалар ўқишади» деб жавоб бердилар.

Давра тугамасдан олдинроқ, Абдулла ака бир нечта меҳмонлар билан чиқиб кета бошладилар. Мен Сирожиддин аканинг олдига бориб: «Сирожиддин ака, Абдулла акани зиёрат қилмоқчи эдик» дедим. У киши менинг қўлимдан ушлаб «Абдулла ака, бу шогирдларимиз Ҳиротдан келишибди, сизни зиёрат қилгани» дегандилар, Абдулла акани ўраб олган барча кишилар ўзларини четга олишди. Биз Абдулла ака билан бағирлашиб кўришдик.

Ўша куни Абдуваҳоб аканинг қудасиининг уйида меҳмон бўлгач, эртасига Сирожиддин акаларнинг уйларига бордик. Муҳтарам оналарини зиёрат қилиб, дуосини олдик.

У киши устозларини кузатгани Термизга кетган эканлар, телефонда: «Соат иккиларга етиб бораман, кутиб туринглар» – дейишларига қарамай, Абдуваҳоб ака, «Помирга кетишим керак» деганлари учун Регарга қайтиб кетдик.

Регарга қайтар эканмиз мендан бахтли одам йўқ эди. Чунки ёшлигимда Абдулла Ориповни тушимда кўрган эдим.

Хозир ҳам ушбу сатрларни қоралаб ўтирар эканман, устознинг “Йиллар армони”


шеъри беихтиёр ёдимга тушмоқда:


Кимгадир яхши гап айтдик, биродар,
Кимдир бир умрга ранжиб ҳам кетди.

Кун кеча ёш дердик ўзни бир қадар,
Бугун-чи, балоғат пайти ҳам етди.


Инсон ўз умрини ўйласа кўп вақт
Қийнайди ўзидан ўтган қусурлар.
Кимгадир айтилмай қолган бир раҳмат,
Кимдандир сўролмай қолган узрлар.


Мукаммал кўрмоқчи бўлдик дунёни,
Етук бўлолмадик ўзимиз бироқ.
О, йиллар армони, йиллар армони,
Армон кўрмадим мен сиздан буюкроқ.


Инсонга тобемас замон, инчунин,
Инсон юрагида аламлар қат-қат.
Фақат бир таскин бор, барчаси учун
Афсус чека билсанг-шу ҳам бир давлат.


Абдулла Орипов инсон руҳиятининг моҳир мусаввири, ярим аср давомида ёшлар зеҳниятига таъсири кучли бўлган ўзбекнинг энг миллий ва машҳур шоири эди.

Устознинг “Она тилимга”, “Ўзбекистон”, “Мен нечун севаман Ўзбекистонни”,“Юртим шамоли”, “Қарши қўшиғи” каби шеърлари ўзбек юртига, миллатига қўйилган ҳайкал бўлса, “Қозоғистон”, “Қирғиз диёри”, “Арманистон”, “Тунислик бола”, “Озарбайжон”, “Музаффар ўлка”, “Некрасов хҳсрати” каби шеърлари, “Ўзбегим тожик билан” ғазали ўзбек халқининг дунё халқларига нисбатан ҳурмат-эҳтиромини акс эттирувчи энг гўзал ва бетакрор ижод намуналаридан саналади.

Худди шундай таърифни устознинг бошқа мавзудаги шеърлари хусусида ҳам айтиш мумкин.

Устоз Абдулла Орипов аруз вазнида ҳам оз бўлса – да соз ва гўзал ғазаллар иншо этган. Устознинг ғазаллари Эркин Воҳидов, Жамол Камол ва Ўлмас Жамол ғазаллари сингари ўзбек мумтоз шеъриятининг дурдоналари сирасига киради.

Hasan Xolmirza Goyib “Ишончу меҳрдан устувор дунё”.
www.kafiye.net

Dünya Ne Kadar Güzel Olurdu

Doktor MD Ejaj Ahamed

Murshidabad, Batı Bengal, Hindistan

Yol gökyüzünde yürüyor

Bulut oğlanları ve kızları ufuk çizgisine gidiyor

Sınır çizgisini rahatsız edilmeden bir gülümsemeyle geçmek

Sınırda kayıtsızca oturmuş

Meraklı gözlerle bakıyor

O da şaşkınlıkla kuşlara bakıyor

Ayrıca bir ülkeden başka bir ülkeye uçuyorlar

Kendi akıllarıyla kolayca gidiyorlar

Sınırda duruyorum

Birçoğu her iki tarafta da duruyor

Dikenli tel korkuluk gözlerini gökyüzünden indiriyor

bize göz kırptı

Sonra anılar zihnimizin derinliklerinde toplanıyordu

Ve zihnin tuvaline resim yapmak

Tatlı anıların özgür gidiş ve gelişleri

Çitsiz dünyadan koşuyorduk

Tel çitin gözleri ve ağzında

Gökyüzüne bir depresyon bulutu düştü

Ben ve o derin bir üzüntüyle birbirimize baktık

dudaklarımızın köşelerinde

Düşündüm ki, eğer bu çitler orada olmasaydı

Ne güzel olurdu

Dünya ne kadar güzel olurdu

Tercüme eden  Yusuf Aslan

www.kafiye.net

Zaman

Doktor MD Ejaj Ahamed

Murshidabad, Batı Bengal, Hindistan

Bugün yeryüzü acı çekiyor.

Vücudu çeşitli rahatsızlıklardan muzdarip;

Bugün insanların akılları da hasta;

Mezhepçilik, sömürü, zulüm hüküm sürüyor

İnsan aklının alanında;

Aklın yollarında hızla koşuyorlar,

Bir ülkeden başka bir ülkeyi zahmetsizce fethediyor;

Uyumun, insanlığın askerleri zayıfladı;

Onları durduramıyorum.

Uyumun ve insanlığın askerlerine inanıyorum

Yakında yeniden güçlü olacağız;

Beden-zihinlerinde insanlık-uyumun fotosentezini yapacak;

Yollarını kapatmak onları mağlup eder.

Çağlar boyunca kaç süper güç ortaya çıktı?

Ama zamanın kurallarına göre düşmüşler;

Tarihin DNA’sı buna tanıklık ediyor.

Her derde deva zamanı getirmek her şeyi iyileştirecektir;

Zamanın nefronları onları temizleyip arındıracaktır.

Yeryüzü insanlığın ve uyumun kokusuyla dolacak.

Tercüme eden Yusuf Aslan
www.kafiye.net

Dünya

Doktor MD Ejaj Ahamed

Murshidabad, Batı Bengal, Hindistan

Dünya silah fabrikası haline geldi;

Silah sesleri gökyüzünde, havada yankılanıyor;

Dünyada savaş savaş oyunları sürüyor

Her yerde barut kokusu dolaşıyor;

Silahlanma yarışı sürüyor

Silahlar deneniyor;

İnsan hayatının hiçbir değeri yoktur;

öldürme ayrım gözetilmeyecek hale geliyor,

Sanki zayıf olanın hayatta kalma değeri yokmuş gibi;

Bazı insanlar barış istemiyor, savaş istiyor çünkü

Savaşta işleri artar, para gelir,

Barışta para gelmez;

Maskenin ardı

Ekonomik ve politik nedenler gizlidir;

Hakimiyet yarışı küreseldir;

Dinin gıdıklaması sahte bir fenerdir (Fanus), gökte uçmaktadır;

Dünyanın her yerinde kapitalizmin havaları hüküm sürüyor,

Giderek yoğunlaşan iklime dönüşüyorlar.

Tercüme Eden Yusuf Aslan
www.kafiye.net

Mülteci

Doktor MD Ejaj Ahamed

Murshidabad, Batı Bengal, Hindist

Kafasında hayallerin yüküyle

Mülteciler ilerliyor

Tarih geriye bakıyor

Ve hafıza kabında yüzüyor

Sayısız çaresiz canlı resimleri,

Kendi ülkelerinde hayal kurdular

Bir mutluluk yuvası kurmak için,

Barış içindeyken bile, bir fırtına gibi savaş aniden geldi

Ve birçok kişinin hayatını aldı,

Pek çok kimse yoksullaştı,

Yolda birçok dilenci çıktı,

Gelecekleri hırsız gibi dövüldü;

İstekleri, umutları, hayalleri cam gibi paramparça oldu;

Yine de biraz olsun hayatta kalabilmek için tehlikede olan karıncalar gibi

Dikenli tel korkuluğa doğru yürüyorlar

Ve toprağın göğsüne sefil hayat hikâyesi yazıyor.

Yolda tökezleyip düşerseniz hemen ayağa kalkmalısınız;

Lanet varoluşla yapmaya çalıştıkları şey bu;

Dikenli tellerde, su sınırlarında dövülüyorlar

Sanki bu mavi gezegende onların yeri yokmuş gibi,

Sanki devletleri yokmuş gibi.

Tercüme eden Yusuf Aslan
www.kafiye.net

Yürüyorlar

Doktor MD Ejaj Ahamed
Murshidabad, Batı Bengal, Hindistan

Gökyüzünde yıldızlar yürüyor
Mülteciler altından geçiyor
Bir dünya yasla
Birbirlerine bakıyorlar
Şaşkın gözlerle


Ay ışığı esintinin elini tutarak yürüyor
Mülteciler dikenli tellere veya su sınırına basıyor
Bir parça hayal ile
Biraz mutlu yaşamın tadına varmak için ya da
Ölümün telaşından kaçmak için


Çoğu sınırda mahsur kaldı
Birçoğu yeniden vuruluyor veya
Su mezarı onları güç kullanarak alıyor
Binlerce yıllık yollardan geçiyorlar
Dönüşü olmayan ülkeye vaktinden önce yol alıyoruz

Tercüme eden Yusuf Aslan

www.kafiye.net

ÖZLEMEK

Hükmen mağlup;
Aylardır yüzleşiyorum.
Duygu ipliğinden sözcükler örüyorum,
Yokluğun yarattığı eksiklikle.

Özlemek ayrılığın inkârı;
Titreyen gölgeyi
Islanan kirpiği dahi
Sessizce öptüğünü bilmektir.

Artı gerçek;
Gidenler değil, ardında boşluk bırakanlar özlenir.

Yaşadığımız bu reel hayat ile
Kurguladığımız hayat arasında
Oluşan derin fark!..
Sığınma alanına dönüşüyor.

Ve bilmek esasen;
Korkulan olmasın diye seçilir,
Bir yitiğe arzu,
Geçmişi anarak geleceğe kaçmak sanki…
‘Özlemek’ bir teselli, bir telkin gibi…

Sonunda çalar deli yakamoz;
Aklında ve yüreğinde rengarenk
Mührü vurduğunda gözlerine süresiz.

İlknur Yıldırım

04 Mart 2024

İzmir’den..
www.kafiye.net

Cennet’in Kadınları

Maskelerle yaşamayı öğrendiğimiz gün,
Kirpiklerin iç tarafına çekilmez oldu sürmeler.

Başlarken…
Emeğiyle derman bulamadığını bilerek
Küstüm çiçeği gibi kapandık.
Diyeni de duyan yok!..
Hayatı bölüşmeye gelince
Yok farz edildi kadınlığımız.

Hadi, buyrun bakalım ey ahali…
Evler ve kalpler üryan kalmışlarla
Kadının ötelenmesine, sansüre, sakıncaya!..

Hayatın uzağına yani…
Siyasal sistemsizliğe karşın budayıp indirenlere,
Hayatı sürdürüp bezeyenlere.

Allah’ım bu nasıl bir beyan;
İçinde binlerce düşün hercai rengi
Sarı sıcağı, avazlarını, korku ve tiksintiyi
Yaz diyor çatallı ve kırık.

Işıklarda yatası nice yiğit kalemin,
İtirazsız yüklenmeye baş eğişin diyeti bu!..

Hiç dinmeyen bir uğultunun,
Asılı duran cığlığın tam ortasındayım.

Çoğunlukla susmak için;
Analizi ağzıma geçerken dilime yapışır

Fır fır dönerken midemin eşliğinde sıkışır.
Eğer bu derece söylenti olmasa,
Yüreğim her alışverişte çoktan vazgeçebilirdi!..

Onlar Cennet’in kadınları;
İçlerinde yaşarken körpecik bedenlerinin
Geçmiş bugünün, yarının neresinde dururdu?..

İlknur Yıldırım

07 Mart 2024

İzmir’den… 8 Mart Kadınlar Gününe
www.kafiye.net