Kafiye.Net

                                                       SONSUZ MUTLULUKLAR

 Geçen her bir güne inat gibi gelip gidiyor anılarım gözlerimin önünden. Zoraki katlandığım insanlara inat eder gibi her sabah kendimi selamlıyorum. Deneme ve şiirlerim duygulara bulanmış olsa da sanmayın ki bu kadarım. Yazmak istemediğim, yazamadığım bir ben daha varım. Bir kalbim daha var mesela ya da şiir yazan, kedi seven fazladan bir çift el… Orhan Veli demişti ya  hani bu sene 3 yemiş verdi kızılcık, seneye 5 verir. Ömür çok bekleriz. İşte öyle bir umut var içimde. Hüzünlerimi de onun altına süpürüyorum.

       Saat 12.50 18 Ekim. Kütüphanenin arka bahçeye bakan camın önündeyim. Hava buğu yağmurlu. Bulutların rimeli akıyor. Önümüzdeki birkaç gün böyle kalırken bir yandan kilo alacak.

       Hava tertemiz. Ciğerlerime çektiğim her tane hayatla olan ipimi tazeliyor. Yaşayasım geliyor. Kahveciler sokağına gitmek istiyorum. Susmak da istiyorum ama aynı zamanda bir şiir üzerine saatlerce tahlil yapasım var durmadan.

        Tarihi asansöre gitmiştik. Moreno, sinagog ve sevdalar… ilk ve son gidişimizdi. Bilirsin, yerler Arnavut kaldırım. O kısa yokuşu çıkarken sağımızdaki meyhaneden “Unutama Beni “ çalmaya başlamıştı aniden. Planlı gibiydi. Öyle güzeldi ki sonsuza kadar o ana hapsolabilirdim. Adımızı demirlere yazmıştık göz kalemiyle. S&T artık orada da yazıyordu. Dürbünle baktık defalarca her yere. Tüm 1 liralarımı orada bitirdim. Tam 8 tane. Boyum zor yetişirdi dürbüne. Gülerdin, sonra da aşağı indirirdin iyice.

       Artık yoksun ve yokluğun her geçen gün beni ben yapıyor. Başka tenlerde ve bedenlerde sana sonsuz mutluluklar. Sana, bana sonsuza kadar meydanlar dolusu kahkahalar…


20.10.2023  Karabağlar
Tuğba Aras
www.kafiye.net

                                                   KALEM

            Düşünsenize Franz Kafka’nın ‘’Dönüşüm’’ kitabının başkarakterisiniz ama böcek değil de kalem olarak açıyorsunuz gözlerinizi dünyaya. Belki ilkokul çocuğunun ‘’Ali Ayşe el ele.’’ Cümlesini 30 kez yazmak zorunda olan tahta ve çürük bir kalem, belki liseli bir aşığın her teneffüs kütüphaneye şiir yazmak için koşarken elinden düşürmediği mavi çiçekli bir kalem, doktorun asla anlaşılmayan el yazısını tahammülü kalmamış pilot kalem, öğretmenin boş dersi doldururken deftere attığı kırmızı imzanın sanatkarı… ‘’Sonuçta kalem işte.’’ Demeyin. Hepsinin ruhu, ruhunun amacı, rengi, dokusu, duygusu var ve hepsi çok başka. Ben her şeyi her şeye bağladığım, her şeye bir hikâye uydurduğum, anlam yükleyip gerekli gereksiz değer verdiğim gibi kalem içinde yapabilirim bunu. Mesela benim kalemim bazen benimle yaşıt olup hüzünlü yazılarımda benimle birlikte gözyaşı döker. Benim gibi denizde yürümeyi çok sever. Sevdiğim şarkıları geceler boyu birlikte deneriz. Çok duygusaldır, tinseldir. Kendine çok anlam verir sonra anlamlar içinde kaybeder kendini. Benim gibi. Bazen 3 yaşında kocaman badem gözlü simsiyah göz bebekli bir Tubiş olur. Yazarım, her şeyi yazarken öğretir ona. Şaşırır bana. Hatta ‘’hani şey hemşeri olacaktık’’ der, ‘’evinin temeli sağlamdı’’ der. Verdiğim, yazdığım her cevapta şok olur küçüğüm. Üzülür, ağlar ama ne yapalım… Sonra söz veririm üçlük kalemime ‘’her şey iyi ve iyice yoluna girecek’’ derim. İnanır, inandırırım.

Bir de bir bakmışım gökyüzü mavisi kalemim olmuş bana 50 yaşında tombik bir teyzecik. Teyze olmuş ama hala Tubiş. 50 yaşında gözaltları kararmış, gözlerinin akı ve siyahı birebirine karışmış, saçlarında mini mini beyazlar… Onunla yazı yazarken hep güler bana dalga geçer gençlik halime sevecenliğime, pozitifliğime, kahkahalarıma, peri gibi uçarak geçtiğim yollara… Hepsine ölür gülmekten. Sonra karma bulur beni. Sen misin o 3 yaşında, minicik Tubiş’i üzen. Al başına 50 yaşında teyze Tuğba’yı. Bir üzer beni, bir ağlatır. Perişan eder sonra ‘’ömür çok, bekle’’ der. Bekliyorum ve biliyorum ki hiçbir zaman ne yaşlı aksiliğimden bebekleri korkuturum ne de kafam eskide kalır.



Tuğba  Aras / 27/11/2023 Karabağlar
www.kafiye.net

BENİ ŞAŞIRTAN BOYKOT ÇAĞRILARI

Günaydın, hayırlı sabahlar, hayırlı günler dostlarım. Güzel bir hafta sonu geçirmenizi diliyorum. İki haftadır sanal alemde katil, şâki, şerefsiz, ahlaksız, çocuk ve kadın katili, toprak gaspı yapan İsrail ürünlerine boykot başlatıldı. Büyük bir kampanya ve bu kampanyaya katılmayı sanal sayfalarında büyük bir heyecanla katılan paylaşımcılar.

Sevgili dostlarım. Ben İsrail ürünleri olan içecekleri olan kola, neskafe, burger, kullanıcıları, sütlü kiremalarini 20 yıldır evime sokmuyorum. Bu ürünleri İsrail ürünü olmasının yanı sıra sağlığa zararlı olduğu içinde kullanmıyor ve evime sokmuyorum. Bunu bazen evime gelen Şair ve yazar dostlarım çok iyi bilir. Çünkü benim dolabımda kola ve benzeri içecekler olmaz. Kendileri getirseler bile evlerine giderken kalan içecekleri evlerine götürürler. Nest kafe, kokainli ve süt tozunu mamulleri de evimde bulundurmuyorum. Ben yine böyle bir boykot sonucu uygulamaya başladım ve hala evime sokmuyorum.

Şimdi gelelim sadede. Koka kola, Pepsi kola, nest kafe… ülkemizde 1960 yıllarda üretimi başlamış ve ülkemizde halkımızın kullanımına sunulmuştur. Arada sırada boykot çıkar, biraz zaman geçtikten sonra bu boykot kendiliğinden kalkacaktır. Benim isteğim boykot değil İsrail ürünlerinin satın alınmaması. Bakalım bu cezayı halkımız uygulamayı basara bilecek mi? Yoksa bir ay sonra evlere kasa kasa tekrar taşınacak mi? Zaman bunu gösterecektir.

Dostlarım, sizleri sıkmak istemem. Sıkıntılarımız var. Ama bu boykot furyası bilerek, isteyerek katılabiliyor muyuz, bu dirayetli göstere bilecek miyiz? Asıl sorun bu. Boykot değil, bundan sonra İsrail ürünlerini kullanmamak, evlerinize sokmamaktir. Bu olmaz diyenleriniz var olacak. İster inanın, ister inanmayın ama ben tam 20 yıldır bu uygulamayı yapıyorum. Darısı sizlerin başına. Bakalım 3 ay sonra neler olacak.

Saygılarımla.

04.11.2023 cumartesi / Karabağlar

Hüseyin Durmuş

Emekli edebiyat öğretmeni

Şair yazar

www.kafiye.net edebiyat sayfası sahibi

Belirsizlik Denizi

Belirsizlik denizine sürüklendiğinde, hem değişmekten hemde kendine rahatlık veren bir şeyi kaybetmekten korkarsın.

Sağduyunu kullan. Sonuç daha kötü birşeyler olmasın, en azından aynı hatalara düşmeyecek tecrübeler kazanmak adına.

Aklında cevabı çok karmaşık sorular varsa, o anda sessizlik en iyi seçenek gibidir. Daha sonra söylenecek şeyi duyunca kendini tuttuğun için memnun olursun. Gariptir hiç de mantıklı olmayacağını bildiğin bir konuda mantıklı olmayı denemen. Sihirli bir düşünce olduğu gibi, sihirli bir eyleme dönüşür.

İnsan yaşadığı gerginliği ve dehşeti içinden, ne isteyip istemeyeceğini söyleyerek atmalı . Göz göze kuralı sorunu çözer mi ki? Ama yine de uzun süren bir suskunluk, onun duygularıyla boğuştuğunu tahmin etmek; bunu düşünmek yine gözlerinin dolmasına neden olur.

Şimdi yaşamında neyi yanında tutacağını, neyi söküp atacağını düşün dur!

Neden eski kitapların sayfalarının ortası sarı, kenarları kahverengi hiç düşündünüz mü? Çünkü onların geçmişe ait tatlı kokuları vardır.

İlknur yıldırım

www.kafiye.net

Zaman sessizce akıp giderken

Hayat boyunca işittiğin bir sürü yalanı eleyebilirsin, ama hayat önemlidir, diyen yalana sımsıkı sarılırsın.

Aklımdan ne geçiyorsa, konuyu saptırmak istemiyorum. Onca yıllık mücadelenin bunun için miydi, diye düşünmeden edemiyorum.

Pek huzurlu uyuduğumu da söyleyemem. Hızla atan kalbimin göğsüme gömüldüğünü hissediyorum. Tam artık hayat karşıma başka sürprizler çıkarmaz diye düşündüğüm sırada.

Neden ben tam hayat çok sığ,diye düşünürken derinmiş gibi görünsün? Hayat aslında derin ve çok yoğun, nasıl bunun tersini düşünebilirim ki?

Rüyalarda mantık aranmaz, değil mi? Rüyalar bilinçaltımın şiirleridir. Hayal gücünün ne kadar derinleşebildiğine şaşırmamak mümkün değil.

Şu anda kimliklerimden hangisiyim?Yaş ilerledikçe bir şeye başlaman daha zor olur. Zaman sessizce akıp giderken, en beğendiğin eserin hangisi,diye bir soruyla karşılaşacak olsan, büyük ihtimalle boş boş bakarsın. Yaşadığın süre boyunca bir iki kere bile olsa bir ilham gelir.

İlknur Yıldırım
www.kafiye.net

Qısa, çox şərəfli ömür yaşadın,
Sən “Qənirə” adlı heykəl yaratdın.
Nə tez “Mələk” olub, göyə ucaldın,
Bu millət yaşadar, unutmaz səni. ~

Elmaya Cabbarova

Qənirə Ələsgər qızı Paşayeva


Azərbaycan ictimaiyyətinə ağır itki üz vermişdir. Tanınmış ictimai xadim və jurnalist, Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsinin sədri Qənirə Ələsgər qızı Paşayeva 2023-cü il sentyabrın 28-də ömrünün 49-cu ilində vəfat etmişdir.

Qənirə Paşayeva 1975-ci il martın 24-də Tovuz rayonunun Düz Qırıqlı kəndində anadan olmuşdur. O, orta məktəbi bitirərək 1991–1998-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Tibb Universitetinin pediatriya fakültəsində oxumuş, daha sonralar Bakı Dövlət Universitetində beynəlxalq hüquq ixtisası üzrə təhsil almış, 2010-cu ildə isə dissertasiya müdafiə edərək siyasi elmlər üzrə fəlsəfə doktoru elmi dərəcəsinə layiq görülmüşdür.

Əmək fəaliyyətinə 1998-ci ildən “ANS” televiziya şirkətinin Xəbərlər xidmətində başlayan Qənirə Paşayeva həmin şirkətdə 2005-ci ilədək müxtəlif vəzifələrdə çalışmış, 2005–2012-ci illərdə Heydər Əliyev Fondunun İctimaiyyətlə əlaqələr departamentinin rəhbəri olmuşdur.

Qənirə Paşayeva üçüncü, dördüncü, beşinci və altıncı çağırışlar Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı seçilmişdir. O, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsinin sədri, Asiya Parlament Assambleyasında Azərbaycan nümayəndə heyətinin və Azərbaycan–Pakistan parlamentlərarası əlaqələri üzrə işçi qrupun rəhbəri, Avropa Şurasının Parlament Assambleyasında Azərbaycan nümayəndə heyətinin üzvü, eləcə də Avstraliya və Yeni Zelandiya, Bosniya və Herseqovina, Fransa, Gürcüstan, İndoneziya, İraq, İspaniya, İtaliya, Koreya, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Macarıstan, Malayziya, Mərakeş, Misir, Moldova, Özbəkistan, Rumıniya, Şimali Makedoniya, Tailand, Türkiyə, Türkmənistan, Vyetnam və Yaponiya parlamentləri ilə əlaqələr üzrə işçi qrupların üzvü olmuşdur. Qənirə Paşayeva həmçinin Dünya Azərbaycanlılarını Əlaqələndirmə Şurasının üzvü və Avrasiya Beynəlxalq Araşdırmalar İnstitutu İctimai Birliyinin sədri idi.

Qənirə Paşayeva zəngin ictimai-siyasi fəaliyyəti dövründə çalışdığı bütün sahələrdə dərin məsuliyyəti və insanlara münasibətdə yüksək həssaslığı ilə böyük hörmət və rəğbət qazanmışdır. Milli dövlət quruculuğu və vətəndaş cəmiyyətinin formalaşdırılması istiqamətində nailiyyətlərin əldə olunmasında onun təqdirəlayiq xidmətləri vardır. O, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsinin sədri kimi ölkədə mədəniyyət sahəsində dövlət siyasətinin uğurla gerçəkləşdirilməsində yaxından iştirak etmişdir.

Vətənpərvərliyi, milli dövlətçiliyə sədaqəti və xalqımızın mədəni-mənəvi dəyərlərinə xüsusi ehtiramı Qənirə Paşayevaya Azərbaycan cəmiyyətində həqiqi nüfuz qazandırmışdır. Maarifçilik və xeyriyyəçilik fəaliyyəti onun ali insani keyfiyyətlərini xarakterizə edən başlıca cəhətlər idi.

Qənirə Paşayevanın aktual mövzularda qələmə aldığı çoxsaylı elmi-kütləvi və publisistik
məqalələr, müəllifi olduğu ssenarilər diqqət və maraqla qarşılanmışdır. Qənirə Paşayeva Azərbaycanın haqq səsinin, Qarabağ həqiqətlərinin yüksək kürsülərdən dünyaya çatdırılması üçün var qüvvəsini səfərbər etmiş, türk xalqları arasında birlik və qardaşlıq əlaqələrinin daha da dərinləşdirilməsi işinə dəyərli töhfələr vermişdir.

Tanınmış ictimai xadim, xeyirxah və səmimi insan Qənirə Ələsgər qızı Paşayevanın əziz xatirəsi onu tanıyanların qəlbində daim yaşayacaqdır.

Allah rəhmət eləsin!

İlham Əliyev

Mehriban Əliyeva

Əli Əsədov

Sahibə Qafarova

Samir Nuriyev

Eldar Əzizov

Ədalət Vəliyev

Fərəh Əliyeva

Adil Kərimli

Eldar Quliyev

Hicran Hüseynova

Əhliman Əmiraslanov

Eldar İbrahimov

Səməd Seyidov

Rafael Hüseynov





www.kafiye.net

Kaynak

https://azertag.az/…/qenire_elesger_qizi_pasayeva-2767909#Nekroloq

DOST DEDİĞİN!

Sevgili dostlarım. Yaşam şartları herkesi zorluyor. Günlük yaşam artık kişiye kendisini bile unutturuyor. Dostların da iyi günü, acı günü mutlaka oluyordur. Ben dostlarıma bundan sonra bir aksilik olmazsa haftanın cuma gününde hatır, selam ve güzellikler dilemeye karar verdim.

Dost dediğin sadece iyi günde sık sık aramalarla arkadaşlığını göstermemesi. Kendiside kötü olsa bile Selam veren, hal hatır soran biri olmalıdır. Anadolu’daki tabiri herkes bilir; ” Dost acı gün dostur. İyi günde dostum olmasa da olur.” derler.

Dostlarıma, sevdiklerime güzel bir gün geçirmelerini diliyorum.

Saygılarımla

07.09.2023 Perşembe/Karabağlar

Hüseyin Durmuş
Emekli Edebiyat Öğretmeni
Yazar şair
www.kafiye.net edebiyat sayfası sahibi

AYDAKİ İKİ PEHLIVAN!

Çocukluğumda rahmetlik Hüsnü dedem ile bir gece dolunay haldeki ayı seyrediyorduk. Çok uzaktan seyrettiğini ay icin:

– Dede; ay yüzünde biraz dikkatle bakarsam sanki dağları görecek gibiyim.

– Hüseyin, evladım, ay yüzünde gördüklerin dağlar değil. Biraz daha dikkatli bakarsan o dağ gibi gördüklerin iki pehlivan. Bana öyle söylediler.

– Dede; bu mümkün mü?

– Evladım, iki pehlivan o gördüklerin. Eğer o pehlivanlardan biri yenilirse kıyamet alametlerinden biri olacak. Yani kıyamet kopmadan öncesi bir durum. Bu pehlivanlar kıyamete kadar guresmeye devam edece.

Dedemle geçen diyalog ben 10 yaşındayken ( 1964 temmuz ayı) geçti. Yorumu sizlere bırakıyorum. O iki pehlivandan hangisi galip gelecek dersiniz?

Saygılarımla.

08.09.2023 Cuma/Karabağlar

Hüseyin Durmuş

Emekli edebiyat öğretmeni

Şair Yazar

www.kafiye.net edebiyat sayfası sahibi

12 Eylül 1980 Demek

1970-1980 tarihleri arasinda; öğrencisi, öğretmeni, işçisi, sendikalisinin siyasi görüş ayrıcalığı nedeniyle akşam eve dönüş garantisi olmadığı gibi tabutunu da yanında taşıyordu insanlar. Yokluklarinda kuyruklara mahkumedilmiş ve kısacası gecimden çok ölmemek için çalışıyordu.

Abd uşakları, çocukları darbe yaptı. Binlerce kişi sokaklardan, gecenin karanlığında evlerinden alındı. Sokaklardaki ölümler; nezaret hanelere, hapishanelerde işkenceler, öldürülmeye devam etti. İşkencelerle ölmeyenler mahkemelerde hakim kararıyla öldürüldü. İdam kararı yaşına gelmemiş gençlerin mahkeme kararıyla yaşları büyütülerek öldürülmüştür.

Bu işkence ve olumsuzluklar azalarak 1988 yılına kadar devam etmiştir. Hoş gerçi bu durumlar 1995 yılına kadar bazı haksızlıklar devam etmiştir. 2000 faili meçhuller de bu yıllarda olmuştur. Zamanın bayan içişleri bakanı ” bütün faili meçhul cinayetlerin sorumluluğunu aliyorum.” diyerek acıların devam edeceğini de belirlemiştir.

Değerli dostlarım; o yılları yaşamış biri olarak ne gecem, ne gündüzüm huzurluydu. Allah bir daha bu ülkeyi, bu millete bir daha darbe ve sıkıntılarla imtihan etmesin.

Saygılarımla.

Not: 1990 yılına kadar emniyet nezaretleriyle, jandarma nezaret hanelerinin girişlerinde:” burada Allah yoktur. Buna göre yalvarmanizi yapın. ” diye yazıyordu.

12.09.2023 Salı/ Karabağlar

Hüseyin Durmuş 20.08.1954

Emekli edebiyat öğretmeni

Şair Yazar

www.kafiye.net edebiyat sayfası sahibi

QARAGÖL

Laçının hüsnünə sən yaraşıqsan
Göygöllə əkizsən sanki, Qaragöl.
Tökülən qanlarla sən qarışıqsan,
Buna görədirmi adın qara, göl?


Qar, duman çəkilib yolu açmasa,
Bənövşə görüşə qolun açmasa,
Zəfər süfrəsini ellər açmasa
Demək küsüb könül verdin qara, göl…


Səndə toxdayardıq qan qaralanda,
Xəstə istəyiylə hər qar alanda.
Otuz il yayını hər “qar” alanda,
Olmuşdu yarana məlhəm qar, a göl.

Fəridə Köçərli

12 09 23
www.kafiye.net