TEMİZLİK HASTASI ASLAN TAMTAR
Masal masal maniki
Yolda saydım on iki
On ikinin yarısı
Tilki çakal karısı.
Masal masal martladı
İki fare atladı
Kurbağa kanatlandı
Tos vurdu bardağa
Çocuk çıktı çardağa.”
Bir zamanlar ormanın birinde Tamtar adında aslan kral varmış. Bu kral önceleri halkıyla ilgilenir, onların derdine koşar, ormanı mükemmel yönetirmiş.
Fakat bizim Tamtar’ın bir kusuru varmış, o da çok kötü kokmasıymış.
İnine gelen misafir hayvanlar krallarının kokusundan duramaz, hemen kendilerini dışarıya atarlarmış.
Bununla birlikte krallarının kötü koktuğunu ona bir türlü söyleyemezlermiş.
Gel zaman git zaman ormana bir tilki taşınmış. Tilki eli yüzü düzgün, temiz ve bakımlı bir tilkiymiş.
Bu tilkinin adı İdor imiş.
Tilki İdor ormana gelir gelmez, kendine güzel bir ev yapmış. Sonra da orayı bir güzel temizleyip, eşyalarını yerleştirmiş.
Ertesi sabah erkenden kalkıp Karl Tamtar’ın ziyaretine gitmiş.
Aslan kral onu kapıda karşılamış. Tilki İdor kendini tanıtmış. Ardından kahveler içilip sohbetler edilmiş.
Ama Tilki İdorda bir gariplik varmış. Sanki orada durmak istemez bir halde sağa sola kıpırdanıp duruyormuş. İdor’un bu hali aslanın ilgisini çekmiş. Ona şöyle sormuş:
“Hayrola tilki kardeş! Sende bir haller var. Bana söyleyemediğin bir derdin mi var?” Demiş.
Tilki İdor cevap olarak:
“Var, kralım olmaz mı? Kusuruma bakmayın ama bunu size söylemek zorundayım. Siz çok kötü kokuyorsunuz. Bundan daha önce hiç kimse bahsetmedi mi?” Demiş.
Kokuyorsunuz sözü kralı çok fena incitmiş. Üstelik çok ta sinirlenmiş. Tilkiye dönüp:
“Derhal evimi terk et! Seni bir daha burada görmeyeyim!” Demiş.
Tilki canını zor kurtarmış. Hızla orayı terk etmiş.
Tilkinin söyledikleri kralın beyninde gün boyu yankılanıp durmuş.
Hemen inini temizletmiş. Ardından bir güzel yıkanmış. Sonra da orman terzisine yeni yeni kıyafetler diktirtmiş.
Krallarının bu halini gören hayvanlar, ona koşup güzel sözler söylemişler.
O günden sonra Tamtar her şeyin temiz olmasına özen gösterir olmuş. Hatta bu işi çok abartınca temizlik hastalığına yakalanmış.
Ormandaki tüm hayvanları dere kenarında toplayıp sabah akşam yıkandırıyormuş.
Krallarının bu hastalığından bıkan halk ormanı terk etmiş.
Bizim Tamtar yapayalnız kalmış. Düşünmüş taşınmış. Sonrada yaptıklarının abartılı olduğunu anlamış.
Ertesi gün hiç vakit kaybetmeden halkının yaşadığı yere gitmiş. Onlardan özür dilemiş. Tekrar kral seçilmiş.
O günden sonra ormanda yaşayan herkes her şeyi ölçülü yapmış.
Onlar ermiş muradına. Biz çıkalım Kaf Dağına…
Hacer Taner Bulut
www.kafiye.net
QOŞULUN SÖZ ORDUMA.
(Bədahətən)
Ey dünyaya hökm edənlər,
Qalxıb yüksək kürsülərdən,
Mənəm -mənəm deyənlər.
Dinləyin bu sözlərimi,
Mənim sözüm sizədir.
Təəssüf bu gün haqla nahaqq,
Bərabər, göz-gözədir.
Neçə ildir torpaqların ,
Qalıb düşmən əlində?
Əzbər olub Qarabağın,
Adı düşmən dilində.
Söylə mənə nə etmisən?
Getmisənmi Şuşaya,
Ürəyindən köz qoparıb,
Yaymısanmı dünyaya?
Şəhidlərin al qanını,
Anaların fəryadını,
Basmısanmı bağrına?
Yetim qalan körpələrin,
Gözlərindən axan yaşı,
Qatmısanmı ağrına?
Gecə-gündüz düşünərək,
Olmusanmı yuxusuz?
Bircə günlük dərd çəkərək,
Qalmısanmı ac-susuz?
Bir anlıq dur, bir mənə bax,
Bir də ki, söz orduma.
O, ordu ki, səndən fərqli,
Hər gün gedir yurduma.
Əlimdəki silaha bax,
Tuşlanıbdır düşmənə,
Gecə gündüz keşik çəkib,
Xidmət edir vətənə.
Bir anlıq yum gözlərini,
Xəyalıma qonaq ol.
Qorxma, mənim xəyalım da,
Millətimə açır qol.
Qoy aparsın xəyallarım,
Səni qeyrət elinə.
Koroğlunun qılıncını,
Kəmər etsin belinə.
Bir az seyr et bu aləmi,
Bir azca da sən düşün.
Torpaqları işğal olan,
Millət məgər beləmi?
Orda varmı “Şou biznes”?
Ya da ki, kef məclisi,
Qulağını dəlirmi heç,
İgidlərin nərəsi.
İndi gör ki, kimdir igid,
Kimdir öndə gedənlər.
Əlindəki silahıyla,
Düşmənlərdən hesab çəkib,
Bağrını qan edənlər.
Amma nə bir kürsü istər,
Nə də ki, bir vəzifə.
Əlimdəki silahımla,
Ucalıram hər dəfə.
Amma ki, nə vəzifəyə,
Nə də ki bir kürsüyə.
Qoymaram ki, yaltaqlığa,
Qürurum boyun əyə.
Öz ordumla, silahımla,
Ucalıram Tanrıya.
Bacardıqca səs salıram,
Bax mən bütün dünyaya.
Ey gözləri ac erməni,
Torpaq doyurmaz ki, səni.
Onu bil ki, bir gün ancaq,
Boğa-boğa doyuracaq,
Anaların ah-naləsi,
Gəlinlərin fəryad səsi.
Körpələrin göz yaşları,
Göy üzündən yerə enən,
Haqq -ədalət savaşları.
Bax hazır ol, uzaq deyil,
Gələcəkdir o günlər.
Dünya bizi dinləməsə,
O zaman Tanrı dinlər.
Ey kürsülər, vəzifələr,
Həvəsində olanlar,
Bir-birinin saç-başını,
Vəzifəyçün yolanlar.
İndi gəlin siz qoşulun,
Mənim bu söz orduma.
Yüksələrsən sən ürəklə,
Xidmət etsən yurduma.
Müəllif. Metanet Duyğulu.
27.02.2020.
www.kafiye.net
SENDEN GAYRİSİNİ NEYLERİM GÜLÜM
Sen benim gönlüme nasıl girdiysen
Ben seni o aşkla severim gülüm
Gönlünü gönlüme aşkla verdiysen
Senden gayrisini neylerim gülüm
Düğündü bayramdı bize her günü
Kıskanırdı alem seninle beni
Ömrü hayatımda gül yüzlüm seni
Ben kendimden fazla severim gülüm
Bir od yanar yüreğimde sinede
Göğüs gerdim acılara yinede
Senin olmadığın fakir hanede
Sen olmasan nasıl gülerim gülüm
Gönül kafesimde açan gülümsün
Bağımızda öten tek bülbülümsün
Sevdiğim yegane benim ömrümsün
Bunu hep yad eder söylerim gülüm
Unuttum ben hayalimi düşümü
Yarim diye hiç bırakmam peşini
Kul Yusuf’a bakmaz isen başımı
Alıp sahralara giderim gülüm
Yusuf Aslan
Турк шорири Юсуф Аслан Шоир шеъридан таржима
СЕНДАН БОШҚАСИНИ НЕТАМАН ГУЛИМ…
Сен менинг кўнглимни қандай банд этдинг,
Мен сени ўша ишқла севаман гулим.
Кўнглингни кўнглимга ишқла бергансан,
Сендан бошқасини нетаман гулим.
Тўйли байрам эди бизга ҳар куни,
Рашқ қиларди олам сенингла мени.
Умру ҳаётимда гул юзлим сени,
Ўзимдан ҳам ортиқ севаман гулим.
Бир ўт ёнар юрагимда,сийнада,
Кўксим,кўнглим очилади янада.
Сен бўлмасанг агар фақир хонада,
Сенсиз қандайин куламан гулим.
Кўнгил қафасимда очган гулимсан,
Боғимда сайраган бир булбулимсан.
Севганим,ягонам, менинг умримсан,
Буни ҳаммага мен сўзлагум гулим.
Унутдим мен ҳаёлимни, орзумни,
Ёрим дея қолмасман ҳеч изингдан.
Қул Юсуфга боқмас бўлсанг бошимни,
Олиб саҳроларга кетаман гулим.
Турк тилидан ўзбек тилига
Гулзира Шарипова ўгирди.
www.kafiye.net
CANINI SIKMA!
Herşeye canını sıkma,
Ey Gönül!…
Yar dediğin,
Yara olur.
İyileşemezssin,
Dert olur,
Zehir olur,
Zakkum olur.
Değerin bilinmiyor ise,
Değerini kaybetme,
Ey Gönül!..
Gün gelir
Devran döner,
Belki birgün,
Sende bahtiyar olursun,
Ey Gönül!..
İctiğin su kadar mutlu,
Verdigin bardak bardak su kadar aziz olursun…
Mutlu olmaya bak,
Bırak geçmişe bakmayı,
Hayıflanıp üzülmeyi.
Bırak boşver birazda, üzenler üzülsün yerine.
Yediğin herşey gibi birgün;
Mutlaka bitecek elbet.
Aldığın yara kadar mutluluk alacaksın.
Sende gül,
Güneşe çevir yüzünü,
Birgün elbet benim için doğacak güneş diye,
Koy başını yastığa ve müsterih ol.
Unutmaki Allah var gam yok.
Şiir Yürekli Kadın
Türkân Bozkurt
www.kafiye.net
KARANLIKLAR İÇİNDE
Sürekli karanlıklar içindeyiz dedik,
Bir aydınlık ışık bulamadık dedik,
Ve belkide karanlığın bir suçu yoktu.
Biz yarattık belkide olumsuzlukları,
Evrene güzel enerji göndermesini bilemedik.
Beyazı siyahtan ayıramadık.
Tıpkı iyiyi kötüden,kötüyü iyiden ayırt edemediğimiz gibi.
Ve belkide karanlık olan siyah,
Beyaz olan karanlıktı.
Ve evet belkide biz boşuna siyahın günahını aldık.
Görmek istediğimiz beyazı siyah,
Siyahı ise beyaz görmek istedik.
Olması gereken acaba bizim için hangisi idi.
Yolumuzun açık olup beyazımı dilemekti.
Yoksa açık olmadığını sanıp siyahımı yakıştırıp dilemekmiydi.
Biz yinede beyazı dileyip,
Siyahı hayatımıza alıp üzüntüleri yaşamamak dileğimiz olsun.
Bütün herşey beyaz olsun.
Hayatımızın bir diğer adı mutluluk olsun.
Şiir Yürekli Kadın
Türkân Bozkurt
www.kafiye.net
Elana
(təcnis)
Deyəsən yetişir dünyanın sonu,
Aqillər etmişdi bunu elan, a…
Reklam geyindirir hər şeyə donu,
Həyat uyğunlaşır indi elana.
Tərəqqinin düzü hansı, tərsi nə?
Təhsil, əxlaq, geyim…Hər şey tərsinə,
Həkimlər qoymadı qala tər sinə,
Tükəzbana heyrət edir Elana!
Qəlbimizdə “Gen”lə gələn qor uyar,
Şərəf ali hissdir, onu qoru, yar!
Vətən adlı mülkü o kəs qoruyar,
Onun üçün olsa əgər, el ana.
Çingiz, sözlə dolu qaynar qazansan,
Elə yaz ki, qazan hörmət, qazan san,
Məddahlıqla bu gün nəsə qazansan,
İnanma ki, zaman keçə, el ana!
26. 02. 2020.
Çingiz Kürdəmirli.
www.kafiye.net
SOYUQ OLACAQ
Bu gecə yenə misraların dodaqları çatladı,
Ayriliq susuzluğundan..
Gəlsənə, gəlsənə
Gəlib dodaqlarınla islatsana
Misraların dodaqlarını..
Qəlbimin qapısı açıq qalıb,
Dolur qəlbimə
Soyuq; qar; sazaq,
Gəlibdə örtəsənə qəlbin
Qapısını.
Soyuq olacaq
Sənli xatirələrə..
Qəlbimdə yarpaqlamış
Ümidə, arzuya…
Soyuq olacaq
Əzizim, soyuq olacaq.
Gəlməsən..
Ə.ÜLVİ Ələkbərzadə
www.kafiye.net
Kövrək Lilpar
Bir bulağın gözündə,
Bitibdir kövrək lilpar.
Ətrafına yayılan,
Səssiz bir qoxusu var.
Naxış-naxış düzülür,
Dodaqlardan süzülür,
Küsən kimi birindən,
Yarpaqları bükülür.
Çay ətrafın bəzəyər,
Utancaq,rəngi sarı.
Səhər-axşam üstünə,
Qonar balaca arı.
Yağışı o çox sevər,
Mahnı,nəğmələr deyər.
O ki günəşi görsün,
Sevincdən gülümsəyər.
Adı kimi gözəldir,
Təbiətdə özəldir,
Səhər açılan kimi,
O torpaqdan yüksəlir.
Dodaqları ətirli,
Baxışları sehirli,
Düşüncəsi də sirli,
Balaca,kövrək lilpar.
Ülvi Ələkbərzadə
www.kafiye.net
GARİBİN
Düştümü kaldıran olmaz
Ağlasa aldıran olmaz
Kaybolsa bulduran olmaz
Soranı yoktur garibin
Ankarada dayısı yok
Üç beş degil sayısı yok
Bir limanı kıyısı yok
Saranı yoktur garibin
Cep delik of çepken delik
Çalışsada hep gündelik
Bir vuruşda yık sendelik
Yalanı yoktur garibin
Kul Burçak der sanki köle
Hayat olur ona çile
Bakmazlar göz göre göre
Seveni yoktur garibin
Burçak Karataş
www.kafiye.net
GEÇECEK
Yalıncak bir oğlan burjuva paltodan çıkan
Korkak gözbebekleri düşer ağzına
Dilinde semah dönerken serçeler
Şeker pancarı kaynar kasıklarında
Ucu yanık bir çember çevirir gözleri
Ağırlıklarını döker dizleri
Çöker
Yalanır yetimliğini toraman
Kaf darma duman
Kırk Anka havalanır omuzlarından
Dolun basınca göz kapaklarını
Omuzlarında unuttu dudaklarını
Uyur uyanık öptü şakaklarını tanın
Tadını çıkardı gün boyu
Sayısını unuttuğu voltanın
Esamesi okunmuyordu artık yalıncağın
Boyu boyunu aşkın
Ekşimcek kokan ağzı
….. mürdüm izler bırakırken pınarlarında
Kanatlarıydı bastığı
Boynu koltuğunun altında
Paltosuna sığmaz olmuştu hodgamlığı
Ne mümkün görsündü yüzlerini gözleri
Ne mümkün inansındı gördüklerine
Yeşaviş bir engerek donundaydı
Usu panzehir üretmeye başlamıştı dünden
Söktü gözlerini
Kulaklarını kırkladı
Pinçik yüreğini
Sirkeli suya bastı
“Geçecek”e astı
Nermin Akkan
www.kafiye.net
