SENSİZ YAŞADIĞIM BU KOCA ŞEHİR
Sensiz yaşadığım bu koca şehrin tam ortasında
Yapayalnızım şimdi ,
Her şey üstüme geliyor sanki ,
Gece karası gönlüme vuran ayaz ,soğuk geceler,
Gecelerime vuran ay ışığı ,yoldaşım,
Benliğime işlediğim gece karası gözlerin
Düşlerimde hep , yanıyor alev ,alev,
Sürgünüm artık yaşadığım
Bu koca şehirde
Hüzünler çöktü üzerime
Bu şehrin illagal yollarında
Sessiz çığlıklarıma kuşlar ses oluyor
Benim yerime
Hani yarınlar bizim olacak demiştin’ ya
Benim için , infaz kararıydı gidişin
Bedenim kurşunlara dizildi bilesin
Yokluğunla eşkiya kesildim
Dağlara mı vursam kendimi
Aklım hep sende
Yüzün, hep gözümün önünde
Bir tabanca sıksaydılar keşke beynime
Aşkının yokluğunla oldum deli divane
Mevsimlerden kara kıştı gidişin
Dudaklarımın arasında Bir yanık türkü
Tesellim oluyor, asice duygularıma ,
Çapraz ateşler içinde
Sessiz çığlıklarım
Çıkmayan sesim çığ oluyor
Karşı ki dağların buz yığınında
Başım dik duruyorum öylece ,
Biliyorum bir şafak vakti geleceksin
Biliyorum mevsimlerden ilk bahar …
Ya da sonbahar
İçimde bitip tükenmeyen
Bir umudum var
Kimbilir geleceksin
Günün birinde diye.

14-01-2015
Birgül  Sevil Tekinay
www.kafiye.net