şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Öyküler Kategoriler
Dedemin Kafatasındaki Büyük Çukur!
Dedemin Kafatasındaki Büyük Çukur! Benim dedem 180 cm boyunda, 90kg ağırlığında, acı kuvvete sahip bir insan. Okuma yazması yok, namaz kılarken okuduğu süreleri de duyarak tekrar ede ede ezberlemiş biridir. Yemen savaşında esir düşmüş ve 4 yıl esaretin ardından ülkeye dönmüştür. Köydeki yaşamında da bazı terslikler olmuş, okuma yazma bilmediği için bir kaç defa aldatılmış […]
Күч күйөө(39).
Күч күйөө(39). Бүбүайша таңга жуук уйкудан көзү уумачтай ачылды, түш көрбөй эле өңүндө көрүп жаткандай болду, кызын жетелеп бара жатып эле жок таппайт… Толгонай, Толгонай деп колун созуп издеп, дубалга барып такалып ойгонуп кетти… Көзүн ачып келмесин келтирип караса палатада колун созуп турат, чуркап барып кранды ачып, түшүн айтып сууну коё берди… Түшүнөн коркуп эч […]
Күч күйөө(38).
Күч күйөө(38). Бүбүайша төрөткө чейинки өзүн жоготуп, эс учунан танган учурду унуткусу келди, менин бул жарыкчылыктагы милдетим, уул – казыма татыктуу тарбия берүү, Алымбекке мыкты жар болуп бактылуу жашоо жеп ойлоп, уктап бараткан кызын мудун чымчып эмизип жатты… Аңгыча Алымбек кирип келип,- апасы мени кыздуу кылып өтө бактылуу кылдың гоо – деп маңдайынан өптү. Ии […]
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR /11 Cİ HİSSƏ.
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. 11 Cİ HİSSƏ. Həmin gün sabah açılandan Əkrəmin ürəyi çox narahat idi. Özündən ixtiyarsız zəng gözləyən adam kimi hey telefona baxırdı. Əslində isə gözlədiyi zəng də yox idi. Yenicə işə çatmışdı ki, telefona zəng gəldi. Zəng edən Qabil idi. Əkrəm böyük nigarançıləqla telefonu götürdü. -Xeyir ola ay Allah səhər-səhər Qabil zəng edib. […]
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. / 10-cu hissə.
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. 10-cu hissə. Universitet həyatı Habili olduğundan daha mükəmmələşdirmişdi. O, gecəsini gündüzünə qatıb oxuyur, boş vaxtlarında isə şirkətdə atasının işlərinə yardım edirdi. Evə gəldikdə isə yorğunluğunu anasından gizlədərdi. Hərdən də nənəsi ilə zarafatlaşardı ki, babasının yoxluğunu unutdura bilsin. Amma Qabilin fərsizliyi onu çox narahat edirdi. Bəzən gecə yarısına qədər qardaşını axtarır qumar və […]
Сагыныч 11-бөлүм.
Сагыныч 11-бөлүм. Ал күнү балдарга эч нерсе билдирбедим, алар чоңоюп калышкан мезгилде атасынын иштерин айтууга болбойт эле. Эми болгон окуяларды артка кайтара албаарымды билип, ойлоно берип ооруп калбайын деп өзүмдү колго алдым. Эртеси жумушка чыктым, капа болгонумду өңүмдөн билишкенби, – Эже, жакшы элесизби? – деп сурашып жатышты. Кичинекей Арчинин өңү көз алдымдан кетпей койду. Бир […]
Сагыныч 10-бөлүм.
Сагыныч 10-бөлүм. Бейшен Арчини жетелеп, илгий машинаны көздөй басты. Сюзан учуп кетип, бүгүн ушинтип Арчини жетелеп калышыны Бейшен үч уктаса түшүндө да көрбөгөн эле. Жан дүйнөсү эңшерилип, аянычтуу музыканын үнү менен тумандуу жолдо ой басып бара жатты. Арчи машинанын арткы отургучундагы коляскада бир нерселерди чулдурап, эки жакты карап отурду. Бүгүнкү көрүнүш ушундай тез болуп кеткенине […]
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. / 9-cu hissə.
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. 9-cu hissə. Axşam düşmüşdü. Günəş yavaş-yavaş qürub olub, yerini zülmət gecələri aydınlığa çevirən aya təhvil verirdi. Məsmə adəti üzrə əlləri qoynunda pəncərə önündə dayanıb oğlunu gözləyirdi. O, darvaza qapısının səsini eşidib, cəld həyətə tərəf yüyürdü. Amma gələn Qabil deyil, əri Əkrəm idi. O, Əkrəmi görcək ayaq saxladı. -Əkrəm sən idin? deyib Əkrəmin […]
OĞUL DÜŞMƏM ÇƏPƏRİDİR / 8-ci hissə
OĞUL DÜŞMƏM ÇƏPƏRİDİR. 8-ci hissə Kazımın ölümündən aylar keçsə də, Həlimə özünə gəlmir, hər gün ərinin qəbri üstünə gedərək onunla dərdləşirdi. Elə bu gün də həmin günlərdən biri idi. O, ağır addımlarla Kazımın məzarının yanında oturub, baş daşını qucaqladı. Məni niyə tənha qoyub getdin axı Kazım. Sən gedəli evimizin daşı-divarı da buz bağlayıb. Əvvəllər elə […]
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. / 7-Cİ HİSSƏ.
OĞUL DÜŞMƏN ÇƏPƏRİDİR. 7-Cİ HİSSƏ. Qabilin dünyaya göz açması, nəvə sevgisi ilə yanıb tutuşan Həlimə və Kazımı daha da fərəhləndirir, həyata olan nikbin baxışlarını daha da alovlandırırdı. Onların başı nəvələrə elə qarışmışdı ki, günlərin necə gəlib keçdiyini belə hiss etmirdilər. Habilin şıltaq gülüşləri, Qabilin isə qığıltı səsi sanki bu böyük evi daha da genişləndirib, işıqlandırırdı. […]
