şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
HABERİN VAR MI..
Seni beklemeye yetmiyor takat
Gel desem olmuyor ederim feryat
Acımasız yıllar vuruyor tokat
Ardından bakıp ta ağladığım gün
Yine düş yollara yaz güneşinde
Görürsen uyanma beni düşünde
Rüyalarında gör yan ateşimle
Seni sevdiğimden haberin var mı
Dileğim tek arzum kalsam yanında
Güvenli kollarda uyumasam da
Köşende kıvrılıp kan ter olsam da
Sana baktığımdan haberin var mı
Merhaba deyişin bir ömre bedel
Vuslatın içimde sen gelsen biter
Uzat ellerini bırakma yeter
Gururla sevdiğim haberin var mı
Ne yana baktıysam bir seni gördüm
Her aklım şaştıkça yollara düştüm
Yazında kışında seninle coştum
Geçen bu yıllardan haberin var mı
Hanife Küçük
www.kafiye.net
SENDEN SONRASI
Senden sonrası
İşte böyle bende ki
Ayrılık izleri
Dilim lal
Ayaklarım prangalı
Gözlerim yaşlı
Yüreğim yaslı
Acılarımın üstü kapalı
İç kanamalı
Ne dizimdeki
Yaralar kapandı
Ne yüreğimdeki yaraların ,acısı
İşte ben bu hallerdeyim
Elbet birgün acılarım dinecek
Elbet birgün yaralarım kapanacak
Elbet birgün seni unutacağım …
Birgül Sevil TEKİNAY
www.kafiye.net
SEN YOKKEN ve SEN VARKEN
Çiçeksiz ağaçların varlığına kabullenmiştim
Tren istasyonların, otobüs durakların
Ve hava limanların
Sen yokken
Ayrılık için ağladıklarını inanmazdım
İçimdeki masum çocuk hiç ağlamazdı
Sen yokken
Gecem sabah, sabahım gece olmazdı
Hiç uykusuzluk nedir bilmezdim
Sen yokken
Üşümezdim, üzülmezdim, küsmezdim
Darılmazdım kimseye
Öfke nöbetlerimde yoktu
Sen yokken
Çam ağaçlarını hep hayalimle çiçek açardı
Kuyunun ortasındaki Yusuf un sesini duyardım
Sen yokken
Uğur böcekleri konardı.
Uç uç uğur böceğim annem sana terlik pabuç almış
Çocukluğum canlanırdı.
Çocuklar gibi koşardım dağlarda, yamaçlarda
Sen yokken
Ateşe tutulmuş ruhumun üşüdüğünü öğrendim
Sen varken
Yağmurlu havaları kıskanmayı
Gözyaşı dökmeyi öğrendim
Sen varken
Canımın yanışından çok ruhumun acıyor
Bedenimden çok beynim yoruluyor
Sen varken
Sessizliğimin kaçıncı günü bilmiyorum
Çılgın dalgalar gibiyim
Denizlere, okyanuslara ve kayalara kızgınım
Sen varken
İçimdeki masum çocuk artık hiç susmuyor
Küsmeyi öğrendi
Sen varken
Bir ilahi ateşin vuslatı başladı
Ve dualarım inançlarım oldu.
Sen varken.
Gülsüm Hicran ŞANDA-24/02/2015
www.kafiye.net
SABIR SABIR DİYORUM
Gözlerimizi açtığımız andan itibaren
Masal dinledik
ilk okumaya öğrendiğimizde
Masallar okuduk
Bir varmış, bir yokmuş..
Birileri çok seviyormuş
Her şair şiirini sevgiliye
Kaç ressam resimlerini sevgiliye
Adamış.
Kaç kere yırtılmış müzik notaları
Sevgili için
Sıradaki şarkı sana diye
Tuttuğumuz umutlar
Bende bittim.
Sende bittin.
Bir varmış, Bir yokmuş
Bittiğimiz kadar yok olduk.
Canım yanıyor
Ateşe tutulmuş ruhum,
Hz İbrahim Peygamberimiz gibi serinlik istiyor.
Kalbim çok yoruldum diyor.
Sesim çıkmıyor.
Çığlıklarım boğazıma kılçık kaçmış gibi
Yırtıyor.
Gitmek ve de bitirmek
Çözüm olamıyor
Nede unutmak çare
Çaresiz hastalığa tutulmuş hastalar gibi
Bedenim
Değilim ki Padişahın kızı,
Yok ki sihirli lamba
Masallarla büyümüşüm
Masallardan kaybolmuşum
Kadere isyanım yok
Kendimi kendimle vuruşum ve aldatışım oldu
Verdiğim sevgi yönündeki emeklerim
Sabır, sabır diyorum.
Gülsüm HİCRAN ŞANDA-25/02/2015
www.kafiye.net
GÜL…
SENİ SEVEMEDİM BEN…
Gül
Seni sevemedim ben..!
Ne olur affet beni..
Mevsimlerden de hep ilkbaharı sevdim.
İlkbaharın gelişi papatyaları müjdeledi
Papatya gibi oldu sevişlerim
Duygularım hep ilkbaharı yaşadı.
Gül
Seni sevemedim ben…
Ne olur affet beni..
Çocuk ruhum, papatyayla bütünleşti.
Bahçıvanların özenle baktığı;
Zenginlerin bahçelerinde seni gördüm.
Sayamadım renklerini,
Koklayamadım seni;
Dokunabilmeyi denedim;
Kanattı dikenlerin ellerimi.
Gül
Seni sevemedim ben..
Ne olur affet beni..
İlkbaharın ışıklarında
Bakımsız topraklarda
Yağmur sularıyla beslenen
Dağlarda bağırlarda açan
Hep papatyayı sevdim ben..
Gül
Seni sevemedim ben..
Ne olur affet beni
Papatya’dan kendime taçlar yaptım
Saçlarıma papatyalarla donattım
Ne kadar üşümüş bedenim
Azıcık sıcaklığı bile yetti
Mahcup duruşunu doğallığını sevdim.
Gül
Seni sevemedim ben.
Ne olur affet beni.
Artık ömrümün sonbaharı yok
Dağların eteklerinde dik yamaçlarda
Hayat bulamayı çalışan papatyayı gördüm.
Asaletini,direnişini, güzelliğini, inceliğini
Saflığını, umut dolu bakışlarına hayran oldum.
Papatyanın hayata gülümseyişini kitendim
Gülsüm Hicran ÇAÇUR-Şanda
www.kafiye.net
ÖMRÜMDE İLK DEFA
Anılar gözümden önce silindi
Söylenen şarkılar bil ki tükendi
Sensiz geçen yıllar aşkı bitirdi
Ömrümde ilk defa seni sevmiştim
Bu gönül vurulmuş bir hayırsıza
Kaybolup silindi geçen yıllarda
Kirpiği değmemiş rüyalarıma
Ömrümde ilk defa ne çok sevmiştim
Sevgilim seninle aşka inandık
Kaderde payıma düştü ayrılık
Tanıklık etmesin bu vefasızlık
Ömrümde ilk ve son seni sevmiştim
Bu gönül meşk eyler bir seni bekler
Aklıma düşürdü öptüğün yerler
Yaralı yüreğim bir seni ister
Ömrümde ilk ve son bir seni sevdim
Hanife Küçük
( hicaz şarkılar )
www.kafiye.net
Şiirem
Ne güzeldi şu ağaçlar
Oturup da hayal sallandırmak istercesine
Gövdesinden huzur alıp kalemime mürekkep yapmak
Hafif buruk tatta bir kadeh müzikle
Sana şiir içmek
Şiirem…
Ellerinden tutup Mavi’m diye haykırmak
Akdeniz gibi yüce sevmek
O ki… Kalipsonun şarkısı
Kalbi idi…
Ben de seni öyle öpmek isterdim gamzenden
Saçlarına şiirler bağlamak…
Semaları ağlak yıldızların avuçlarından
Harf harf anmıştım seni
Kendi avuçlarımda hayat yarası varken
Kartondan gülümseme takıp gelemezdim
Martılar koyamazdım aklına
Bir mavi gülmezdin bana
Saçlarına şiir akmazdı
Tuna gibi yüreklenmezdi içim
Okyanuslar gibi kanatların vakur bir edada çırpmazdı
O zaman işte kalbimin dudakları titrer
Sana cennet çiçeği takamazdım
Şiirem… Mavilerden görmezken gözüm
Siyah kesme kalbime…
Bir sarı yelkovan vakti
Denizlerin saç dipleri görünmeden
Hadi… Kaçalım umudun ufkuna
Yunuslar gibi edalı bir neşeyle,
Göğsü kabarık bir Moby Dick bakışıyla
Hadi bana o şiiri tekrar söyle
Alemimden öp
Şiirem…
Bir tane daha mavi göçmeden dünyaya
El ele verip gülelim hayata
Maviler ölmesin çocuk olsunlar
Şiirem…
E F T E L Y A…
(Akdenizi cebinde taşıyan kız… )
Sinem Özaşgın
www.kafiye.net
Şeirə Çevrilir
Tikanlı zəncirdi nədən dörd yanım?
Fikrim duyulmadan, uzaqdan baxır.
Deyə bilmədiyim sözüm, üsyanım,
İçimdən, şeirə çevrilib çıxır.
Mən məhbusam deyə,tutmuram yası,
Qandalı əlimə haqsızlıq taxır,
Görmək istədiyim sevgi dünyası,
İçimdən şeirə çevrilib çıxır.
Qəmdən başqa, mənim deyil heç nəyim.
Rəhimli, yaşların boşuna axır.
Gözlərimdə qalan arzum, istəyim,
İçimdən şeirə çevrilib çıxır.
MüəllifAygün Rəhimli
www.kafiye.net
Gördüm
Bal deyib zəhər etdilər suyumu,
Gəlib yasa çevirdilər toyumu.
Üzümə gülənlər qazdı quyumu,
Çox “mələyin” quyruğun şələ gördüm.
Qardaşa içirdi qardaşın qanın,
Adı dəli oldu həssas, duyanın.
Para oldu bünövrəsi cahanın,
Doğulandan döyüş, vəl-vələ gördüm.
Yaddaşıma bağladılar kilidi,
Tanımadım düşmənimi kim idi?!
Yaman günə saxlamışdım ümidi,
Sonda heçnə gəlmədi ələ gördüm.
Kimi qızıl dibçəkdə əkir gülü,
Kimi başa tökməyə tapmır külü.
“Hörmət”-in eləmədiyi müşkülü,
Çox saldı kasıbı get-gələ gördüm.
Yar dediyim yadı taxdı qoluna.
Elə əğyar layiq imiş soluna!
Mən gül səpdim dostlarımın yoluna,
Onlara gedəndə min tələ gördüm.
Meh söylədim tufana, çovğunlara,
Eşq dedim tilsimlərə, ovsunlara.
Rəhimli, necə dözmüsən bunlara?
Mən dözməzdim, səndə hövsələ gördüm.
Aygün Rəhimli
www.kafiye.net
HAYATIN YÜKÜ VE SUÇU KİM DE
Çocukluğunu yaşamamış,
Büyüklerde mi gençliğine doymamış,
Delikanlı da mı?
Gözleri bir kere bile hayata gülmemiş,
Dul kadınlar da mı?
Yüreği param parça olmuş,
Sevgilide mi?
Mücadelesini yitiren bir politikacıda mı?
Anılarını ve özbenliğini yitirmiş,
Delide mi?
Aşkını kaybetmiş diyar diyar dolaşan;
Ozan da mı?
Zamanın acısını beyaz saçlarında gören;
Ninem de mi?
Yıllar olmuş babasının yüzünü görmeyen yetim de mi?
Medeniyeti lüksle değişen zengin de mi?
Marmara denizini kanlarıyla geçit vermeyen şehitlerimizin,
Turlarla kuru kuru ziyaret eden bomboş,
Beyin ve Yürekte mi?
Kahvaltıya gider gibi giden,
Türbe ziyaretçisin de mi?
İlahi yaratıcımızın sevgisini ve gücünü
Kalbinde taşıyan,
Allah ile kendisi arasına kimseyi koymak istemeyen
Kul olmak için mücadele veren kul da mı?
Mertlik, yiğitlik adam gibi adam olmak isteyen
Çocukluktan gençliğe geçiş devresindeki,
Ergenlikte mi?
Bayrağımızın göklerde dalgalanması için nöbet tutan
Askerimiz de mi?
Ezan sesini minareden gökyüzüne çınlatan
Hoca da mı?
İnancı sorgulayan bilinçsiz ve cahil
Dindar kişi de mi?
İstiklal ve cumhuriyet sevgisini öğretmek isteyen
Öğretmenlerimiz de mi?
Ne mutlu türküm demek isteyen öğrencilerimiz de mi?
Hayatın yükü ve suçu kim de?
Gülsüm Hicran -Şanda
www.kafiye.net
