şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Sevda savaşının galibi sensin
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Fethettiğin kalbin sahibi sensin
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Hükümran gözlerle bakma da öyle
Tevazu içinde geliver şöyle
Marş değil,bir sevda şarkısı söyle
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Renk renk ışıklarla dönen pervane
Dudak izim kalan billur peymane
Duruyor mu hala eski meyhane
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Yıldız yıldız düştün gecelerime
Şiir oldun yağdın hecelerime
Duman oldun sevda bacalarıma
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Dostlarım diyorki bu aşktan vaz geç
Sil onu kendine uygun bir yar seç
Ne zaman bitecek bu girİft süreç
Gönlümün burcuna aşkını diktin
Mutluluğa geçit vermedi felek
Savaşa tutuştu şeytan ve melek
NİL der ki yüreğe neylesin dilek
Gönlümün burcuna aşkını diktin
NİLÜFER SARP_______18.EKİM.2013
www.kafiye.net
ÜZÜLME EMİ…!
Hak tecelli eder ölürsem bir gün,
Saçlarını yolup üzülme emi,
Can bedene veda ettiği o gün,…
Özlemimle dolup üzülme emi…!
Kefeni sarsınlar üstümü soyup,
Kıblegaha döndür kabrime koyup,
El âlem içinde ağlama ayıp,
Ağıdımı çalıp üzülme emi…!
Ecel oku değdi gönül ağrıma,
Selam okununca koş gel çağrıma,
Bir kürek toprak at yanan bağrıma,
Gözyaşını salıp üzülme emi…!
Tabutuma şöyle bir omuz atıp,
Dilinde duaya gözyaşı katıp,
Uykulu gözlerle yatağa yatıp,
Hayalime dalıp üzülme emi…!
Kabrimde azaptır ağlama yetsin,
Bu kara günlerin tez elden bitsin,
Eşin dostun sana yoldaşlık etsin,
Bir başına kalıp üzülme emi…!
Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net
HOR GÖRME SAKIN!
Gizlidir her zerrede bin sırrı hakkın
Çöz hücre hücre, bak ki neler var!
Garipse bir kimse hor görme sakın! …
Defineye malik virâneler var!
İnsan ki hapsinde gizli gözlerin
Şifreleri gizlidir ulvi sözlerin
İçinde bir insan eski elbiselerin
Bilinmez nur kalpli divaneler var.
Sahipsizlerin sahibi tek yarı Allah
Bir çula bürünenin tek varı Allah
Yüreğinde bir ateş ki tek harı Allah
Kanatları tutuşan mestaneler var.
İnsan her şeyi nefsle ölçmeye kalkar
Çekemez bu yükü bu bozuk kantar.
Her hazan sonunda saklanır bahar
Eğilde bak gözlerime daha neler var!
Saffet Çakır
www.kafiye.net
DÖNEMEÇ
Dahili ve harici istisna niye gerek
Zimmetlenmiş ömürde öze bakiye gerek
Var mıdır içimizde Rabb’iyle söyleşirken
El açtığı divana yolu geçmez ayadan?
Ya da, titrek diliyle biçare meleşirken;
Göğsü, fikrine ayan, yaş akıtmaz hayadan?
Davet güzergâhında takatsiz kalana dek
Sabrı gönüldaş eder iki soluk arası
Ufkun dönemecine bir selam salana dek
Dönmemeye yeminli aczin değil sırası
Ya, şu duvarsız dünya ihtarı üzerinde
Palazlanıp söylenir ’ gelişin, dönüşü var’
Daha sarılmak gelmez yel savurur serinde
Denilir’ kaygılanma, haddinin sönüşü var’
Asuman merağından taşkın yağıp, açarken
Bereket rahmetiyle hafifletir etrafı
Yükünden ağırlaşan cüssenin yeri darken;
Cüsseye darlık veren cepkenin geçmez lafı
Beride toprak suskun, çağırır usul usul
Sevkiyat yarışında sinesi dünden çatlak
Hicabı yer’yüzünde,emekleyen gezgin kul
Bahtıyla övüneni düşürür tepetaklak
İstiğfar sebebiyle müstesna niye gerek
Zimmetlenmişse ömür söze nakliye gerek.
Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net
UMUDUNU KAYBETMEYEN BİR ADAM
Yarım asır devirmiş dünya denen bu handa
Vefa denen duyguyu göremeyen bir adam
Yolu düşmüş gurbete sevdikleri bir yanda
Sefa denen rahatı süremeyen bir adam…
Terk eylemiş sılayı düşmüş kızgın çöllere
Hasreti cana yetmiş dönmüş solgun güllere
Derdi içinde gizli anlatamaz ellere
Sevenler ordusuna giremeyen bir adam
Ömür ambarlarında sayarken denesini
Bağrında yanan közü kül eder sinesini
Vuslatına and içmiş bekliyor senesini
Aşk bağından gülleri deremeyen bir adam
Ela gözlü dilberin bakışına vurulmuş
Umutsuz bir sevdanın otağına kurulmuş
Çok sevmiş sevilmemiş çilesinden yorulmuş
Kendisine bir yuva kuramayan bir adam
Sevdanın otağında kül olup da yandıkça
Sevdiğinin adını günde kırk kez andıkça
Uykuyu kırka bölüp kâbustan uyandıkça
Düşlerini hayıra yoramayan bir adam
Beden yorgun ruh yorgun yürek desen tekliyor
Tüketmemiş umudu sabır ile bekliyor
Takvimde ki yaprakta günü güne ekliyor
Gurbet elde hasretten duramayan bir adam
Bekle diyor hasretim gün olup geleceğim
Bir kuru ekmeğim var ikiye böleceğim
Senin ile ağlayıp seninle güleceğim
Şeytanın bacağını kıramayan bir adam
Safiye SAMYELİ
www.kafiye.net
Can Dedim Canımı Aldın
Sitem dolu sözlerime,
Hıçkırıklarımı karıştırdım.
Ve sana olan, son sözlerimi,
Bir kağıda karalıyorum.
Oku can oku!
Seni terk etmenin vebali üstümde,
Benliğimi idam sehpasına bıraktım!
Bir gün, ecel bana dokunacak.
İşte o zaman!
Naaşım süzülürken dört kolda,
Eyvah deme!
Üzülme öldü diye, gül, gül ki;
Gülmelerinden vicdansızlığın,
Dökülsün cansız bedenime!
Günahkar beni düşünme!
Aşkın saf masumiyetinde,
Tüm onurumu kaybetmenin,
Istırabını yaşarken,
Bel ki bu gün, bel ki yarın,
Bel ki de şimdi şuracıkta,
Ruhumu teslim edeceğim.
Ve
Ruhum azapta nurlanacak.
Ölümsüzlük suyundan içemeden,
Aşkını sonsuzluğa taşıyamadan,
Bir insan göçecek, bu alemden!
Dünyayı tersine çevirsen de,
Bin kez, af dilesen de,
Bana hayat dilensen de,
Geri getirmek kolay mı sanırsın?
Gidenler geri gelmiyor!
Can dedim, canımı aldın!
Yar dedim, uçurumlardan attın!
Aşk verdim, umutsuzluğa fırlattın!
Şimdi canıma, ölüm kattın!
Aşkın için, savaştım,
Kendimi bile aştım!
Yarim diye diye,
Cihan’ı dolaştım.
Ne sana, nede hiç bir kimseye,
İçimde ki yaramı anlatamadım.
Doktorlar da çare bulamaz.
Ben savaşmaktan bitap düştüm.
Yaralıyım ve yaram kanıyor.
Bel ki de aşk için,
İlk şehit ben olacağım!
Daha ne yazayım?
Daha ne ömrüm kaldı ki;
Daha nice sözler var da,
Anlamazsın sen can anlamazsın!
Benim gibi, bir gün, aşka tutsak olursan,
İşte o zaman anlarsın!
Son nefesimde bile, ben seni seveceğim can!
Lakin asla bir daha, sana dönmeyeceğim!
İçimi yakan gözlerine bakmayacağım.
Bedenimi üşüten sözlerine kanmayacağım.
Vücut iklimin senin rüzgarında,
Felaket girdabında, değişime uğradı.
Yaşlandım, yoruldum, yittim be can yittim.
Aynalara küsüp, bakmaz oldum.
Söyle! … Şimdi kaybettiğim benliğimi,
Bana geri kim verecek?
Ne kadar adres değiştirsem de,
Tüm adresler sende son buluyor ya!
Can! Seni bana kim unutturacak?
Çözemediğim senli bulmacada,
Aklımı kaybedeceğim.
Gizlendiğim köşelerde, her karanlıkta,
Aydınlığımı mı kovacağım?
Söyle! Can bir çare söyle!
Masal yazsam bile,
Seni, bizi anlatamam.
En iyisi, sitemde yanmış,
Bembeyaz kağıdıma dökülen,
Yanık kokan, kelamlarda,
Son noktayı koymak!
Seni terk ediyorum.
Ve ölümden de zor olan,
Sensizliğe demir atıyorum.
Ben sana, bu dünya da doyamadım, can!
Sanma ki benden vazgeçti de beni unutacak.
İki Cihan’da da asla seni unutmayacağım.
Araf’ta bile bil ki seni bekleyeceğim.
Evet, noktanın zamanı geldi.
Melankoli halime nokta…
BİLGEHAN EMİRŞANOĞLU
www.kafiye.net
Sönmüş kalbimde ışık geceme gün doğmuyor
Kutuptaki buz gibi bedene doluyorum
Karanlığın ardından seher vakti olmuyor
Kâbusların içinde şaşırıp kalıyorum …
Ağrı dağımı oldum hiç gitmiyor dumanım
Kırık dökük umudum dinmez ahım emanım
Ömrümde takvim gibi bir bir biter zamanım
Gözlerim uzaklarda maziye dalıyorum
Güz gülleri misali boyun eğmiş dallarım
Sanki sam yeli değmiş neden açmaz güllerim
Çığ mı düşmüş önüne hep kapalı yollarım
Tomurcuğu kuruyan gül gibi soluyorum
Şu simsiyah saçlarım neden erken ağarmış
Meğer çile çekerken başıma kar yağarmış
Derler başta çekene sonda güneş doğarmış
Hiç güneşim doğmadı saçlarım yoluyorum
Çabayla geçti ömür darbe vurdu sevenler
Rabia da derimki nerde beni övenler
Kaybolmuş canda benlik hasta olmuş güvenler
Dostlarımı bilmeden çaresiz ölüyorum
RABİA .SAYLAM. TAŞDEMİR 10/08/2013
www.kafiye.net
GEDA
Daim anlatır kalem, gözde çağlarken dîde
Bir mücevherdi aşkım öyle eşsiz nadide
Ezildi senin için en çiğnenmez kaide
Sen sevdanın gülünü dermeden giden yolcu;
Yetmez kalpteki aşka benim diyenin gücü.
Aşk nasıl bir yangın ki birden içinde kaldım;
Eşi yok bir sevdayla yüreğine kök saldım.
Kaç kere dizlerinde uyuyup düşe daldım
Gece hayallerdeydi gündüzse gözyaşımda
Ölsem de bu aşk benim yazar mezar taşımda.
Bütün yollar karanlık, hiç birine düşemem;
Kül dökülmüş közlere tekrar tekrar eşemem.
Kabuk bağlar nasılsa bu yarayı deşemem
Kör geceler ağladı, gönül ardında nalan,
Hep gözyaşı hep elem sadece bana kalan.
Arama sorma dedim ne de bir selam gönder;
Aşkı uğruna ölen hem şehittir hem önder.
Gel git yaşayamam ben demiştim bu aşk ender
Sen bu son yalan ile beni çarmıha gerdin
’Sevdim’ diye en iyi yalanı sen söylerdin..
Gönül bahçem çiçekti nerde al sarı gülüm?
Her dalda ötüp seni sayıklardı bülbülüm.
Kim yakmış bu ateşi artık bir avuç külüm
O gözlere kurbandım akmasın yaşı sakın
Bir garibim nasılsa beni bana bırakın..
Ne sesi ne sözüyle, bana naz edenim yok;
Yaşamayı istemem artık bir nedenim yok.
Kapalı gönül kapım, hiç gelip gidenim yok
Ben bu canı uğruna ederken artık feda
Vazgeçmeden bekledi, kapında garip geda
ESRA DEREL
www.kafiye.net
ELEĞİMSAĞMA
Aman ha güneş anne sakın küsme darılma
Gök siniden bereket dökülüyor diyerek
Kapkara bulutların arkasından sarılma…
Pamukların gözyaşı sökülüyor diyerek.
Altından geçeceğiz çıktı eleğim sağma
Ne olur emir verme; Dur akma yere yağma!
Damlacıklar rengini bizlere aksettirsin
Seni sarı zanneden gün gelir ki utanır
Mavi yeşil kırmızı lacivert mor getirsin
An geçtikçe insanlar dünyayı kara sanır.
Altından geçeceğiz çıktı eleğim sağma
Kaybolur mu acaba haksızlık ölüm yağma?
Şemsiyeler kapansın görelim gökyüzünü
Mutluluk dağıtılsın şifa bulsun hastalar
Yedi rengin kapatsın kötülerin gözünü
Rüzgâr da eşlik eder sana şarkılar çalar.
Altından geçeceğiz çıktı eleğim sağma
Ne olur emir verme; Dur akma yere yağma!
Ahmakıslatan deme getirmeli barışı
Tüfekleri paslansın toprağa girsin savaş
Tebessümlerle dolsun vatanın her karışı
Vicdan merhamet dolsun dünyamız yavaş yavaş.
Altından geçeceğiz çıktı eleğim sağma
Kaybolur mu acaba haksızlık ölüm yağma?
Afet Kırat
www.kafiye.net
Değerli kardeşim Adem Çoban’ın O Kadını Vuracağım,Adlı şiirine naziredir
O ADAMI VURACAĞIM
Aylar var ki yana yana …
Çok ağladım kana kana
Dur demeyin sakın bana
O adamı vuracağım
Nedenini hiç sormayın
Sakın karşımda durmayın
Boşuna çene yormayın
O adamı vuracağım
Yüreğimi boşa yakan
Ahşaptan evimi yıkan
Günlerdir canımı sıkan
O adamı vuracağım
İblisin sözüne uyan
Gülperi’mi yetim koyan
Ruhumu bedenden soyan
O adamı vuracağım
Göz yaşımı nehir eden
Aşkımız zehir eden
Beni viran şehir eden
O adamı vuracağım
Kuş olup da uçsa bile
Gurbet ile göçse bile
Ta Fizan’a kaçsa bile
O adamı vuracağım
Sorgu sual sorsalar da
Kara kalem kırsalar da
Dar ağacı kursalar da
O adamı vuracağım
Safiye SAMYELİ
www.kafiye.net
