Kafiye.Net

EN ÇOK

En çok sen okşadın saçlarımı.
En çok sen bağışladın suçlarımı.
En çok sen onardın parçalanan düşlerimi.
Masken olmadı hiçbir zaman.
Neysen hep oydun karşımda.
Aydınlandım yüreğinin nurunda,
En karanlık anlarımda…

Eskilerden Bir Gün

Eskilerden bir gün
Yer Üsküdar Meydanı
Gece kör sabaha varmakla meşgul
Bense ayazın yüzümdeki bıçak iziyle

TERK ETTİ YALNIZLIK

Şarkılar da yalnızdım ben.
Bir gece uyandığım da ansızın şiirler de yalnızdım.
Boynu bükük kimsesizler gibi,
sesim çıktığın da değil sustuğum da yalnızdım. Öyle çaresizce..
Seninleyken yalnızdım. Bir yabancı gibi..
Çünkü sensizken umutlarım vardı. Geleceğine dair.
Hani bir gün gelir diyerek bekledim..
İşte öyle yalnızdım sevgili, elini tutsam da yalnızdım hayaller de.
Sana dokunsam da, sesini duysam da ağlasan da..
Hatta küçük bir çocuk olsam da
Duvarlar duyuyor beni onlarla konuşuyorum.
Bir gece ayazında üşüyorum
Şehir bile ışıklarıyla beraberken ben neden yalnız yaşıyorum.
Sus kimse duymasın
İnsanlar varken yalnızlığı konuşmuyorum
Sen yokken yalnız olduğumu anlıyorum ne fena..
Onlar yokken kendimle konuşuyorum
Sırf deli sanırlar diye gündüz onlarla gece seninle yaşıyorum.
Terk et git beni yalnızlık artık seni istemiyorum.
Beni bu kadar çok sevmene dayanamıyorum
Ah! Düştü yine parçalandı hayallerim,öyle ki şarkılar bile küstü
Neden birini çok sevdiğin de seni bırakıp gittiğini öğrendim artık.
Biliyorum bu hayat seni de üzdü.

Gülcan KORKMAZ
www.kafiye.net

Sessizliğim!

En güzel saatlerimi çalıyorum gecenin koynundan..
Adını bilmediğim kuytularda saklıyorum..
Sessizliğimi dinliyorum!
Tüm melodilere kapatıp sağırlığımı.

SARAMAZ OLDUN YARİM

Bilmem ki unuttun mu beni sen uzaklarda.
Arayıp şu halimi soramaz oldun yarim.
Bir sensiz ölüyüm ben, sen desen tuzaklarda.
Kanayan yüreğimi saramaz oldun yarim

Gül_e Demedim

Çok acılar çektim benden giderken,
Senden kalanlara çile demedim …!
Gelirim demiştin veda ederken,
Kuldur beşer diye hile demedim…!

SON DAKİKA HABERLERİİİ

Binlerce yüzyıldan kalma camiler, türbeler
Bugünemi ait yoksa geçmişe mi ait olduğu anlaşılmayan havası
Baktıkça kaybolmuşluk ve hiçlik hissimi uyandırıyor
Bu ruh alemi yolcuğumdan geriye dönebilmek için
Çağları aşmam gerekiyor.
Öyle bir yerdeyimki beklemediğim bir yere gelmişim.
Önünde bayrak dikili duran kenarları kum torbaları dizilmiş
Askeri bir karakolun önündeyim.karşımda uçsuz bucaksız
Mavilik ve kayalar, tek katlı toprak evler seçilmiyor bile,
Garip bir şekilde içimi yırtan acı çığlık
Hayatla ilişkisini kesmiş, askerlerim.
Hepsinin içinde geriye dönme ümidi,
Ümitler konuşamaz olmuş susmuş.
Gözler faltaşı
-Bir ses bir yarabbim dayanılmaz. Bu isyanla dolu haykırış
Asla içinden kurtulamıyacakları bir tuzak
Asker şaşkın, terorist şaşkın
Karşı karşıya gelecek hesabımız ne idi
Aynı mahallde bilye oynadık, aynı mahalle kızına sevdalandık
Aynı sırada sınavakopya hazırladık..
Kan idik, kardeş idik…
Şimdi n’olduk
Yerinden kıpırdayamıyor kimse
Buraya niye geldiği, amacı ve mutsuzluğu
Tiksinti doldurmuştu yüreklerine…
Daha birkaç saniye önce çocukça mutluğuna
Kara bulutlar çökmüş, barut ve kan kokuyor nefes
Hayatla bütün ilişkiler kesilmiş
Köye bakan yamaçlarda, dağdaki mağralarda
Köyün girişindeki şeytanlar kahkaha mı atıyor..
Bu yüzün kendisini güldürdüğünü hatırlatan
Ruhundaki acı,öfke nefret ne zaman oluştu.
Köyün girişindeki ve karanlıkta saklı şeytan
Ne kadar güçsüz olduğunu anladı.
Asker silahı sıkmaktan vazgeçti.
Çocukluk arkadaşına, uzatmalıydı elini,
Basmalıydı bağrına yıllardır görmediği felek dostunu
Hiç izin verirmiydi buna şeytan
Askerin karşısındaki çocukluk arkadaşı
Her iki evladın anası ve köyü çoktan yasa boğulmuş bile
Ana yüreği… cehennem ateşi ateşi gibi yanıyor…
Çamurdan yapılmış fırın önüne yığılıp kaldı ana
Köy boşaltılmış, köylüler gitmiş tek odalı yerde ana kalbi çarpıyor
Gelecek oğlunu bağrına basacak.
Odanın ortasında yığılmış ana.
Çoçuklar vurmuş biribirini tetiği çeken
Her ikisİde değil
ŞEYTAN, Şeytan rabbim huzurundan kovulunuşun intikamını
Birkez daha alırcasına ademoğlundan
Bütün bütün haber kanallarında son dakika..
Çatışmada ölenlerin ismini geçiyor…

Gülsüm Hicran Çaçur-26/10/2014
www.kafiye.net

GECENİN KARANLIĞINDA

Zifiri, karanlık bir gece. Dünyayı bir sessizlik kaplamıştı. Herkes uykusunun en derin yerinde. Uyumak üzereyken arkadaşım merhaba dedi. İnternet üzerinden selamlaştık. Arkadaşım;
– Yazayım, biraz dertliyim, diyerek izin istedi.
Henüz uyumamıştım, şaşırdım, biraz tereddüt gösterdim. Hiç beklenmedik bir saatteydi çünkü. Saate baktım. Saat ikiyi kırk iki geçiyordu. Merak ettim, tamam, dedim. Geç saatte neden uyumamış diye kendi kendime sordum ve merak ettim. Bir merhaba, selam, sabahtan sonra sordum arkadaşıma;

– Senin derdin nedir, diyerek.

Bir uzun offffffff çekerek başladı söze;

O anlattı ben dinledim. Hiç sözünü kesmeyip iyi geceler demeye bile gerek duymadım.
Yüreği yangın yeri ciğeri tutuşmuş, kırk sene öncesi hatıralarının içine girmiş çıkamamış.
– Boğuluyorum, nefes alamıyorum, dedi.
Hiç nefes almıyor gibi yazdıkça yazıyordu. Bana yazdıkları çok ilgin ve hüzünlüydü. Burada çok eskilere dayanan acı mı acı, kavuşulmamış bir aşk hikâyesi vardı. Çok duygulandım. Çok etkilenmiştim. Hemen unutmadan kaleme alıp yazmaya başladım.
Bana anlattıklarından şöyle devam etti sözüne;
– Çok haklısınız şaşırmakta. Gecenin bu vaktinde herkes mışıl mışıl uyurken benim yüreğim titriyor. Ağlıyor, özlüyor, rüyalarıma giriyor.
Özür dileyerek anlatmaya devam etti. Hala gördüğü rüyanın etkisindeydi. Rüyalar vardır geçmişi canlı tutan. Hiç unutulmayan anısını anlatmaya başladı.
– Sene 1979 bir Alman şirketi ile Libya’da çalışmaya gitmiştim. Orda tesadüfen bir Boşnak güzeli ile tanıştım. O zamanlar 22yaşında, çiçeği burnunda, Anadolu’nun ücra köşelerinde hayata gözlerini açmış, 24 ayar külçe altın gibi saf ve temiz, daha hiç kadın tanımayıp dokunmamış biriyim. Konuşurken bile kızaran yüzüm, titreyen dudaklarım, utancından kafamı kaldırıp kadın yüzüne bakmayan, toy biriydim. Nasıl unuturum ki, ilk göz ağrımı, diye üzülerek hiç soluk almadan anlatmaya devam etti.
– İşte benim uyanık olmamın sebebi bu, dedi.
Ağlamaklı bir sesle anlatmaya başladı. Yazmayı bıraktık artık, sesli konuşuyorduk.
– Onu gördüm rüyamda, çok eskilere gittim, dedi. Benimde maalesef Fizan çöllerinde, Sahrada Merdüm vadisinde, yıllar öncesi tanıyıp aşık olduğum, bir Belgiratlı güzeli rüyamda gördüm. Biliyorum o nalet olası Sırp saldırılarında dünyasını değiştirdi. Beni gözü yaşlı, bağrı yanık buralarda bırakıp gitti. Onun mezarının üzerinde mavi kelebekler uçuşuyor. Lakin sevmek çok güzeldi. İnsanın sevdalısını unutmak çok zormuş. Sevip de kavuşamayan bütün âşıklar beni çok iyi anlayabilir, diyerek bitirdik sohbetimizi.
Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net