şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Bir Başkaydık Biz Eskiden
Ağzından bal damlayan ne güzel insanlardık,
Sevgilinin saçına zülüf derdik eskiden.
Gözümüzle konuşur, gönlümüzle anlardık,
Özü sözü tutana elif derdik eskiden.
Biri ortak arasa yanmak için derdine,
Bakmazdık ne gündüzün ne gecenin dördüne,
Yalan bahanelerin sığınmadan ardına,
Yetişip yokuşları düz ederdik eskiden.
Bilirdik komşu muhtaç komşusunun külüne,
Damat oğulla birdi; kızlar denkti geline,
Kaynaşır, anlaşırdık, düşmezdik el diline,
Neşede ve tasada beraberdik eskiden.
Evlât baba izinden başka bir yol seçmezdi,
Helâl rızık kazanır, haram yiyip içmezdi,
Hizmette kusur etmek hayâllerden geçmezdi,
Annenin ayağına gül sererdik eskiden.
Bir elin verdiğini ötekisi bilmezdi,
Fakirler ağlıyorken tuzu kuru gülmezdi,
Sen-ben ayrımı yoktu; topyekûn herkes, birdi,
Arkadaş hatırını çok güderdik eskiden.
Adab-ı muaşeret kuralı gereğince,
Oturmazdı küçükler büyüklerinden önce,
Makbuldü selâm vermek ahbabını görünce,
Muhabbet bağlarında aşk dererdik eskiden.
Küssek bile sırt dönmez, yüz yüze görüşürdük,
Mendili kurutmadan, ilk fırsat, barışırdık,
Başköşeye oturtur, ikramda yarışırdık,
Kırk kişi bir ekmeği bölüp yerdik eskiden.
Hiç kimsenin hukuku edilmezdi göz ardı,
Dostun dosta güveni can bedeli kadardı,
Sözden dönmek ayıptı; ahdin önemi vardı,
Gününü beklemeden borç öderdik eskiden.
Kaşla göz arasında nasıl değişti zaman?
Fitne fesat kol gezer; tahta kurulmuş güman,
İnsanlar kötülükte şeytandan daha yaman,
Bilseydik kabrimize tez girerdik eskiden.
Mücella PAKDEMİR
www.kafiye.net
EYLÜL YAĞMURU GELSİN
Yeni sezona değin sona ersin sıcaklar
Aşk nağmesi dinleten eylül yağmuru gelsin
Teker teker açılsın yari saran kucaklar
Kalpleri serinleten eylül yağmuru gelsin.
Candan emekle büyür sevda denen bu varlık
Saltanat sonsuz değil yıkılır cümle çarlık
İki gönül bir olsa çekmez dünyada darlık
Yalancıyı terleten eylül yağmuru gelsin.
Mevlâ’mın himmetiyle kurdu kuşu doyuran
Kötüleri cezayla doğruları kayıran
Bir benlik gafletiyle bahçeleri ayıran
Hendekleri körleten eylül yağmuru gelsin.
Ne kadar yıkansan da toprak kokulu tensin
Yürek güm güm atarken sahici bahar densin
Gonca sessiz dururken içimdeki hep sensin
Barış çöksün yurduma düşman inine sinsin
Bülbülleri inleten eylül yağmuru gelsin.
Birçok şair şiirle katılsın aramıza
Gözler ile dökülen em olsun yaramıza
Renge ırka bakmadan selam ver karamıza
Şairleri söyleten eylül yağmuru gelsin.
06.09.2014
Ahmet Çelik
www.kafiye.net
Öpme Yüreğimden
Kestim dileklerimi,
Varsın, kırılsın umudum,
Kanasın düşüm,
Yanağımda parçalansın gülüşüm,
Varsın, orta yerinden çatlasın hevesim, aldırma
Yerle yeksan olsam bile,
Tutma yüreğimden, beni kaldırma.
Mavi bir düşe tutunup, yıllarca
Sağır bir umudun peşinden koştum
Kendimden kaçarak,
Elleri, ayakları üşüyen çocukluğuma saklanarak,
Yalın yürek,
Yarım nefes,
Yamalı tebessümle.
Kaç kez düştüm düşümden,
Kaç kez yaralandım,
Kaç kez paralandım, bilemezsin
Bilemezsin, kaç kıvılcıma can verdi bu yürek,
Kaç yangın büyüttüm, geceler boyu
Kaç asi karanlığa sırdaş oldum,
Kaç yaprağı savruk güze,
Kaç zemheri kışa yoldaş.
Kaç öfkeyi, kaç çığlığı dilimin ucunda tuttum,
Saçını okşadım,
Sevdim, uyuttum,
Bilemezsin.
Öpme yüreğimden geçmesin varsın
Geçmesin, canıma batan kimsesizlik acısı,
Bu çaresizlik,
Bu yalnızlık, geçmesin.
Varsın, kanasın düşüm,
Varsın yanağımda parçalansın gülüşüm,
Kim bilir,
Belki de yıllar sonra, ılık bir mevsimde olur
Kendime dönüşüm.
Serkan Uçar
22.03.2014
www.kafiye.net
Ahımı Aldın
Hiç bu kadar yürekten ah etmemiştim. Ama bugün öylesine bir ah ettim ki sana, olur ya mutsuz falan olursan, sıkıntıya düşersen, hani ben ne yaptım da bu duruma düştüm dersen, aklına beni getir olur mu?
Bana haketmediğim şeyleri yaşattığın için sana teşekkür ederim. Sana mı kızayım kendime mi kızayım bilemedim.
Ya çok iyiyim ya da çok aptalım. Bunlardan biri olmasaydım zaten ,bu kadar iyi niyetli olmazdım sana karşı biliyor musun?
Artık sana karşı ne hissettiğimi bile bilmiyorum. Sana hala değer veriyor olabilirim ama sana aşık olduğumdan emin değilim.
Senden nefret etmem gerekiyor hatta. Geçirdiğim bunca yılı bana zehir ettin, eğer ben bugün bu durumdaysam, bunları yazıyorsam sana, emin ol bunda senin payın çok, başrolde oynadın benim bu acı hayat filmimde.
Bir başkası olsa seni umursamaz bile ama ben aptalım ya hala seni düşünüyorum.
Çünkü seni kaybetme korkusunu yaşadım bir kere.
Birini kaybettiğin zaman bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmuyor biliyor musun?
Pişman da olsan çokta sevsen bir şey değiştiremiyorsun.
O yüzden 3 günlük dünya deyip kötü olan hiçbir şeyi yaşanmış kabul etmek istemiyorum.
Ama bazen öyle durumla karşılaşıyorum ki yaşanmamış gibi düşündüğüm her şey bir film şeridi gibi gözümde canlanıyor.
O zaman sana çok kızıyorum biliyor musun?
Seni anlayamıyorum biliyor musun?. Benim için çok değerlisin diyen de sensin, gidince dayanamayıp koşup gelende sen, kollarıma atlayan da sen, beni umursamayan da. Yoksa en aptal beni bulduğun için mi?
Bu nasıl oluyor bunu bana bir açıkla lütfen ya.
Ama yok açıklayamazsın sen değil mi?
Ben şimdi seni kendinle baş başa bırakacağım uzun bir süre. Bu zamana kadar senin için elimden geleni yaptım.
Hala yanımdayken sana sahip çıkmak istedim ama biraz benim yokluğumu fark et ben ne yaptım de kendini bir sorgula olur mu?
O zaman anlayacaksın benim değerimi…
Bir yer de okumuştum diyordu ki” insanlar sizin onlar için yaptıklarınızı görmezler ta ki siz yapmayı bırakana kadar ”
Umarım sen de fark edersin. Öyle bir gün olacak ki fark edeceksin ama çok geç olacak.
Kalbime ger dönmeye yüzün kaldı mı? Kalkınca sabahları aynaya bakıp kendini sorgula. Kalmadı değil mi? Bitmiş değil mi bana yaşattığın yalancı baharlar.
Haydi; şimdi sen topla bohçana yalancı baharlarını, satış için başka yere tezgah kur. Ama herkes benim gibi değil, elinde makbuz bekler, cezanı keser… Sen en iyisi “uğurlar olsun” şarkısı dilinde, ahım ise heybende, yürü git cehenneme…
çınarın vedası
Ömer Sabri KURŞUN
www.kafiye.net
LANET OLSUN
Bilmez misin ne sıcaklarda;
İçimin buz tuttuğunu?
Hangi aydınlık güneşte
Kaybettim ben yolumu?
Ne olacak bu işin sonu?
Karanlık düştü gözlerime şimdi!
Göremiyorum;
Elimi her tutanı,
Yerine koyamıyorum,
Sense seni her öpeni;
Yatağına koymuşken!
Lanet olsun!
Vidası eksik bu hayatın,
Sağından tutsam solundan devriliyor!
Hayat devam ettikçe insanlık eksiliyor…
Hatun Yılmaz
www.kafiye.net
Hatça Kız
Azıcık gülüver Hatça gız,
Gülüver de şenlensin evimiz.
Sen ağladığında içim oluyor buz,
Gülüver de çözülsün buzlarım.
Ne gam kalır bende ne keder,
Birazcık tebessüm etsen de yeter!
Sevmeyen ne bilsin o gülücüğü,
Sevmeyen sevmesin sevende yeter!
Daha dün topladın evi, odayı
Ne çabuk dağıttı çocuklar Hatça gız?
Hiç yorulmak bilmez misin sen?
Gel bir türkü açalım oynasın can kız!
Gel yanıma gel Hatça kız,
Salla başındaki yazmayı,
Oyaları dans etsin adeta!
Gülsün yanakların unutsun dünyayı.
Söyle bana söyle Hatça gız
Ağlatana ağlamak mı gerekir…….
Hatun Yılmaz
(2001)
www.kafiye.net
Günlüğümden
Sobanın ateşi ısıtmıştı evi,
Dışarı buz tutmuştu, camlar buharlı.
Yazı yazsam hemen sıcaktan bozulurdu,
Düşünürdüm gerçekte de böyle mi olurdu?
Birinin aşkı diğerinden baskın gelir de,
Akar mıydı gözünden yavaş yavaş?
Yada sıcağa da soğuğa da
Her haliyle katlanır mıydı?
İnsan oğlu sevdiğinin yanında iken!
Ve geleceğim ben diyen
Baharı bekler miydi sevdiği!
Yoksa sıcak şehirler mi arardı bir kuş gibi?
Ben kanadı kırık bir serçeyim,
Üzmeyin daha fazla,
Zira göz yaşımdan başka nem kaldı ki…
Hatun Yılmaz
www.kafiye.net
PERDE
Dünya öyle bir zaman ki
Kavga ölümle bitiyor
Hayat öyle bir hayat ki
Alıştığında bitiyor
Gözümüzde telden perde
Her şey belli
Ama görünmüyor
Ömür denilen zaman var
Belli ama görülmüyor
Kalp kırma ey insan oğlu
Bu dünyaya değmiyor
Bu dünyada yaptıkların
Öbür dünyada büyüyor
Anlayan anladı beni
Akar göz yaşım seli
Rabbime ederim DUA
Başka kalmaz gam kederi..
Hatun Yılmaz
www.kafiye.net
HAZAN VAKTİ
Bir ummana daldım amma
Şimdi derler suzan vakti
Nevbahardır sandım amma
Nerden çıktı hazan vakti.
Mahzun bakışları vardı
Sevgisi bağladı sardı
Olmazsa olmazım yardı
Nerden çıktı hazan vakti.
Eser vurur seher yeli
Gözlerimin durmaz seli
Sevdandan olmuşken deli
Nerden çıktı hazan vakti.
Yandım aşkının harında
Eridim bittim narında
Huzur ararken yarında
Nerden çıktı hazan vakti.
Ne ettim feleğe bilmem
Nasıl yazmış niye gülmem
Yalvarırım diyor gelmem
Nerden çıktı hazan vakti.
Kayaturan soldun derler
Sen yaşarken öldün derler
Hani gençtin noldun derler
Nerden çıktı hazan vakti.
06.09.2014 Saat : 11.58
Şevki KAYATURAN
Kültür ve turizm Bak. Halk Şairi
KELİMELER
Nevbahar : iİlkbahar günleri
Suzan : yanma, yakma
Hazan : güz, sonbahar
Vatan Gazetesi Için Şiir
2013 Bursa Liselerarası Mevlana Şiir Yarışması Mansiyon Ödülü: Sinem Özaşgın – Bursa Necatibey Kız Teknik ve Meslek Lisesi
Şiir:
Ey Kardeşim
Kardeşim…
Biz hep renklerimizi kaybettik satır satır
Ve unuttuk merhametin ne kadar kucak açtığını…
Sevginin öpülmeyi beklediğini çoğu kez,
Ve unuttuk insan olmayı…
Bir olmak için ayrı kaldığımızı, belki
Her bir portreye saklanmıştır tüm anılar
Ve dudaklarına çisil çisil yağmur yağdı
Umut ağacının
Yaradan’ı Yaradan diye sevmişiz
Secdeler cennet kılınmış
Bilmek, birleşmek yolunda el vermişiz kardeşim…
Kardeşim…
Memleket adamları ayrı kılmaya çalıştı bizleri
Gökler kara renge büründü aydınlığın gözlerinde…
Özgürlüğümüzün kentleri tırnak ucuna sığmaya çalıştı
Kahroldu her ağlayan yaş…
Oysa ki kilometreleri aşıp gelirdik
Gel zaman git zamanlarda
Ve biz hikaye olmaya değiş gerçek olmaya giderken,
Umutsuzluğun kırbacından kaçan iki kandık…
Biz… Aşk adına…
Kardeştik…
Kardeşim…
Pespaye diye kaldık akılsızlığın ardına
Uçurumlar bize imkansız kıldırdılar, zoraki
Oysa mütaalamız bütün, avcumuz aşka açık
Birbirimize kol kanat gerip yaşardık…
Şimdi bizi ayıran nedir ki kardeşim?…
Söylenecek iki kelamımız kötülükle doldu?…
Bizi iki laf mı kıracaktı
Kalbimizin belini
Her dem dostluk yaprağımız
Sararmaya mahkum mu kardeşim?…
Kardeşim…
Yazıkların en yüz karası kaldık şimşek aklında
Umrumuzda olmamalıydı, öğrenemedik lafların kalkanlığını…
Ama bizi anan bir Mevlana sesi
Duadan titrerdi eller, tırnaklar yenmiş…
Biz Yaradan izniyle kardeş bilindik…
Teni tene değil de
Kalpleri karşı karşıya eyledi…
Biz söz… Güneşe göç bıraktı bizi…
Güneş gibi hür, ışık olmaya
Ve aynı kalmaya
Ana karnından çıkarcasına…
Gel…
Ne olursan ol, yine gel…
Bir duaya muhtaç, bir aşka kör kalırsın
Elleri kırık, kirpikleri ak, saçlardan geri baş kalırcasına
Seni öpen tek seccadenin yumuşak dudağı olur
Ne Dünya kalır geriye, ne de memleket adamlarının tavernaları…
Bizi biz yapan bir Mevlana huzru, bir aşk kalırcasına,
Gel…
Ne olursan ol yine gel…
E F T E L Y A…
(Akdenizi cebinde taşıyan kız… )
Sinem Özaşgın
www.kafiye.net
