Günlüğümden

Sobanın ateşi ısıtmıştı evi,
Dışarı buz tutmuştu, camlar buharlı.
Yazı yazsam hemen sıcaktan bozulurdu,
Düşünürdüm gerçekte de böyle mi olurdu?
Birinin aşkı diğerinden baskın gelir de,
Akar mıydı gözünden yavaş yavaş?
Yada sıcağa da soğuğa da
Her haliyle katlanır mıydı?
İnsan oğlu sevdiğinin yanında iken!
Ve geleceğim ben diyen
Baharı bekler miydi sevdiği!
Yoksa sıcak şehirler mi arardı bir kuş gibi?

Ben kanadı kırık bir serçeyim,
Üzmeyin daha fazla,
Zira göz yaşımdan başka nem kaldı ki…

Hatun Yılmaz
www.kafiye.net