Kafiye.Net

MÜKÂFAT

Değişmem aşkın ızdırabını,
Dünyanın zevki safasına.
Ki bu senin aşkının ızdırabıysa…

Katlanırım.
Sensiz engelleri kaldırırım önümden.
İzin vermem bahar yağmuru misali yağıp gitmene.
İzin vermem aşka kafa tutmana,
Izdırabı bitirmene.

Dolamışım pamuk ipliğini,
Leyla ile Mecnun’a.
Ki sen Mecnun, ben Leyla.

Kavuşamadılarsa da,
Üzülme,
Destansı bir aşk bıraktılar geriye.

Hatice  Kübra YILDIRIM ÖKTEM
12.03.2009/PERŞEMBE
www.kafiye.net

SANA VE AŞKA DAİR

Ben çok iyi bir tamirciyim.
Çabucak onarıyorum kırdığım kalpleri.
Ben çok iyi bir öğretmenim.
Çok şey öğretiyorum kendime, sana ve aşka dair…
Ben çok iyi bir bebeğim.
Gecelerce ağlayıp üzmüyorum anne babamı.
Ben çok iyi bir çocuğum.
Kıramıyorum.
Kıyamıyorum kırmaya, sevdiğim oyuncakları.
İyiliğin sayesinde iyi,
Güzelliğin sayesinde güzelim.
Beni sevdiğin ölçüde âşık,
Bana âşık olduğun ölçüde;
Seninim.
Sende
Benim.

Hatice Kübra YILDIRIM ÖKTEM
www.kafiye.net

Agustos Böceklerinin Evrensel Fisiltisi

Ağustos böceklerinin pes perdeden
Senfoni sundukları bir Ağustos gecesi
Bir yaprak ilişti gözüme
Düşerken dalından bir güz öncesi
Anladım ki o dem
Yaprak toprağın, gül bülbülün
Ve varlık ölümün sevgilisi
Çocukken kaldırılırken dedemin cenazesi
Bir söz çınlar kulağımda
İnna lillah ve inna ileyhi raci’un
İşte bu cümleyle anladım ki
Yaşam Leylaysa ölüm Mecnun
Bir cümleye benzer hayat
İşte tam bu cümleye
Her fani, bir gelin gibi hazırlanır ölmeye
Ölüm ! Kimi için vuslat ve hatta şeb-i arus
Ve kimi için bir dehşet ve dahi kabus
Bir noktanın sırrında saklı sonsuz saadet
Evet sonsuzluk bir noktaya emanet
Hayat cümleye benzer ve nokta ölüme
Her noktanın ardından başlar bir yeni cümle
Nokta cümlenin ölümü ve ölüm cümle hayatın noktası
Bunu idrak edenin ne derdi olur ne ihtirası
Budur kanımca bir Ağustos böceğinin çatlarcasına haykırdığı hakikat
Ve budur varlığın en temel yasası
Çok şey anlatır duyana
Ey maddesinin enkazı altında kalmış sefil beşer
Bil ki Ondan geldi her şey ve O’na döner
Varlık ki bu hakikati her daim beyan eder
Sende söyle bu gerçeği gelmeden meçhul sonun
Zira özet bir sözdür o
İnna lillah ve inna ileyhi raci’un

Bilgin Erdogan
www.kafiye.net

GÖZLERİNİN AYAZI

İdâmımın fermânydıı gözlerinin ayâzı.
Nutkumda düğümlendi gizlerimin avâzı.
Şafaklar sökülmüştü sen benden dökülürken.
Yetim âh u zârımla sözlerimin niyâzı.

31.08.2013
Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net

Kara Kızın Ağıtı – 1

Küçük bir köy kurulmuş dağın yamaçlarında
Fakir ama insanlar mutlu mesut yaşarmış
Rızık tek dertleriymiş yaşam amaçlarında
Çocuk ekmek deyince uykuları kaçarmış.

Kimisi çam dikermiş yövmiye ile dağda
Dere tepe düz gider enginleri aşarmış
Kimi üzüm kesermiş güneş altında bağda
Türkü yakarmış yâre sevincinden coşarmış.

Sevda denilen ateş düştü mü gül sineye
Gördüğü her çeşmede yâr peşinden koşarmış
Vuslat umut edermiş harman sonu seneye
Yüreği ırmak olur yatağından taşarmış

Dünürcü gönderirmiş kaşı sürmeli yâre
Kurulur düğün dernek nikâhını basarmış
Erkek olmazsa bebek yandı gelin ne çare
Meclis karar alırmış er kadını boşarmış.

Safiye Samyeli
www.kafiye.net

Roman Güzeli

Hani sahilde gezerken senin ile elele..
Etrafımda pervane olmuş,
Avaz avaz bağırırken çocuksu yüreğinle.
Dur dünya dönme!!!!
Bitmesin bu anlar,
Durki sevgiler seranat etsin
sevenler vuslata ersin,
Şu kızıl güneşin sessiz batışında.
Durki deniz ile yakomoz şahitlik etsin,
Ölümsüz aşkımıza demiştin sevgili…..

Kızgın kumlara basarken yalın ayak
Kolumdan tutmuştunya hani
Masum bir çocuk gibi,birazda utanarak.
Seviyorum çevresamım,kadınım diyordun,
Titreyen ellerimi avaçlarında sıkarak.
Terler boşalmıştı güneş yanığı şakaklarından
Yüzüme bakmaya yoktu sende  cesaret
Baş önüne eğik,yüreğin ürkek  sanki birazda ezik
Sanki Ö.S.S. sınavından geçen çocuklar gibiydik….

Dalgalar köpük köpük çarparken ayaklarımıza,
Bir deniz kabukları getirmişti parmak ucumuza.
Dur sevgili….
Adını yazacağım bu kabuklarla kumsala!!!!
Sonra başlamıştın bir bir onları toplamaya.
Meşakkatli olmuştu ama başarmıştın,
Adımı yazmayı kumsala.
Zafer kazanmış kumandanlar kadar gururluydun,
Kepenkleri ıslanmış gözlerime bakarken…..

Hiçe saymıştın herkezi,umrunda değildi
Ne! sucuuu buz gibi sularım var!!!!!
Diye avaz avaz bağıran küçük çocuk,
Nede! mısırcı geldi, taze mısırlarım varrrrrr!!!!
Diye bağıran kara yağız genç.
Yalnızca roman güzeli, tedirğin etmişti seni.
Kulaklarımda hala o güzel romanın sesi.
//Abe kırmızı güllerim var,bir ğül alsan sevdiceğine
İsterseniz baklada açar falınıza bakarım,
Hele atasın yakışıklım kumların üstüne üç beş akce….

Senden ayrıldıktan sonra döndüm geriye,
Tamda adımı deniz kabuklarıyla yazdığın yere.
Roman güzeli bırakmadı takıldı peşime…
//Abee benim güzel ablam seni çok sevdim
Akce falanda almam,hele durda bir senin falına bakamm…
Kıramadım roman güzelini sevgili..
Şöyle bir çalkaladı torbasını,
Kızgın kumların üstüne saçtı baklalarını,
Yüzünü bir endişe sardı,belliki bir bildiği vardı.
Bir anda gözüm adımı yazdığın noktaya kaydı.
Deniz kabukları yok olmuş,bir teki bile kalmamış,
Belliki dalgalar kumsalla vuslata ulaşmış.
Yoksa benden önce gelip,
Senmi topladın deniz kabuklarını sevgili???
Anladımm….
Belliki kaybettik biz, girdiğimiz Ö.S.S sınavını….

28.0.2009
Safiye Samyeli
www.kafiye.net

YÜREKSİZ

Yâr bildiğim vefasız gıyabımda laf etmiş
Doğruyu söylemeye varmamış ki dilleri
Yalan denen girdabın yine içine batmış
Dememiş yüreksizim bilemedim halleri

Sanki körmüş gözleri yıllardır hiç görmemiş
Aynı meclis içine benden önce girmemiş
Yiğidi öldürmüş de yazık hakkı vermemiş
Dememiş yüreksizim kıramadım dalları

Selam veren kullardan hile kapmış kıskanmış
Öfkeden tütün yakmış koca dağa yaslanmış
Çok düşünmüş garibim kirpikleri ıslanmış
Dememiş yüreksizim saramadım kolları

Dostlarımın fazlası namusuna zararmış
Ellere sultan olsam ona neye yararmış
Bu sevdada ayrılık en hayırlı kararmış
Dememiş yüreksizim varamadım yolları

Şekvaya hiç gerek yok açık olsun yolları
Elbette bir gün gelir yana düşer kolları
Nizamlar kurulup da çözülünce dilleri
Diyecek yüreksizdim ben yolladım salları

Safiye SAMYELİ
www.kafiye.net

Sessiz Çığlık

Yüreğim çocukluğumdan kalan geceyi giyinmiş,
Kaç kez giyindin söylesene zifiri renkleri üstüne?
Bir yudum mutluluğu çok gördün ah be kader,
Kifayetsiz kalıyor serzenişlerim!

Hüsranın, mutsuzluğun kapısı yokmuş meğer!
Her ümit yara oldu içimde,
Lokman hekimde gelse derman-ı bulamaz yaram derinde!
Gözümün önünde olmayan mutluluk hangi çıkmazlara kayboldu?

Hayatın çıkmazların da inişli çıkışlı dar sokaklar!
Yorgunum, yoruldum artık!
Ömür bir bulmaca gibi, bir gün buluyorum çözüyorum,
İkinci günü kayboluyor boğuluyorum, hayat denilen girdap da!

Hüzün sarhoşu çilekeş gönlüm ser zemberek sarhoş!
Ayılmak istiyorum, ayılamıyorum, dipsiz kuyulardan çıkamıyorum!
Tanrım sana yalvarıyorum; beyazlar giydir bana dikişsiz üç metre!
Tanrım suçlu muydu bu kulun, günahkar mıydı?

Ömrüm tek heceye sığmış mutsuzluk, yalnızlık!
Yağmurdan sonraki toprak kokusu bahşet bu kuluna!
Umudumun isyanlarında mandala tutturulmuş şiirlerim,
Arafta kalmış bir günahkar gibi sessiz çığlıktan çığlığa!

Emine Öztürk
www.kafiye.net

AĞIT YAKSIN DİLLERİN…

Umrumda değil artık ne gül yüzün ne kaşın,
El aleme yaz bahar bana mıydı hep kışın,
Gelmesin bana doğru gölgen bile bir arşın,

Mademki gidiyorsun açık olsun yolların,
Beni düşün dileğim kimi sarsa kolların…!

Gönlünün sazındaki o şarkılar ne derse,
Kahverengi gözlerin ilk bakışta ne görse,
Hep beni hatırlatsın dokunduğun ne varsa,

Mademki gidiyorsun açık olsun yolların,
Hep aklına geleyim kime değse ellerin…!

Bad_ı saba’m derdin ya sensin benim meleğim,
Sam değdi bağlarıma hüzün eler eleğim,
Kalmana imkân yoksa rabbimden son dileğim,

Mademki gidiyorsun açık olsun yolların,
Uzağında öleyim ağıt yaksın dillerin…!

Şerife Köksal Badısaba
Hüzün Bulut
www.kafiye.net

CÜZDAN

Eskiden çıkın varmış üç-beş kuruş için,
Pazarda çıkarılırmış kullanmak için.
Sonra bir cüzdan çıktı geldi ceplere,
Pazardan başka kullanılır oldu her yerde.
Neler sığmadı ki o küçücük derinin içine.

Evvela cananın sevgisini kattık içine,
Her sevdaya pay ayırdık kişiye göre.
Kalp, yalnız tıbbi terim olarak kaldı,
Duyguların değeri cüzdanın içinde.

Gönül çeşmesinin arkı değiştirildi,
Merhametin kimliği pınara yüklendi.
Boşsa cüzdanlar vay ki hale vay!
İnsan yerine bile konulmazsın denildi.

Arzular söylendi, açıldı cüzdanlar,
Anında yenildi istenilen paylar,
Makam mı kariyer mi sadece seçildi,
Güya insan oldu kabarık cüzdanlılar.

Sevgi, merhamet, makam kariyer, ,
Her gözde hepsine de var bir yer
Öyle bir dişleri var ki cüzdanın,
Koca insanlığı ısırır ısırır yer.

Elvinim senin payın cüzdanda değil,
Hakkın rahmeti sana eksik değil,
Sen yine cüzdanını pazara götür,
Kimsenin ruhu, mal, mülk değil.

Elvin ELVİNCE
Temmuz 2008

Bu nasıl zamandır çözemedim,
Adı ahir, ahdini göremedim.
Siyaha beyaz da diyemedim,
Ondan mıdır bu yalnızlık?

Elvin ELVİNCE  ( E. U.)
Temmuz 2008
www.kafiye.net