GÖZLERİNİN AYAZI

İdâmımın fermânydıı gözlerinin ayâzı.
Nutkumda düğümlendi gizlerimin avâzı.
Şafaklar sökülmüştü sen benden dökülürken.
Yetim âh u zârımla sözlerimin niyâzı.

Sevi kırıklarımın canları sol y/anımı.
Kızıllara boyadı k/anları her ânımı.
Vâveylâ koparırken sayha sayha ömrümde.
Cenderende öğüttü güme giden c/ânımı.

Sensizliğin âhında kayboldum ben nerdeyim?
Beyhûde hayallerde bilinmez bir yerdeyim..
Dört elif çekiyorum adının âhlarını.
Akla ziyan, derbeder, şuursuz bir serdeyim.

Ayarlarım herc ü merc, sıratım ibrem şaşkın.
Çivilendi yüreğim çarmıhında bu aşkın.
Arşa merdiven kuran hırçın zılgıtlarımla,
Gözlerimin pınarı bendini aşar taşkın.

Âhınla patlasa da acımın ar damarı .
Veryansın dudağıma vursa aşkın şamarı.
Umarsız zindanında müebbeti giymişim.
Ecel bûse kondurmuş neyleyim târumârı.

Git hadi deli sevdam, dilenmem aşkı senden.
Süveydâ siyâhımla gözlerinde erirken,
Himmet çektim ağlamam ardına bakmadan git.
Mâtem libaslarımla uğurlarım seni ben.

Virâne yüreğimde acıların tütse de.
Feryâd eden çatımda baykuşların ötse de.
Kerbelâ yanışımı kafana takmadan git.
Sensizlk çöllerinde deli ömrüm yitse de.

Bana bir şey söyleme gözüme bakmadan git.
Fecrimin kuytusunda kalbimi sökmeden git.
Ağlamam sözüm büyük ,özüme gömdüm seni.
Yandırma ciğerimi boynunu bükmeden git.

31.08.2013
Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net