Huzur nedir? Şimdi diyeceksiniz ki, Belgin hanım huzurun ne olduğunu biliyoruz. Biliyorum bildiğinizi sevgili dostlar. Ben birde kalktım.

Türk Dil Kurumu sözlüğüne baktım. Huzur: Dirlik, baş dinçliği, gönül rahatlığı, rahatlık, erinçmiş. Bilenler biliyor da buna muhtaç edenler olmazsa, huzurun ne demek olduğunu unutturmaya çalışanlaradır lafım.

Huzur dediğimiz zaman, öncelikle evdeki huzura aklım takılıyor.

Bütün ev halkının birbirine karşı anlayışlı, hoşgörülü, affeden, dinleyen sayan bir ortam dolayısıyla sıcak bir hava işte gözünü sevdiğim o huzur yansır.

Dört bir etrafınızı sarar. Başınızı taşa koysanız bile evde huzur var ise kuş tüyü yatağı bile aratmaz. Sevgiyle uyursunuz.

Ya insanın iç huzuru. Kendisiyle, iç dünyasıyla denge içinde bir bütün olması. Bunun olmadığını bir düşünün. Her şey size batar. Hiç bir yere sığamazsınız. Dışarıya çıksanız, eve gitmek istersiniz. Eve gidince dışarı çıkmak…

Sizi bir yer paklamaz kısacası. Sabah herkes coşkuyla güne uyanırken, seni yatak içine çeker. Akşamda aynı yatak her tarafına batar. Bir sola bir sağa dönmekten yatak yataklıktan çıkar. Her tarafın tutulmuş bir şekilde uyanırsın. Sıradan bir kahvaltıyla suratsız bir şekilde oturursun sofraya. Kahvaltıyı sıradanlaştıran çeşidin az olması değildir.

Senin ruhundaki sıkıntının çaya, şekere, peynire, zeytine karışmasıdır. Lokmalar boğazına takılır. Çay bile lokmanı sürükleyemez boğazından. Evde, işyerin de bir ruhsundur adeta. Başlarsın kendini değersiz görmeye, içinden beş para etmem dersin. Yada birileri sanki sana o gözle bakar. Huylanırsın.

Zaten evde varlığınla, yokluğun aynıdır.

Olmazsan sanki kimse fark etmeyecekmiş gibi gelir. Bütün bunları yaşayınca gönlüne bir gün bir ferahlık, başına bir dinçlik, vücuduna bir hafiflik gelince dersin ki, huzur gibisi yok.

Dersin ki, denizler benim, gökler benim, uçan kuşlar benim. Ben bir deryayım dersin.

Huzurlu olman için bir de ülkende, yaşadığın kentte huzur olmalıdır.

Sıradan bir zaman diliminde belki de bir kuafördesin ve akşam yapılacak düğünün hazırlıkları içindesin. Birden bir gürültü, patlama ve aman Allah’ım kopmuş bir kafa bulunduğun yere doğru fırlıyor. Çığlık çığlığa bağırıyorsun. Telefona sarılıyorsun. Panik, heyecan, korku dahası dehşet zihnini darma duman ediyor. Araman gereken kişi/kişiler yerine tutup Ankara’yı arıyorsun. Diyorsun ki- kurtarın beni buradan. Ağlama krizlerine giriyorsun. Havanda dövülme budur diyorsun. Belki de sonra yaşadığın bu şokla akıl sağlığını yitiriyorsun.

Bu yazdığım yaşanmış satırlardır tabi ki siz değildiniz ama ne fark eder ki, siz de orada olabilirdiniz. Hepimiz orada olabilirdik.

Metanetli olup bu vahim, acı olayın daha büyük boyutlara ulaşmaması tek dileğimiz.

Geçen gün sosyal paylaşım sitelerinden birinde dolaşan bir cümleyi sizlerle paylaşmak isterim. Unutmayalım!Suriye’de savaş çıkarsa ağıtlar Türkçe ve Arapça, zafer konuşmaları ise İngilizce ve İbranice olarak yapılacaktır.

Belgin Turan Satıcı
www.kafiye.net

Kadın, erkek ilişkileri, sürtüşmeler, beklentiler, arzular, ihtiraslar… İşte bu döngü içerisinde herkes kendince haklı, herkesin dünyası kendince farklı… Sadece ilişkilerdeki kaos ve boşluklar kadın ile erkek arasında değil. Kadınlar içerisinde de birbirini anlamayan, çekemeyen ya da tam tersi destek olan kişiler çıkabiliyor.

Sitemler, yaşantımızın hangi alanında, kim tarafından bize yaşatılırsa yaşatılsın etkileri farklı olabiliyor. Eğer karşı taraf bazı beklentileri karşılayamadığının farkındaysak ve bizde bu eksikliği gidermek adına alçak gönüllülük yapıp ‘haklısın’ diyebiliyoruz.

O bağıran, kızan, köpüren insanda bu tutuma karşı kişilik yapısına göre farklı değerlendirmeler de bulunabiliyor. Mesela; haklı olduğumu biliyorsun, peki neden benimle ilgilenmiyorsun deyip ortamı gerebiliyor.

Anlayışlı bir yapıya sahipse, süt köpüğü gibi durulup, sakinleşebiliyor.

Şimdi işin şöyle bir boyutu da var. Sitemler yapıyorsunuz, sonuç aynı.

Değişen bir şey yok. Bir süre sonra kişi sıkılmaya başlıyor ve sitemleri kesiyor.

Çünkü bir davranış, kişi tarafından yapılmak istenirse ancak yapılır.

Yani hiçbir şey zorla olmuyor. Şöyle düşünelim. Birileri sizi engellemek isterse eğer siz o yola, o işe baş koymuşsanız sizi kimse yolunuzdan çeviremez.

Dağları aşar, nehirleri geçer, dikenler batsa da, acısa da yüreğiniz yola devam edersiniz yılmadan. Zaten çok güzel bir söz vardır. “ Gönlü namazda olanın kulağı ezanda olur” boşuna söylememişler atalarımız.

Kendinizi paralamanız gereken, vazgeçmediklerinizde durum ne olacak diye soruyorsanız. Durun ve kendinize şu soruyu sorun.

Benim ihtiyacım ne? Neden bunu yapıyorum? Asıl istediğim ne?

Aslında o kavga eden, tartışan, ağlayan, üzülen kalpler ne istiyor perde arkasında?

Can gözüyle bakınca, içinizi burkan tablolar ortaya çıkabiliyor.

Bazıları sevdiği kişiyle daha çok vakit geçirmek istiyor. Kimisi, ilgi bekliyor.

Kimisi, sevilmek istiyor. Kimisi, değerinin bilinmesini ve arayıp sorulmasını istiyor.

Karşı taraf hemen savunma mekanizmasına geçiyorsa hiç üzerine gitmeyin.

Her şeyi akışına bırakın. Sizin olan sizindir değilse de zaten kahretmenin anlamı yok.

İşte bu noktada kadınlar ve erkekler farklı düşünebiliyor.

Genelde, kadınlar ‘aman boşver ne hali varsa görsün’ demiyorlar/diyemiyorlar.

Erkek diyor ki;” koşullarımı biliyor, sürekli sitem, sitem ne hali varsa görsün.”

Tabi bu genel bir ifade, ender durumlarda tersi de yaşanıyor.

Herşeye rağmen yapılması gereken yine de tek pencereden bakmamak. Karşı tarafın yerine koyun kendinizi. Bir de onun durumunu yaşayın. Eğer farklı duygular hissediyorsanız o zaman acele karar vermeyin.

Dünyaya kuş bakışı bir bakın. El kadar görünüyor dünya, uzaydan. İnsanlar, koşturmacalar, dilekler, temenniler, istekler, su buharı gibi uçup gidiyor havaya. O kadar da ciddiye alma hayatı. Bak dünyayı bile nefes alamaz hale getirdi insanoğlu. Pencerenden dışarıya bak. Belki kar yağar. Belki bir film gelir şehre. Belki bir kedin olur.

Sen sadece sevmeyi bil gerisi gelir.

10/01/2012
Belgin Turan Satıcı
www.kafiye.net