Kafiye.Net

EŞİKTE HASRET YÜKÜ

– Bahtımın yâr kalesi mülkümün ortak yanı
Aklımın surlarında gezerken yak çıranı –

Kendinden geçen güneş ışığında yiterse
Yum gözünü birtanem tesiri ulaşmasın
Tuttuğun nefesinde, tenzilatı biterse
Lâl olayım yerine gam sana bulaşmasın

Deli divane gönlüm firarı üzerine
Menzili terk eylemiş, can; cananın yanında
Susarken unuttuğum sözcüklerin yerine
Bakışın hece hece bestelenir anında

Tut beni hayalinle d/ipsiz kuyulardayım
Özün sevda kaynağı içten içe yanarım
Duy sesimi al beri başlasın geri sayım
Bir tatlı gülüşünün sahnesine kanarım

Yoklama yüreğimde kemikleşmiş sevgiyi;
Perçemin alna düşse hisseder, irkilirim
Tokana haciz koyup hıfzetmez diye, iyi;
Kıvranan damarımın telaşını bilirim

Ömrüne yaslanayım şevkle uzansın kollar
İncinip korkma sakın dolaşıksa yolumuz
Varsın beklesin hazan, vuslatsa; yol, iz kollar
Gel, ezeli mirasa dol aşıksa solumuz

İnancını tüketip, karanlığa aldırma
Adımladığın eşik hasret yükünü çeker
Bir hal ile koynunda gömüleyim kaldırma
Ruhum çoktan hazırda yolculuk günü çeker.

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net

 

Zulmetten Selamete

Bir hayale taşındım gönlümün bahçesinde
Aldı beni götürdü bir davetten davete
Bahane bulamadım dilimin lehçesinde
Yığılıp kaldım öyle bağrımdaki kümbete

Lütfu neydi sormadan kalbimdeki zerreye
Bir eksik ya da fazla ne düşmüşse kareye
Mutlak bileni vardı hükmü olan süreye
Heyecanlı halimle sürüklendim hikmete

Hüzmeli ışığına yönümü çevirince
Maksuta giden yolda talihi devirince
Vefa çiçeklerinde yeniden göverince
Kırılma noktasında güç geçirdim zimmete

Kimbilir fırsat buydu ruhumun hamağında
Türküler saza geldi ritimler durağında
Nerde kaç yıldız varsa dünyanın çomağında
Çıktık beraber şükür zulmetten selamete.

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net

SEN VARDIN ARTIK YANIMDA

Küsmüştüm hayata öyle 
Cezalıydı kalbim sevgiye 
Hayal bile kuramıyordum 
Gizliden gizliye aglıyordum

Gel Gelecektin!

 Hiç bir şey konuşmadan gözlerime dokunacaktın.
Pırıl pırıl sevgiyle,
Ve dopdoluydu dipsiz kuyu,
Bakracı her doldurduğumda,
Huzur damlayacaktı,
Kurumuş yüreklere..

Sen tesadüfleri seversin.
Her ayrıntının dikkatini çektim.
Ansızın yakalarsın diye,
Gözüme sürme, günüme sen çizdim.

Dağ dedi ses olmam.
Deniz izini sürmedi.
Dümenini tuttuğum tekneler rotanı çizmedi.
Rüzgar fısıldamadı yerini..
 

Usanmadım beklemekten.
Gelmeyeceğini düşünmek bile sana ihanetti.
Tahmin edeceğin gibi ihanet etmedim, düşünmedim bile..
Ben yine beklerim,
Her güne yeniden başlayarak.
 

Bak demedi deme biraz değiştim.
Hayallerime çizgiler düştü, neşeme çatlaklar.
Zaman işte durmuyor yerinde,
Beyazı bırakırken, siyahı aldı kendine,
Lülelerim zayıfladı içten içe,
Artık eskisi gibi canlı değil.
 

Cana yakın sevgileri gözlüksüz göremiyorum artık.
Suyla oynamamıza gerek kalmadı saatlerce.
Pamuk eller yazmış çizmiş geçmişi nakış gibi kendine.
Hani biraz daha beklerim sorun değil de,
Bunca susuzluğun içinde, kavuran güneş niye..

Melek  Kırıcı
www.kafiye.net

YARABBİM

GİT SEVDİĞİM

Terk ederek gidersin kıvrım kıvrım yolları
Giderken kırma sakın ince olan dalları
Hafızamdan çıkardım beni üzen yılları
Yüreğimi toprağa daldır da git sevdiğim

Yıldızlar kayıp düşmüş sanma senin başına
Tuz şeker olacaktım ekmeğine aşına
Hayallerimi yıktın efkârın gözyaşına
Akan göz yaşlarımı sildir de git sevdiğim

Fırtınalar estirme zaten gönül yaralı
Başıboş hayallerim artık bahtı karalı
Ağustosta üşüttün bu mu aşkın kuralı
Kanayan yaraları bildir de git sevdiğim

Sonu gelmez hicranım yok oldu kıymet bilen
Aksa da gözyaşlarım bulunmaz artık silen
Gülüşler bahar oldu kederdir yüze gülen
Umudun namazını kıldır da git sevdiğim

Yıkık viran haldeyim kaymıştır umutlarım
Gönlüm çöl sıcağında caymıştır umutlarım
Bilmiyorum geçmişi saymıştır umutlarım
Bari birazcık acı güldür de git sevdiğim

Gönül çilem bitmedi derdin kaldı hatıra
Gidiverdin habersiz kalbimi kıra kıra
Hüzün sardın sırtıma aşk diye aklın sıra
Yüreğini sinemden aldır da git sevdiğim

Umudumu savurdun neden esen yellere
Hoş seda bırakmadın düşürerek dillere
Ötmüyor gönül kuşun küsüverdi güllere
Hayalini aklımdan sildir de git sevdiğim

Süzülen gözyaşlarım aşka veda ediyor
Sadık yârin yok artık yüreğinden gidiyor
Gönlüne kilit takıp aşka tövbeler diyor
Yaşamak artık haram öldür de git sevdiğim

SELMA BARAN TÜRKYILMAZ
www.kafiye.net

UNUTAMADIM

Sen aklıma düşünce yaş dolar gözlerime
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım
Gittiğin günden beri çor düştü dizlerime
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Baharla buluşmadan kesilirken nefesim
Her an seni bekliyor hazin gönül kafesim
Çığlık içinde kaldı kursağımda hevesim
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Özlemin alev koru içimde düğüm düğüm
Yolum sana çıkmıyor dört bir yanım kördüğüm
Hayalimde düşümde bir tek sensim gördüğüm
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Halen taze duruyor gözümdeki bakışın
Öksüzlüğü aratmaz şu boynumu büküşün
Cehenneme beş çeker hasretinle yakışın
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Mevsimleri yitirdim çare olmadı zaman
Borana yenik düştü dağlarım duman duman
Özleminle tutuşmak ölümden dahi yaman
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Söz gırtlağa tıkandı  lal olup kaldı dilim
Yıllarımı tükettim büküle kaldı belim
Bitimsiz umut ile elini bekler elim
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Beni bende sanma yar divaneyim deliyim
Hor görme garip görme ben de Allah kuluyum
Sol yanımda boş yer yok aşkın ile doluyum
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

Gözlerimden ummana sayısızca tuz döktüm
Sevdan çöle düşürdü tabu kalmadı yıktım
İnsaf et gel sevdiğim sensiz hayattan bıktım
Uzun yıllar geçti de seni unutamadım

SELMA TÜRKYILMAZ
www.kafiye.net

GİTME SANA MUHTACIM
Her şey zamanında güzel,
Zamanında anlamlı.
Zaman acımadan bitecek.
Yaşananlar, mazi olup gidecek.
Geriye bakmak isteyeceğiz
Zaman aralığında.
İşte o an.
Gözler de iki damla gözyaşı olacak.
Engel olamayacağız akacak.
Ömrün akıp gittiği gibi.
Sabırlar taşmadan,
Tavşan dağları aşmadan,
Yakalayalım anı.
Tutunalım sıkı sıkı ona,
Dursun zaman ‘o’ saatte kalalım.
Sevginin tadını çıkaralım

Tartışmaya lüzum yok
Gelmişe geçmişe, es geçelim.
Haydi gel, mutluluğu seçelim
Bir daha geriye dönmeyelim
Yine mum gibi sönmeyelim.
Haydi gel, canımın içi
Ruhumdaki kasırgaları dindir
Su ve seller basıyor gözlerimi
Yıkıyor depremler yüreğimi
Gözlerinin denizin de boğuluyorum
Sen yoksun ya
Her şey anlamını yitiriyor bir bir
Yaşamak denirse buna, yaşamaya çalışıyorum.
Yokluğuna alışmıyorum yâr.
Sadece susmaktayım.
Met cezirler olsa da yüreğimde.
Sevgin öyle büyük ki.
İçimdeki o sevgiye tutunuyorum.
Her şey senle anlamlı be gülüm.
Yokluğun sanki ölüm.
Hasretin zulüm.
Her şey sana bağlı.
Gitme, sana muhtacım!
Yanımda da canım dada hep sen varsın,
Gitme! Sana her şeyden çok muhtacım.

SELMA TÜRKYILMAZ
www.kafiye.net

UĞRUN   (Gizli)

Şu gönlümün garından salınıp geçişine
Bir köşeye sinerek uğrun uğrun yanarım
Ben durakta beklerken onu yar seçişine
El sıcaktan terlerken ağustosta donarım.

Küçük hayal uğruna ne dehlizler dolaştım
Kuralları çiğneyip belki suça bulaştım
Kan revan gözler ile darı aşka ulaştım
Göçmen kuş misali göç yoluna konarım.

Güzellik göreceli etkilenmem biçimden
O yüzüme bakarken göremedim geçimden
Haykırmak gelir bazen kontrolsüzce içimden
Gelecek ayrılığı geçmişimle anarım.

Tek vuslata ermektir aşıkların emeli
Cehennemi söndürür her sevdanın temeli
Sevdiğini bulunca derinden söylemeli
Karışan yüreğimle şuna buna kanarım.

Aşktan yorgun bedenim bitmiş umutla solur
Ruhum diz çökmek ister yaprak gibi savrulur
Çatık kaşların azap gülüşün bayram olur
Arı bal kokusuna ben de sana çonarım.

Ahmet Çelik  /  31.05.2014

ÇONMAK: Toplanmak, birikmek, yığılmak, çokuşmak
www.kafiye.net