UĞRUN   (Gizli)

Şu gönlümün garından salınıp geçişine
Bir köşeye sinerek uğrun uğrun yanarım
Ben durakta beklerken onu yar seçişine
El sıcaktan terlerken ağustosta donarım.

 

Küçük hayal uğruna ne dehlizler dolaştım
Kuralları çiğneyip belki suça bulaştım
Kan revan gözler ile darı aşka ulaştım
Göçmen kuş misali göç yoluna konarım.

 

Güzellik göreceli etkilenmem biçimden
O yüzüme bakarken göremedim geçimden
Haykırmak gelir bazen kontrolsüzce içimden
Gelecek ayrılığı geçmişimle anarım.

 

Tek vuslata ermektir aşıkların emeli
Cehennemi söndürür her sevdanın temeli
Sevdiğini bulunca derinden söylemeli
Karışan yüreğimle şuna buna kanarım.

 

Aşktan yorgun bedenim bitmiş umutla solur
Ruhum diz çökmek ister yaprak gibi savrulur
Çatık kaşların azap gülüşün bayram olur
Arı bal kokusuna ben de sana çonarım.

 

Ahmet Çelik  /  31.05.2014

ÇONMAK: Toplanmak, birikmek, yığılmak, çokuşmak
www.kafiye.net