şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
NE BİR DAĞAM, NEDE KAYA,
YÜKSELDEREM SENİ AYA.
İÇİMDEKİ BU DÜNYAYA,
KOYUB YAŞADARAM SENİ.
BU ÖMRÜ SENE ADADIM,
TARİHLERE GEÇDİ ADIM.
BU DÜNYANI ADDIM-ADDIM,
ARAYIB BULARAM SENİ.
HASRETİNLE YANA-YANA,
DÖZÜB DURDUM BU HİCRANA.
ÖMRÜM GELDİ AXI SONA,
ÖZÜMLE GÖTÜRREM SENİ.
SAĞIM, SOLUM DERTLE DOLUB,
SELLER AXMAZ GÜLLER SOLUB.
YÜREGİNE MELHEM OLUB,
SARIB SARMALARAM SENİ.
MÜELLİF YEGANE SERCUVARLI… 10-10-2011. SUMQAYIT.
www.kafiye.net
Bal rengi gözlerin,
Karışmış kahveye,
Bir yudum kahve,
Bir yudum bal, içer gibiyim.
Gözlerin konuşsun,
Tan ağarıncaya dek,
Yine de doymam,
İçerim yudum yudum…
Geçmiş günlerdeki,
Tüm kederler silinsin,
Derbeder, per perişan,
Kalmadık mı sanki,
Gece yalnızlığa,
Gebe kalınca,
Yeter ağlama,
Feryadın dinsin,
Dostluğun İlelebet,
Varsın kahveler bitsin,
Kırk yıllık muhabbetin,
Gönülde adı kaldı,
Damağımda hâlâ, kahvenin tadı kaldı.
Belgin Turan 03/12/2008
www.kafiye.net
BAHAR GELDİ
Bahar geldi bahar daha ne olsun?
Yeşillendi ovalar, dağlar
Ağaçlar beyaza pembeye büründü,
Toprak ana canlandı hayat buldu,
Bahar geldi bahar daha ne olsun?
Bahar ile şairler bütünleşti,
Çocuklar kuşlar gibi cıvıl cıvıl, şairler coşku dolu!
Dizeler hep özlem, hep hasret, hep sevgi dolu!
Bahar gedi bahar daha ne olsun?
Bahar ile şairler bütünleşti,
Şairler hüzün dolu,
Dostlardan uzak, halden anlayacak olan yok!
Dizeler hep iç çekiş, hep gözyaşı, hep kırgınlık!
Bahar geldi bahar daha ne olsun?
Bahar ile şairler bütünleşti,
Şairler manevi değer yüklü,
Dizeler hep umut, hep sevgi hep yürek dolu!
Bahar geldi bahar daha ne olsun?
Bahar ile şairler bütünleşti,
Şairler de yaşatır duygularını,
Sonbahar ilkbahar,
Kardelen yalçın dağlarda saklanırken
Cemreler bahane,
Hasret olmuş sevgiliye dönüştür amaç!
Gülsüm Hicran Çaçur 04/072014
www.kafiye.net
Yine sana yazıyorum ve yine seni yazıyorum!
Düşüncem, parmaklarım kalemim,
Ve yine seni yazıyor!
Hayatımın akışında oyuncu muyum, rolümde sen varsın!
Gökyüzümde yıldızlar değil ay parçamsın!
Kaderimin sahnesindeki seyircimsin,
Ezberlemeden okurum sana senaryoyu,
Rollerimde hep sana âşık evliya olurum!
Diz çöküp selamlasam seni,
Alkışlar arasında sen göz kırpsan bana,
Kapanacaksa perde,
Ömrümüzün bitişi olsun.
Gülsüm Hicran Çaçur-07/07/2014
www.kafiye.net
Gözlerimde hüzün toplanmış bu mevsimde.
Yokluğunun hasat zamanı,bir avuç göz yaşı yine
Mevsimler karıştı sensizliğime
Soluğum kesildi ayrılığın bu son deminde.
Yollara döküldü düş tohumları,
Kim bilir hangi baharda,
Kimlere yeşerecek sevdanın sen yanı
Şimdilerde ayrılık rüzgarları,
Üşütüyor sol yanımı.
Soluğum kesiliyor,
Dökülüyor mevsimin son yaprakları.
Gökyüzünün ve denizlerin rengi kayboldu.
Saklandı yokluğunun dallarına.
Gülüşlerim ‘sen’ baharında kaldı,
Ardın sıra soldu hasret yaprakları.
Şimdilerde sana d/üşüyorum.
Topladım düş tohumlarını,
Biriktirdim gönül heybemde
Geleceğin güne,
Gözyaşlarımla suluyorum.
Öyle işte,
Yokluğunun hasat zamanı
Bir avuç hüzün dökülüyor yerlere.
Maviye,yeşile hasret,
Yitirilmiş baharlar kalıyor geriye…
Ümran YILDIRIM
www.kafiye.net
Deli bir rüzgâr gibi gelip geçti ilkbahar;
Gönül telimden söyler, saçlarıma düşen kar.
Şu koskoca kâinat, sensiz her gün daha dar;
Ey benim kır çiçeğim, gül nakışlım nerdesin?
Bana kastın ne felek, soldurdun gül yüzümü,
Dertlerim bir kördüğüm bulamadım çözümü.
Sanki yardan uzakta yumacağım gözümü,
Ey benim mor menekşem hoş bakışlım nerdesin?
Ağlarım köşelerde senin için gizlice,
Hayalini düşümde sarıyorum her gece.
Adını mısralara yazarım bin bir hece,
Ey benim biriciğim su akışlım nerdesin?
Yüreğimde gizlisin taşıyorum ismini,
Öperek kokluyorum ahu gözlü resmini.
Sanma unutacağım sonsuza dek cismini,
Ey benim karakaşlım, kor yakışlım nerdesin?
Ey benim kır çiçeğim, gül nakışlım nerdesin?
Ey benim mor menekşem, hoş bakışlım nerdesin?
Ey benim biriciğim su akışlım nerdesin?
Ey benim karakaşlım, kor yakışlım nerdesin?
SABİHA SERİN
www.kafiye.net
Vatandaşın değeri Ülkemde bilinmiyor,
Açtırmazlar ağzını özgürlük verilmiyor.
Tok mu aç mı bilinmez kimse ilgilenmiyor,
Almazlar hiç fikrini yüzdürürler gemiyi…
Nerede Demokrasi gören varsa söylesin,
Doldu taştı vatandaş derdini kim dinlesin.
Artık sonu meçhuldür pencereden seyretsin,
Şu koltuk sevdasından görmezler hiç kimseyi…
Islansa da gözleri vatandaşın silmezler,
Nasıl olsa tuzları hep kurudur görmezler.
Halin zordur vatandaş maaşa zam vermezler,
Aklım yeni kuşakta unuttular gülmeyi…
Lafla kandırırlar hep ortada icraat yok,
İşte Ülkem ne halde uyanıp da gören yok.
Bu vatanın derdine çare nedir diyen yok,
Utanırım Atamdan yaramızı saran yok.
SABİHA SERİN
Bu şiirimi aldıkları günlük, yevmiye ve asgari ücretli maaş ile ve hatta işsizlerin evlatlarına artık ekmek sayısını bile azaltmak zorunda kalan ve geçim sıkıntısı ile hayatla boğuşan, meyvenin, şekerin ve etin, tavuğun tadını unutan, oruç tutan evlatlarına ufak iftarlık bile alamayan bir lokmacık maaşla kandırılan, memur, işçi emekli ve ufak esnaflarımızın sesi olmak için yazdım.
www.kafiye.net