VATANDAŞIN HALİ

Vatandaşın değeri Ülkemde bilinmiyor,
Açtırmazlar ağzını özgürlük verilmiyor.
Tok mu aç mı bilinmez kimse ilgilenmiyor,
Almazlar hiç fikrini yüzdürürler gemiyi…

Nerede Demokrasi gören varsa söylesin,
Doldu taştı vatandaş derdini kim dinlesin.
Artık sonu meçhuldür pencereden seyretsin,
Şu koltuk sevdasından görmezler hiç kimseyi…


Islansa da gözleri vatandaşın silmezler,
Nasıl olsa tuzları hep kurudur görmezler.
Halin zordur vatandaş maaşa zam vermezler,
Aklım yeni kuşakta unuttular gülmeyi…


Lafla kandırırlar hep ortada icraat yok,
İşte Ülkem ne halde uyanıp da gören yok.
Bu vatanın derdine çare nedir diyen yok,
Utanırım Atamdan yaramızı saran yok.


SABİHA SERİN

Bu şiirimi aldıkları günlük, yevmiye ve asgari ücretli maaş ile ve hatta işsizlerin evlatlarına artık ekmek sayısını bile azaltmak zorunda kalan ve geçim sıkıntısı ile hayatla boğuşan, meyvenin, şekerin ve etin, tavuğun tadını unutan, oruç tutan evlatlarına ufak iftarlık bile alamayan bir lokmacık maaşla kandırılan, memur, işçi emekli ve ufak esnaflarımızın sesi olmak için yazdım.
www.kafiye.net