şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Denemeler Kategoriler
Kirli Ve Tatlı
Yudum yudum içip pınarından, ”Şaşkınım a oğul”diyor baba! Süzdük birbirimizi, uyandım kış uykumdan! Kanatsız bir turnayım, uçsuz bir ummanda. Evrenin yüreğine yaslandım, hayat ne güzel. Sınırsız sevelim tüm güzellikleri bıkmadan, Umutlarımız da eksilmesin gülüşler.
Küçük Bir Çocuğun Sessiz Direnişi
Daha küçük bir çocuktu o. Elma şekerine aşıktı. Sokakta sek sek oynamayı seviyordu. Saçma sapan ne varsa her şey ile mutlu olmayı biliyordu. Çocuk olmak güzeldi. Verilen paralarla hemen bakkalın yolunu tutar mutluluğun tadını en derinden yaşamasını biliyordu. Bir gün sokakta arkadaşları ile oynarken bir sesduydu. ” yukarı gel” diye. Çocuk aklı. Hemen gitti. Başına gelecekler den habersiz oturdu ve meyve suyunu
Gökyüzü Kokan Annen
Yine korkularla boğuştuğum ve onların galip geldiği bir geceyi daha ardımda bıraktım. Uyuyamıyorum ve bunu sıcakların üstüne atıyorum; uyutmuyor şu sıcaklar! Kendime bile yazmadan itiraf edemediğim korkularım var. Boğazıma yapışıyorlar. Bence her insanın gırtlağına düğümlenen korkuları vardır. Çoğumuzun yatağının baş ucunda bulundurduğu dua kitabı bundandır.
Modaya Uydu Bacım
Önce ince tül çorap giydirdiler kısa etek altına.Maksat, bacak tipi görünmeliydi ortada. Pantolon da bayanlara yakışıyor dediler. Bayanlar için, bacakları sımsıkı saran, dapdar pantolon yaptılar, ismi ‘moda’. Zamanla ‘Tayt’ denilen kalın külotlu çorap oldu moda. Bildiğimiz külotlu çorap ile üzerine dar bir giysi giyip sokaklarda dolaşır oldu bacım da.
Eski Zaman Ve Ölü zaman
Sonra düşündüm ki bilinçsiz bir savaşın içerisinde kendime yeniliyorum. Durdurmak isterken
zamanı büyüyorum ve bunu fark eden tek ben oluyorum. Hiç bir şey eskisi gibi değil. Güya ramazan ayındayız…
BEN HEP ÇOCUK KALACAĞIM
Yine bir yıl daha.. Ve yine benim bayramım. Dün çocuktum.. bugün hala çocuğum. Allah ömür verdiği müddetçe yarın da çocuk kalmaya devam edeceğim. Nice 23 Nisanlar gelecek ben hiç büyümeyeceğim..
BÖYLELERİNDEN
Değerli dostlarım. Gülük yaşamda mücadeleye o kadar çok dalmışız ki, ne çevremizi ne de burnumuzun ucunu dahi görmüyoruz. Bunun nedenini ise hiç bir zaman kendimize sormuyoruz, sorma ihtiyacını bile duymuyoruz. Çünkü güdümlenen bir vücut yapısına sahibiz. Sabah kalk, işe git, akşam işten eve gel, akşam yemeğini ye, tv izle, biraz bilgisayarla oyna sonra vur kafayı yat. Bunun dışında gelişme ve ya değişiklikler oluyor mu acaba?
İMBATIN GETİRDİĞİ
Öyle bir yaşam düşünün ki, bu yaşamda “evet, benim istediğim, benim yaşamak istediğim, benim bundan sonra duygularıma, sevgime ve düşüncelerime katacak ifade olamaz, buna binlerce şükür.” dediğiniz an vardır. İşte o an gelmiştir ve doya doya yaşamaya başlamışsınızdır. İşte o anın anlatımı, konuşulması bitmiştir artık. Sadece o an geldiği için yaşamınızda o anın tadını yudum yudum, ağır ağır alırsınız.
VAR mısın?
Beni sevme mesela, beni anla. Bana değer ver, ilgilen benimle. Tartış…
Farklı görüşleri savunalım ama sımsıkı sarılalım. Sahi, sımsıkı sarıl bana; kemiklerim çatırdasın. Benimle maç izle, farklı takımları tutalım bazı zamanlar. Bağıra bağıra tartışalım, hakem ofsaytı vermedi diye. Sonra çıkıp midye yiyelim sahil kenarında. Yarışalım hatta, en çok kim yiyecek diye.
AĞLIYORUM ÖYLEYSE HİSSEDİYORUM
Günlerden bir gün bir insan ”Benim o kadar çok günahım var ki demiş neden Allah beni cezalandırmıyor acaba?.. Üstüne üstlük hala nimetler gönderiyor bana.” Bu soruya öyle çok kafa yormuş, öyle çok kafa yormuş ki ama ne yapsa mantıklı bir yanıt bulamıyormuş. Bunu gören Allah şöyle seslenmiş ona; “Ben aslında sana en büyük cezayı verdim. Ama sen farketmedin. Senin en değerli hazineni yani gözyaşlarını aldım. Sen artık asla ağlayamayacaksın.” Gözyaşları bize sunulan en büyük lütuf aslında.
