şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Ülkü DUYSAK Kategoriler
VARIN BİRAZ DA SİZ DÜŞÜNÜN
Sevmek… Dünyada birçok insan varken yalnızca birini çok farklı sevmek… Buyurun izah edin…
Neden sevmeyi hep kalbe bağlamışız? Beyin de sevemez mi? Ve neden bir ilişkiyi önce beyinde bitirmek gerekir ki? Sevmek fiilinde onun rolü de olduğu için mi? Beyin sevginin bitmesine ve başlamasına kendince sebepler mi sıralar? O sebeplerle kalbi ikna edebilme çabasına mı girer? Madde ve mana birbirini tamamlayan şeyler olduğu için mi? Maddelerin de ayrı bir ruhu olduğu için mi?
TUTUNACAK DAL BULMAK
Bir dal varsa tutunacak, sımsıkı tutarsınız düşmemek için… Sımsıkı tutmak da bir şey ifade etmiyorsa, düşmek de hiçbir şey ifade etmez sizin için; bırakırsınız kendinizi boşluğa. Düşecek bir yer varsa düşersiniz; yankısı dalga dalga yayılır düşüşünüzün. Nereye düştüğünüz de hiç önemli değildir. Düşecek bir yer yoksa da boşlukta asılı kalır hayalleriniz, düşleriniz, yaşam gerçeğiniz; yaşamak da hiç önemli değildir…
KELEBEĞİN AŞKI
Uğur böceği bir bahar sabahına “günaydın” dedi. Başını gökyüzüne kaldırdı, güneş gülümsüyordu. Bu durum, günün güzel olacağına işaretti. Sevindi, sevindi… “Bugün de birçok çiçek dolaşabilir, onları kanatlarımla okşayabilirim.” diye düşündü. İçi içine sığmadı. Karnını, üzerinde sabahladığı gül yapraklarındaki yaprak bitleriyle doyurduktan sonra çevredeki diğer çiçekleri dolaşmaya başladı. İlk konduğu çiçek güzel bir papatyaydı. Papatyanın yapraklarına nazikçe dokundurdu ayaklarını. Çünkü onu incitmekten korkuyordu. Çok nazik bir ses tonuyla;
KIZIN SENİ ÇOK ÖZLEDİ
Yaşı on beş… Malatya Akçadağ Köy Enstitüsünden mezun bir öğretmen… Daha gençlik çağının başında sorumluluklar yüklenen… Yaşı tutmadığı için maaş alamayan ve yaşını büyütmek zorunda kalan…
Köylerde geçen sıkıntılı yıllar ve her şeye rağmen görevini canla başla yerine getiren bir öğretmen… Ben, o öğretmenin öğretmen kızıyım işte, babasına benzeyen…
HEP YALNIZDIR İNSAN
Her insanın içinde kopan fırtınalar vardır. Kimse bilmez o fırtınaların sebebini ve şiddetini. En güvendiği dostu bile bilmez insanın. Çünkü açılmaz kalpteki sırların bütün kapıları…
En güvendiğine bile sığınamaz insan aslında. İçinde arar yine her fırtınadan sonra sığınağını. En büyük sığınak insanın kendisidir çünkü…
İÇİMİZDEKİ GÜNEŞ
Eğer, gece ay ışığı varsa ve denize karşı bir türkü tutturmuşsak, yakamozlarla birlikte farklı dünyalara gitmiş gibi hissederiz kendimizi. Çünkü ay ışığı çevredeki çirkinlikleri, yakamozlar da su üzerindeki kirliliği örtmüştür. Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte, gecenin gümüş kanatları kırılır, sular yakamozlardan arınır. Bu kez parlak ışıklarını saçarak Güneş misafirliğe gelir.
İNSANA DAİR
Kendi ördüğü duvarlarını yıkabilmeli insan, genişletebilmek için dünyasını… Ve o geniş dünyada özel özgürlükler yaratabilmeli kendine… Ve o özgürlükleri kullanarak hayalleriyle, sevdasıyla, sıkıntılarıyla, acılarıyla, iyi-kötüyaptıklarıyla yüzleşebilmeli…
SİZLERİ UNUTMADIK
Sizleri unutmadım sevgili öğrencilerim; Ayşegül Sancak, Nermin Yıldırım, Alper ve Arda Karamollaoğulu kardeşler, Emsal Dağtekin, Okan Karcan, Alper Beşli; öğretmen arkadaşlarımdan Hatice Kılıç, Reyhan Üzümkaya ve adını sayamadıklarım…
Ruhunuz şad olsun
DÜŞLERİN BİTTİĞİ YER
Gözleri daldı gitti uzaklara.Lekelenmiş ellerini birbiri içerisinde ovuşturdu.Dışarıda müthiş bir soğuk vardı.Tipiyle karışık yağan kar tanelerine benzetti kendisini.Yönü belirsiz…Uçuşan…Düştüğü yerde bir güneşlik ömrü olan kar tanelerine…
Buğulandı gözleri.Kalktı elindeki bastondan kuvvet alarak. Son odun parçalarını da sobaya attı.Odunların alevinde büyüdü hayalleri. Neden hep yalnızdı? Neden kimse çalmıyordu kapısını? Ya çocukları… Kır çiçekleri, kardelenleri,
MUTLULUK İÇİNİZDE
Her sabah uyandığınızda ciğerlerinizi sadece oksijenle değil, şükürle de doldurmalı ve bunun huzurunu yaşamalısınız. Rahat nefes alabilmeniz bile başlı başına mutluluk kaynağıdır. “Bu dünyada ben de varım; o halde var olmanın gerekleri nelerse yerine getirmeliyim” diye düşünmelisiniz. Oluruna bıraktığınız; ama aslında çözebileceğiniz sorunların üstesinden gelebileceğiniz konusunda kendinizi ikna etmelisiniz.
