HEP YALNIZDIR İNSAN

Her insanın içinde kopan fırtınalar vardır. Kimse bilmez o fırtınaların sebebini ve şiddetini. En güvendiği dostu bile bilmez insanın. Çünkü açılmaz kalpteki sırların bütün kapıları…

En güvendiğine bile sığınamaz insan aslında. İçinde arar yine her fırtınadan sonra sığınağını. En büyük sığınak insanın kendisidir çünkü…

Güneşin doğmuş olması bir şey ifade etmez, fırtınaya teslim olmuşsa yürek… Mehtap bir şey ifade etmez, karanlığın en koyusunu yaşıyorsa yürek…

Onları görebilecek huzura ermedikten sonra, ne kadar da anlamsızdır dış etmenler…

İstediklerini istediklerinden duymadıkça-kim ne derse desin-ne kadar da anlamsızdır söylenenler…

Hep yalnızdır insan özünde; kendiyle baş başa, kendiyle sarmaş dolaş… Çünkü sadece kendini taşır insan kendinde. Kalabalıklar sadece birer çeşnidir hayatında…

Ülkü Duysak
www.kafiye.net