şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Öyküler Kategoriler
QADIN SİRLİ DÜNYADIR
Fikrində Süsənlə bu barədə necə danışacağını götür-qoy edirdi.Onun xətrinə dəyə biləcək hər şeydən ehtiyatlanırdı.
Həyətdəki işlərini bitirib evə keçəndə Süsən anası ilə telefonla danışırdı.Həmişəkindən bir qədər həyəcanlı idi:
-Narahat olma,ana,olacaq da…İnşallah,sevinərsən…
Gülnar özlüyündə düşündü:”Həə,deyəsən narahat olan tək mən deyiləm axı…Mayisə xala da nəvə xəbəri gözləyir…”
QADIN SİRLİ DÜNYADIR
Beləcə günlər həftələri,həftələr ayları əvəz edirdi.
Süsən bacardığı qədər Gülnardan iş-güc öyrənməyə çalışırdı.Hər şeylə maraqlanır,soruşub öyrənməkdən çəkinmirdi.Bilirdi ki,gec-tez Gülnar bu evi tərk edəcək.Evin də ,həyət – bacanın da işləri onun üzərinə düşəcək.Həyətyanı sahənin əkin işlərinə gəlincə isə,bəzi məsələlərdə hətta Gülnara məsləhətlər də verirdi.Axı o,ali təhsilli bioloq idi.Bioloji proseslərin elmi izahını daha yaxşı bilirdi.
QADIN SİRLİ DÜNYADIR
Toyun səhəri Gülnar anasından qalan qızıl bilərziyi Süsənin qoluna taxdı.Üzündən öpüb , kövrək səslə:
-Anamındır,Süsən…Qoy səndə qalsın,-dedi.
Süsən Gülnarı qucaqladı:
-Gülsüm xalaya Allah rəhmət eləsin,-çalışaram,ona layiq olum,-dedi.
QADIN SİRLİ DÜNYADIR…
Toya son hazırlıq işləri görülürdü.Bütün qohumlara,yaxınlara,dost – tanışlara dəvətnamələr paylanmışdı.
Dəvət olunanlar içərisində sevinib təbrik edənlər, xeyir-dua verənlər çoxluq təşkil etsə də ,qınayanlar da vardı.Hətta Süsənin qulağına ” Camaat kənddən şəhərə qaçır,bunlar şəhərdən kəndə qız verirlər ” kimi söhbətlər də çatırdı.Amma bunlar Süsəni qorxutmurdu.Elşənlə ailə qurub xoşbəxt olacağına tam əmin idi.
Ruhlar Arası Göç
Mesleğim gereği bilirim hastane odalarının ne kadar gam, kasavet yüklü olduğunu. Yatan hasta için sıkıcıdır. Başında bekleyen içinse kendisini cam fanus içinde hissettiği geçmek bilmeyen zaman dilimidir. Hele de refakatçı gençse saatler geri geri atar adımlarını. Demirden bir el sıkar zannedersin boğazını. Gece boyu bir yumru oturur böğrüne,yüreğin iseçimdiklenir durur…
Uzat Elini Anne
Evimize giderken yürümek, sadece saatlerce yürümek istedim. Amacım vakit kazanmak mıydı, yürürken kendi kendimle dertleşmek miydi orası muamma… Yoksa duvarlarını bir zamanlar kahkahalarımızla yıkadığımız evimizde senin yokluğuna nasıl alışacağımın tedirginliğiyle mi geri geri gitti adımlarım? Yürüdüm yürüdüm, saatlerce yürüdüm. Ne gözümde yaş, ne ağzımda tükürük kalmayıncaya kadar. Acının ve talihin en ağır yumruğunu yediğimdenberi ruhumu meltemlere değil, fırtınalara teslim etmiştim, annem.
AVCI KİM AVLANAN KİM
Yer İstanbul tarihi yarımada ve burada en lezzetli köfteleri yapan tarihi bir köfteci dükkanının üst katı. Pencere kenarındaki masaya oturup siparişimi veriyorum. Her ne kadar her seferinde önüme menü yazılı deri kaplı defteri uzatsalar da kararım hep aynı. Köfte , piyaz ve ayran. Tatlı alamıyorum keza sanki diğer yediklerim masum ve tek kilo aldıran tatlıymış gibi kendimi kandırmaya devam ediyorum. Bazen pembe hatta açık pembe yalanlara bile isteye kanmak insanı mutlu ediyor.
Yad insanlar 1
Bizim kimi istirahətə gedənlər dağın başına az qalmış yonulan at başını görürdülər, az kişinin cəsarəti çatırdı, atın başınacan çıxsın, şəkil çəkdirsin.
– Bəs qadın? Ora heç qadın çıxıbmı?- getdiyim evin sahibindən soruşdum.Atam qonaqdan əvvəl cavab verdi.
– Qızın orda nə işi var? Kişi güclə çıxır.
Yad insanlar (Hekayə) 2
Atamgil dağdan sağ-salamat düşməyim üçün alpinist çağırmışdılar. İki dəqiqənin içində sayıb qurtara bilməyəcəyim adam vardı. Çoxunun əli üzündə,gözləri qiyaməti görmüş kimi bərəlmişdi. Bəlkə də elə bilirdilər intihar edəcəm. Halbuki bilən yoxdu, yaş barədə yüzü də keçmək istəyirəm, üzümdə qırış olmasın təkcə. Həmişə özümü arsız insan kimi hiss eləmişəm. Düşünürəm, belə yaxşıdır. Mənə güc verən allahın məni sevdiyinə inaanmağım, inadkarlığım və arsızlığım oldu. Əslində, arsızlığım təkcə həyata qarşıdır.
Yad insanlar (Hekayə) 3
Mən gəmidəki naməlum haqqında düşünərkən, bir də gördüm alpinistlərin ikisi yanımdadır.Onlardan biri məni cəsarətli olmağa çağırırdı.
– Xanım, qorxmayın, inşallah, sizi sağ-salamat yerə endirəcəyik. Ümumiyyətlə, bura necə çıxdınız?
Ölməyəcəyimə o qədər arxayın idim ki!…Zarafatımdan geri qalmadım.
