YÜREĞİN SENİN
Yüreğin bir dag senin
Mavilerin en güzelini
Aydınlatan karlarcasına
Dingin ve doruklarda
Ve sesizligi soluyan
 
Masmavi bir gölün sularında
Bir sandal kadar yalnız
Ve mutlu
Ve uzaktaki
Issız bir köy kadar unutulmus
 
Cözümsüz günlerin gözlerindesin
Bu sessizlik delice ağlatabilir seni
Yüreğinde yırtılan bir hüznün kasırgası
En sonsuz özleyişlere karışabilir
 
Durmadan yaşanan o baharlarda
Çılgınca sevdaların şarkılandığı
Tenleri ürperten bambaşka bir tat
Ve dolu dizgin bir titreşim
Sonra yepyeni duygularla örülü
Bir korkunç alaboradır  sevdan
 
Yüregin bir dağ
Gözlerin bir göl senin 
 
 
27.08.2008
ISTANBUL
 
Doc.Dr.  Zerda Onurlu
www.kafiye.net

YALNIZLIK ZOR
Yalnızım kimsesizim, curcuna ortasında
Yaşıyorum sebepsiz, nefesim çıkıyor
Gündüzüm  de karanlık, yollarım da çıkmazda
Bir kuş gibi yüreğim, ürkekçe çırpınıyor

Yalnızlıkla geçiyor, yıllar heba oluyor
Dostlarım dediklerim, alttan kuyu kazıyor
Damarımdaki  kanım, bendinden  çekiliyor
Kime canım dediysem, canımı çıkarıyor

Eşim oğlum kızım da, iyiyken hatır sordu
O yar ki yüzsüz yanlış, sevgisiz oldu başım
Felek dikenli yolda, önümde selam durdu
Var mıdır yeryüzünde, tadında ballı aşım

Boşunaymış gelmezler, yolları gözlediğim
Yokuşları  etmem ki bundan böyle düzleyeyim
Hasretlik zor geliyor, nerede özlediğim
Zayi oldu gençliğim, aman vermez sözleri

 Umutlar fay altında, gelen yok gidende yok
Yalnızlık  kurşun gibi, yüreğimde şok
Güzel sözler boşuna, yalanlara karnım tok                                 
Tesellim karakalem, o ki beni terk etmez
Tülay POLAT
www.kafiye.net

Aşk

Bazen eser insanın kalbinde nice fırtınalar.
Başka bir kalbin etkisi altına alınmış bir kalbin esintisidir bu.
Ama o kalp bilmez, bu kalbin fırtınasını onun estirdiği fırtına olduğunu.
O yokken, meltem rüzgârı gibi hafiftir esintisi kalbin.
Ama onun gözlerine temas ederse gözler,
Tufana dönüşüverir kalbi ve beyni.
Güler gözlerinin içi, kalp çarpıntısı hızlanır dönüşür tufana.
Tufanın içinde hem sevinç vardır, hem heyecan,
Hem de ona dillerden dökülmemiş bir sevdanın acısı ve yanışı vardır ki,
Bu en kötüsüdür işte.
Bazen içindeki ses der ki, haykır sevdanı,
Dök dillerden onun kulaklarına, kalbine ve gözlerine.
Şaşırsın, afallasın,aptallaşsın onun kalbi.
Hortuma dönüştür tufanını, al onuda sevdanın içine kat,
Zorla da olsa, ne olursa olsun.
İster katılmak istesin bu sevda fırtınasının içine,
isterse de arkasını dönüp seni o fırtınanın içinde tek başına bıraksın.
Ne olursa olsun söyle diyor kalbim.Diyor ki Kalp;
Aşk Her şeye değer. Ama reddedilmek korkusu ve endişesi,
işte bu fırtınalardan, kasırgalardan daha soğuk bir esintidir.
Seni mutsuzluklar şehrine sürükler esintisiyle ve uzun süre o
Mutsuzluklar şehrinden kurtulamazsın…

Tülay POLAT
www.kafiye.net

ESKİ BAYRAMLAR

Şimdi herkes kaçıyor tatile gidiyor.Bayram coşkusu yok.
Bayramlar unutuldu, unutuluyor

Tülay POLAT
www.kafiye.net

Öğretmenim…

Güzel sözlerinle, öğütler verdin
Yeniden kalbime ak öğretmenim…
Sana taş atana ekmek at derdin
Senin gibiler az, yok öğretmenim…

İlmi arıyorum hep gece gündüz
Gördüm ki ilimle yokuşlar dümdüz
Hüsranla, hasatsız geçmesiz bu güz
Saygıyı, sevgiyi ek öğretmenim…

Karanlık çöküyor, akşam oluyor
Gözlerime kanlı yaşlar doluyor
Bu küçük çiçeğin erken soluyor
Kalbime bir ışık yak öğretmenim…

Sanma ki yıldırdı tipi, fırtına
Gülmedi hiç şansım kaderden yana
Gelsemde eli boş yolun sonuna
Yine sevgi ile bak öğretmenim…

Engeller dağ gibi aşamıyorum
Yollarım dikenli, koşamıyorum
Sanki bir ölüyüm, yaşamıyorum
Cehalet sırtımda yük öğretmenim…

Günün kutlu olsun, gül ömür boyu
Sevgiyle neşeyle dol ömür boyu
Huzurlu sağlıklı, ol ömür boyu
Seni mesut kılsın Hak öğretmenim…

Emine Yılmaz Dereci
www.kafiye.net

ALDATMANIN BEDELİ(BİR BUKET ÇİÇEK)

Zil çaldı. Ayla hanım kapıyı açtı, gelen eşi Ahmet beydi, bugün zamanında eve gelmişti. Hemde elinde bir buket çiçekle eşi Ayla hanıma uzattı. Ayla şakındı, bunlar banamı dedi?Ahmet bey çiçekleri kendisine aldığını söyledi tabi sana evde başka hanım varmı ki? Yıllardan sonra eşi ilk kez çiçek veriyordu, Ayla hanım şaskın ama mutlu idi çiçekleri aldı vazoya büyük bir titizlikle yerleştirdi, Dünya’lar kendinin oldu. Oysa ki eşi ile fakültede tanışmış birbirlerini ne kadar çok sevmişlerdi,evlenmiş iki erkek çocuk sahibi olmuşlardı,eşi giderek kendinden uzaklaşmış eve geç gelmeler, pişirdiği yemeği beğenmemeler hep bahane aramalar,bugün ne oldu ki eşi birden değişti ve çiçekte getirdi.Eşiyle konşmalıydı merak içinde sorulara başladı, Ahmet yıllardır bana çiçek almazdın şaşırdım ne oldu? Anlamadım doğrusu der dediğine pişman olur.
Ahmet bey biraz sesini yükseltti. Alırsam niye aldın,almazsam niye almadın dersin neyse dedi. Ya Ayla neden kendine zaman ayırmıyorsun? mesela yarın git kendine birşeyler al kuaföre git arkadaşlarına git,ne bileyim işte birşeyler yapsa bunları sen mi söylüyorsun ?
Bunları yapmama izin verecekmisin? (içinden Ahmet’in gelirken başına saksı düştü galiba der.) Ah Aylacım işlerim yoğun sana ve çocuklarıma zaman ayıramıyorum. Sen bana bakma çık gez eğlen, Ayla hala şoktaydı ne olmuştu da kocası bir günde bu kadar değişmişti. Ayla ertesi gün alışverişe çıktı kendisine kıyafetler aldı, kuaföre gitti. Saçlar boyandı kesildi ve fönlendi şık bir hanım oldu, yıllar vardıki kendine bakmamıştı,
Kuaförden çıktığı gibi soluğu arkadaşı Leyla’da aldı. kapıyı tıkladı, kapıyı açan Leyla kime bakmıştınız, galiba yanlış geldiniz dedi.Ayla çok değişmişti Leyla arkadaşını tanımadı,Ayla bakımlı bir güzel bayan olmuştu,kimbilir belki eşide çok beğenecekti. Leyla benim tanımadınmı? Ben Ayla’yım dedi. Neden bunlar icap etti ? Böyle alışkanlıkların yoktu sadeydin hep sen dedi.İçeri girdiler. Ayla dün eşinin kendisine bir buket çiçek getirdiğini, çıkıp alışveriş yapmasını kendisine bakmasını gezip eğlenmesini söylediğini anlattı. Leyla arkadaşının neler yaşadığını biliyordu, eşi tarafından itilip kalkmasını psikolojik ve fiziksel baskı gördüğünü çekilmez bir yaşamın içinde ömrünün geçtiğini, Leyla akıllı ve uyanık bir bayandı, kız Ayla bir şey anlamadım ama bunun altında bir bit yeniği olduğunu düşünüyorum. Ama yakında çıkar kokusu dedi.Ayla’cım kalk hemen eşinin muayehanesine gidiyorsun ben kuşkulandım der. Ayla Leyla’ile vedalaşıp, soluğu eşinin iş yerinde alır. Nede olsa eşi dün iyi davranmıştı ve çiçekte getirmişti kendisine kızmayacaktı, güzelleşmişti, eşine süpriz yapacaktı,eşi eski günlerdeki gibi beğenecek ve sevcekti kimbilir. Eşinin büro kapısını tıklatır ses çıkmaz içeride hasta olduğunu düşünür ve hastanın çıkmasını bekler. Kimseler çıkmayınca Ayla kapıyı açar içeri girer, birde ne görsün eşi türbanlı bir bayanla uygunsuz vaziyette ve bu kız cahil hiç okumamış ve eşinin hastasıymış Ayla yıkılır Dünya’sı kararır oysa eşi için nelere katlanmıştı, onu çok sevmişti. Şimdi cahil bir kızla kendisini aldatıyordu. Ayla Kendisi 2 fakülte bitirmişti,jeoloji ve muhasebe okumuştu.Ahmet bey kulak burun boğaz hekimiydi. Ayla eve gelir iki çocuğunu alır evi terk eder. Büyük oğlu da epilepsi
(sara)hastasıdır. Çocuklarına sahip çıkar aile mahkemesine baş vurur.
Boşanma davası açar bir celsede boşanırlar çocukların valayeti Ayla’ya verilir. Ayla özel bir şirkette işe başlar. Çocuklarıyla yaşamaya başlar. Onu yeni bir hayat bekler.
Ahmet Bey zaten dünden hazırdır hiç itiraz etmeden boşanmaya evet der, cahil kızla evlenir. Ona her şeyi öğretir ve yetiştirir.

TÜLAY  POLAT
www.kafiye.net

ALBÜMDEKİ RESİMLER

Dermansız derde düştüm, yürek oldu bin pare
Gecelerce uykusuz, perişanım biçare
Diyar diyar gezdim de, bulamadım bir çare
Teselli etmez oldu, albümdeki resimler

TÜLAY POLAT
Neva:Ses, şada, makam, ahenk, name.
seva:zayıf olmak,ikamet etmek oturmak,gayri,yalnızlık
www.kafiye.net

GURBET KUŞLARI

Artık hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
Hicranlar öbek öbek, çile var kucağımda
Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

Bu kaçıncı ayrılık, ağlamak bana düştü
Hasrete boyun eğmek, bence ölüme eşti
Bir ömür boyu firkât, ciğerlerimi deşti
*Yine hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
*Hicranlar öbek öbek, çile var kucağımda

Mazideki günlere, dalar gider gözlerim
Yüreğim daralıyor, yanıyor bu özlerim
Bir rüya kadar pembe, o günleri özlerim
*Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
*Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

Bilmem ki bu hasreti, ben ne yapıp aşayım
Reva mı bu Allah’tan, dertle dolup taşayım
Yalnızlığın hüznüyle, ben yine başbaşayım
*Yine hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
*Hicranlar öbek öbek, çile var kucağımda

Resimleriniz düştü, suslu puslu düşlere
Yavrularımdan ırak, biçare gülüşlere
Ezelden yaralıyım, küskünüm gidişlere
*Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
*Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

Umutlarım da söndü, yüreğe gurbet düştü
Sevgi ektim bağıma, sevgiler bana küstü
Tahtıma göz koyanlar, hep başıma üşüştü
*Yine hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
*Hicranlar öbek öbek, çile var kucağımda

Acım sızım içimde, tükendim ömür bitti
Gidenler geri dönmez, iki yavrum da gitti
Savruldular bir yelle, felek gurbete itti
*Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
*Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

Böyle mi geçsin ömrüm, elemdedir dört yanım
Balalarım yok artık, kahırdadır bu canım
Eski şen günlerimiz, intizarda her anım
*Yine hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
*Misafir olurlar mı Bilmem ki kucağımda

Çaresizlik benimle, umudu eller aldı
Bana hüsranlı günler, neşe ellere kaldı
Gurbetin sirenleri, sılada hazin çaldı
*Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
*Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

Şu gurbetin türküsü, düşmez oldu dilimden
Firkâte katlanırım, bir şey gelmez elimden
Her yer gözyaşı doldu, kurtulan yok selimden
*Artık hasret kokuyor, şu naçar ocağımda
*Hicranlar öbek öbek, çile var kucağımda

Bu karanlık gecenin, elbette gelir sonu
Ya sabır der beklerim, susarım eni konu
Tek dileğim sağlıktır,Rabb’im de versin onu
*Yolculuk var gurbete, isyanlardayım yine
*Hasretlik içimde kor, dertle yanıyor sine

TÜLAY POLAT
www.kafiye.net

GÜNDEM

Can verdik kan döktük vatan eyledik
Hain toprağımı ele satıyor
Dört yüz milyar borçla ayvayı yedik
Ödemiyor birde faiz katıyor.

Vaatlerle aldatıldık seçimde
Konuşmazsam dert kalıyor içimde
Bir kesimin gönlü ki geçimde
Laikliğe pusu kurmuş yatıyor.

Kargaşa ister mi Hakkı bir bilen
Neden birbirine benzer her gelen
Sanmıştım ki Erciyes ten kardelen
Gül sandığım nede yaman batıyor.

Parça parça kopartarak yek ünden
Kaynakları kuruttular kökünden
Desteği de kaldırdılar ekinden
Ahmak vekil tam asıla çatıyor.

Tülay’ım der se bunlar vaiz mi
Bilemedik bu göreve haiz mi
Göz boyamak Müslüman a caiz mi
Gündemin içine türban atıyor

Tülay POLAT
www.kafiye.net

Duymak
Günler seninle anlam kazanır,
Günler seninle değer kazanır,
Günler senin özlemini çeker,
Günler senin hasretini çeker.

Gözler senden umut bekler,
Gözler senden yardım bekler,
Gözler seni arar bütün sokaklarda,
Gözler seni sorar sararan ışıklarda.

Duymak için senin o güzel sesini,
Duymak için o öğüt veren sesini,
Duymak için o anlamlı sözlerini,
Duymak için o yol gösteren sözlerini.

Seni duymak için bütün umutlar,
Seni görmek için bütün umutlar,
Seni tanımak için bütün umutlar,
Seni sormak için bütün arzular.

Seni sığdırmak istedim mısralara,
Seni sığdırmak istedim dualara,
Seni yaşatmak isterim anılarda,
Seni unutmadım sevgili öğretmenim.

Hüseyin DURMUŞ
İzmir /  21.11.1995
www.kafiye.net