ADINLA SUSTURDUM
Bir bebek ağlıyor yüreğimde
Çaresiz ve sessizce
Denedim kaç kere
Bırakamadım acımı bir yere

İçimde sakladım büyüttüm
Bilemedi kimseler
Kurtulmak istesem de
Vaz geçemedim sevginden

Başka acılar gördükçe
Anlar oldum
İçimdeki ağlayan çocuğu
Her seferinde adınla susturdum

Tamam belki yoruldum
Sensizliğin ortasında kayboldum
Fakat artık biliyorum
Ben aslında seninle doğdum

Yeni doğan çocuk nasıl ilk nefesini
Ağlayarak almaya başlıyorsa
Sende benim ilk nefesim oldun
Ağlasa da yüreğim ben seninle var oldum…

Serap Atay
22-Ocak-20 10
www.kafiye.net