Xudayar Şikəstəsi




Alıb şəhadəti zirvədə durdun,

Cənnətdə özünə bir xeymə qurdun.

Sənlə fəxr eləylədi öz ana yurdun.

Xalqının dilində dastana döndün.

“Vətən” nəğməsiylə cahana döndün.




Xudayar, vətənin ey əziz oğlu,

Açdın gələcəyə igidlik yolu.

Olub misraların qanadı-qolu,

Şair ürəyində dastana döndün

“Vətən” nəğməsiylə cahana döndün




Nəğməsi olmusan xarı bülbülün,

Nəfəsi olmusan süsən-sünbülün.

Cənnət Qarabağda çiçəyin-gülün,

Ətirli şehində dastana döndün.

“Vətən” nəğməsiylə cahana döndün.




Qoşuldu səsinə bülbülün səsi,

Əritdi buzları isti nəfəsi.

O gün ki, oxudun vətən nəğməsi,

Dumanlar içində dastana döndün.

“Vətən” nəğməsiylə cahana döndün.




Müəllif.M.Duyğulu.

“Vətən daşı” kitabımdan.

www.kafiye.net