SEVGİMİ GÜL GÜL SERPTİM

Yıllardır beklediğim sevgiyi sende buldum
Sevdiceğim, bir tanem, dert ortağım, canımsın
Hapsedip de kalbime gardiyanın ben oldum
Yüreğim “sen sen” atar bitmez heyecanımsın

Yıllar geçip giderken kıskanarak bakardım
Dallardaki yaprakla, meşk ederken kuşlara
Aklıma gelir yârim yüreğimi yakardım
Hasret kaldığım için sevecen bakışlara

Sabahları uyanıp yastığını boş gören 
Kaybettiği canını özleyen bedbaht kuldum
Eksikliği duyurup beklememi öngören
Acımasız zamanla kendimi dargın buldum

“Ne kötü talihin var,” diyen falcı kadının
Kahve fincanındaki yalan yanlış fallarda
Atıp da tutturduğu baş harfini adının
Tamamını duyunca kaldım tuhaf hallerde

Bilmezdim sevgi nedir, inan senle yerleşti
Yağmur duasındaydı yüreğim kavrulurken
Umulmadık bir anda rahmetlerle birleşti
Kum fırtınası ile çöllerde savrulurken

Bir bitmez şiirdin sen sevdamla ördüğümdün
Hicranla yana yana onmaz acılar çektim
Yüreğimde hissedip bakmadan gördüğümdün
Sevgimi gül gül serpip esen yellere ektim

NİLÜFER SARP
www.kafiye.net