GÖZÜNÜ SEVDİĞİM

Bir tek ehl-i âteş-i lisânı cennetinde ağırlar,
Gözünü sevdiğim ey âteş-i sûzanı aşk. 
Mantık çeker gider aşkın yakıcı nefesiyle hâr.
Bir hünerli kânun ki ellerinde bir beste-i meşk.
Gamze-i cellad vurur da hiç gam çekmez o başlar.

Bimezler kaçıncı fasl-ı aşkın hangi demlerinde.
Fena-fil-aşkta hâl-i perîşân yitik birer ser-hôş. 
Bir âteş-i seyyâle ki oddan kadehler ellerinde. 
Aşka server aşığa ne ki, gam u keder o demler ne hôş.
Âteşîze dönerler şem-i ruhuna pervânelerinde.

Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net