Arkadaşımm

Sevimciğim,arkadaşımm

Kalemi güçlüydü,güzel yürekliydi benim şairem…

Bugün aramızdan ayrılalı tam bir sene oldu.Koskoca bir sene…
…Ve ben hala senin yokluğuna alışamadım.
Bazen,vefat ettiğini unutup gayri ihtiyari seni aramaya, yada mesj yazmaya çalışıyorum.
Sonra irkilip kendime geliyorum ve diyorum ki;
“Vayy, benim arkadaşım artık yok! Benim arkadaşım ölmüştü.”
Artık sana sadece dualarımız ulaşır.
Sevimciğim,arkadaşımm,
Kabrin nur,mekanın cennet olsun.Amin

Bahara ne kaldı az bekle dedim 
Ne tez çekip gittin ayamadım ben 
Gelip hep yanında kalırım dedim 
Arkadaşım sana doyamadım ben 

Sabah akşam bilki senin ardından 
Ağlıyorum matem tutup derdimden 
Sende istedin mi gitmek yurdundan 
Özledim sesini duyamadım ben 

Kur´anlar yolladım aldın mı bacım 
Kabrinde rahatı buldun mu bacım 
Berzah aleminde güldün mü bacım 
Gittin diye senden cayamadım ben 

Binbir türlü dertler eziyet çektin 
Hastalık imtihan çok çabuk çöktün 
Hakkım helal olsun bağrımı yaktın 
İsmini silmeye kıyamadım ben 

Cennet köşküne gir kıskanan baksın 
Huriler saçına inci taç taksın 
Anladım hayatta sen artık yoksun 
Yerine kimseyi koyamadım ben 

Hatice Hantal
www.kafiye.net