BILDIGINE INAN

Karadır alın yazım, diyip bahta küsenler,
Paklar mı seccadede, yazı gereçlerini? 
Allah’tan dileyip de candan ümit kesenler,
Ellerin açmadıkça anlar mı hiçlerini?

İnandım Rabbim bir der, çok tanrıya eğilir. 
Parayı ve makamı zikretmeden duramaz.
Acizliğini silip dağı kendinden bilir,
Yükselirken dünyada, ahretle bağ kuramaz.

Sıkışır kalır ruhu, nefsin zelzelesinde,
Çıkaramaz ayağı battığı vicdanında.
Duymaz iniltisini gönlünün yöresinde, 
Kapatır kulağını canlılık zamanında. 

Elvan USUL
www.kafiye.net