Seni Çok Özledim Yar

Özledim, özledim çok özledim seni yâr,

Sevdana talip olmuşum, kevserinin başında buluşmaya kaç var?

 

Ey gül yüzlü peygamberim, “gül yetimi” yüreğimin sana bir mazuratı var. Bir gün, garip bir yolcu senin isminle yaklaştı yanıma, “Gül kokusu getirdim dedi mutaf diyarından sana.” İşte o anda Allah biliyor ya, yığıldım ayaklarıma. Seherlerde mübarek gül kokunu kokladığım, sevdanı yüreğime damıttığım anın hükmünden beri, gözyaşlarımın duru durağı yok bilesin…

.Bitmesin, hiç bitmesin bu yangın diyen dualarım var,

.Çünkü özlemin biterse ben de biterim yâr!

 

Can denizinin dalgaları kıyılarıma vururken ne gökteki yıldızlar ne de güneş bana cazip değildir artık.

Ben ufkuma doğan ebedi güneşimin harıyla sermestim her an. Hem başka ne istenir ki o en büyük “YÂR” dan,

Ey “gül kokulum” sar beni muhabbetinle

sana öksüzüm!

sana kimsesizim!

sana yetimim!

 

“İhvan” demiştin ya asırlar önce, “kardeşlerimi çok özledim” demiştin ya ashabına, henüz seni bilmeyen gönüllere işraret buyurup. Sen ki topyekün zamanın ve mekânın peygamberiydin, gıpta etti o gün melekler bile bu özlemine.Yüreğindeki hasreti dindiremeyen ashap, imrendi özendi o an seni hiç görmeden seveceklerin cümlesine.

Hani demiştin ya “Mümin umutsuz olmaz”, işte bu yüzden boğdum sadrımdaki umutsuzluk denen karanlığı. Bu iştiyakla giyinirken divanelik gömleğini, sabrıma yoldaş ettim saf gözyaşlarımı. Şimdi aklım hep sende, fikrim şefaatini arzulayan suallerde.

 

Bilsem ah bilsem efendim, acaba kardeşin olmak nasip midir bana,

Alnımda secde nişanımla “ak bahtlı ” olarak varacak mıyım kutlu divanına? 

.

Ben ki, sevdanın azametini seninle tattım efendim, seninle öğrendim eriyen bir mumdaki mucizevi arınışı.

Peteklerden sızan bal tadındaki sözlerine meftun oldum da, istikbalime bu iştiyakla istikamet verdim inşallah

 

Sen ki, mevcudatınla Badiye Yaylasını bolluk ve berekete kavuşturan “İstikbalin Şanlı Sultanı”,

Bu  yüzdendir ismini andıkça gözyaşlarımın bereketine ram oluşum.

Bu yüzdendir, yandıkça sana susayışım, bir türlü kanamayışım.

 

“Denizlerde su çok olsa da bardağın kadar alırsın” denir denmesine de,

Ben muhtacım yangınının bereketine!

.

Küll sevda duruken cüzi sevdayla niye yetineyim,

Aç gözlülüğümü bağışla rabbim,

Ben bu sevdaya talibim.

 

 Sevim YAKICI
www.kafiye.net