SENSİZ EKİM GECESİNDE

İşte yine çatlak dolgun dudağınla çıkıp geldin be ekim,
Külhanbeyce dayandın kapıma.
Bozdun tılsımını selvi boylu sevdamın.

Ahhhh be Hazan Ekiimm…
Hazinsin, acibsiinn…
Katre katre akıtıp gözyaşlarımı yüreğime,
Cansuyu verensin uykusuz gecelerime.
Fena yakaladın beni apansız,
Sırılsıklam edip sevda sağnağında,
Özlem rüzgarınla savurdun Bozdağına.

Sancılı bir gecedeyim şimdi.
Uyumaya hazırlanıyor artık sokak lambaları.
Arş-ı a’Alâ’nın sessizliğinde,
Beyaz bir sayfaya yağarken hüzün kokan kalemim,
Kazan kaldırıyor yürek batımı gamzene hasret bûselerim.

Nâralar atarken yine sensizlik sarmaş dolaş,
Kafa çekiyor odamda ooff efkarlı şarkılar zil zurna.
Duvarlar gurbetinin sefâsında.
Büyüyor büyüyor derinlerde, gül kurusu çiziikleriim.
Beyaz bir sayfaya yağlıyor dertli kalemim.
Sensizlik çığları yığılıyor sokağıma,
Üşüyor kan revân ümitlerim.

Anasını ağlattı kuş tüyü yastığımın yokluğun.
Darmadağın uçıuşuyor odamda sensizlik.
Penceremin önünde ağlıyor kumrularım.
Ahh be vefasııız, ne olur sesime bir ses ver.
Ne mektup var gelen senden ne de bir haber.

Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net