CAN BULUR CAN BEDENDE…

Her şeyini aldın da gülüşün kaldı bende, 
Zemheri ayazında kızıl alevsin tende,
Aşkının ateşinde yanmak bambaşka şeydi,
Vuslata erer ruhum can bulur can bedende…!

Yollarım hep kapalı kaderim pusu kurmuş, 
En ummadık anımda felek hançeri vurmuş,
Gönlünün telindeki bambaşka bir nameydi,
Aşkla yanan kalbimi uyandım ki kavurmuş…!

Sararıp soluyorum benzim döndü gazele, 
Meyil etmez gözlerim artık başka güzele,
Biliyorum dediğin şeyler hep bahaneyd
Sevende inat olmaz gel aşkını tazele…!

Azrail başucumda yüreğim çırpınıyor, 
Kabuk tutmuş yaralar neden hala kanıyor,
Bir kez dönüp bakmadın benimle derdin neydi,
Aşkınla yanan yürek seni benim sanıyor…!

Açmadan soldu ömür sanki yaban gül gibi,
Dünya karanlık kuyu neden görünmez dibi,
İçimde vesveseler beynime hengâmeydi,
Kiralık değil gönlüm bil ki sensin sahibi…!

Ecel geldiği anda vuslatsın son durakta,
Senin adın yazılı koynumdaki varakta,
İçtiğim rakı değil pirin sunduğu meydi,
Tahammül yaraşırmış HÜZÜN’ e koydum nokta…!

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net