GÜLÜM
Neredesin be gülüm,
Ruhumu sarmaladı hüzünler.
Açılmıyor gonca gülüm ,
Kanat çırpmıyor umutlarım.
Yüreğim atmıyor,sen olmayınca gülüm!
Gül yüzüm gülmez olmuş,
Dostlar kapımı çalmaz olmuş.
Azrail unutmuş bir köşede beni,
Şeytan azapta misali.
Geceler zifiri karanlık,
Yıldızlar yolunu bulamıyor,
Gün ışığım ,artık ışımıyor.
Güneş ısıtmıyor bedenimi.
Sen olmayınca gülüm,
Tadı olmuyor bu hayatın.

Samiye SEZEN SAYIN
Bursa –Nisan-2004
www.kafiye.net