Gel kibarım kibarım…

İnsan doğal olmalı.Kendi gibi davranmalı.Neysen o! 
Kendi gibi olmak,tabi kalmak,doğal olmak en kolay olandır.
Çünki,insan kendi gibi olursa hayat daha kolay gelir.Başkası gibi olmaya çalışarak,olduğumuzdan daha farklı görünerek, hayatı kendi kendimize zorlaştırıyoruz.
Bazanda yerine göre,adamına göre tavır takınıyoruz.

Misal:Adamına göre kibar davranıyoruz.
“Bakar mısınız Beyfendi! 
Nasılsınız Hanfendi! 
Buyrun efendim,Peki efendim…”

Çıt kırıldım,safe nezaket…
Fakat evimizde yada kendimizi daha rahat hissettiğimiz başka ortamlarda abooovvv.
Hött,dett,gett! 

İnsanlar içinde kendimiz olmak,kendimiz gibi davranmak bize en çok yakışandır.Yapmacık hareketler üzerimizde eğreti elbise gibi durur. 
Belki de en muteber, en makbul olduğumuz an,kendimiz gibi olduğumuz,kendimiz gibi davrandığımız an dır.

Kabalık ta, aşırı kibarlık ta iticidir.

İçinde bulunduğumuz topluma kendimizi beğendireceğiz diye doğallığımızdan uzaklaşmamalıyız.
En kibar,en sosyetik ortamlarda bile,doğal halini koruyabilen insanlar çok dikkat çekerler.Hayata renk katarlar.Başkalarından farklı olmak,(konuşmak,giyinmek) bir eksi değil artı dır.

Kendimize güvenmeliyiz.
Üstelik, kendimizi kimseye beğendirmek zorunda olmadığımızın bilincinde olmalıyız.
Hz.Mevlana ne buyurmuştu:””Ya olduğun gibi görün,ya göründüğün gibi ol! “”

Yani,başkası gibi değil,kendin gibi ol! 
Kendinden utanma! 
Seni sen yapan değerlerinden utanma! 
Seni farklı kılan kimliğinden, kişiliğinden utanma! 
Çünki sen, sen olduğun için değerlisin ve özelsin.

Hatice Hantal
www.kafiye.net