UTANIYORUM SEVDAM

Tutuyorum kendimi tutabildiğim kadar
Susuyorum öylece susabildiğim kadar
Bakıyorum uzaktan görebildiğim kadar…
Utanıyor gözlerim akan gözyaşlarımdan

Ölmekten bir farkı yok senden uzak yaşamak
Ey ölüm al koynuna istemem burada kalmak
Yarin haram tenine buzdan elini tutmak
Utanırım kendimden utanırım kalbimden

İnsaf eyle ey ölüm bırakma gel al beni
Gel artık Azrail’im bekliyorum ben seni
Korkmuyorum göçmekten al günahsız bedeni
Utanırım ellerimden seni yazıyor diye

Hayallerim savruldu düşen yapraklar gibi
Rüzgarlarda uçuşan ipek saçlar misali
Bitti bir anda bitti hayat elinde bitti
Utanıyorum sevdam ismin düşmeyen dilimden

Hanife Küçük
26/11/2013
www.kafiye.net