Gurbet Elde Üşüme!

Sevda denilen bu bilmecede 
Boğazıma düğümlenen hecede 
Karlı dağlarda, ıssız gecede 
Yine takıldın düşüme, 
Dualarım sarsın seni, 
Gurbet elde üşüme. 

Bu kara sevdayı başıma sardın 
saçlarını mor geceme asardın 
bir dağ çiçeği misali kokardın. 
Yine düştün geceleri düşüme, 
Dualarım sarsın seni, 
Gurbet elde üşüme. 

Bir yıldız misali meçhule aktın 
İçimde çağlayan billur ırmaktın. 
yaktın beni can evimden yaktın 
Kara bulutları taktın peşime 
Dualarım sarsın seni, 
Gurbet elde üşüme… 

Saffet Çakır
www.kafiye.net