KURBAN BAYRAMINA KAN DÜŞTÜ ANNE

……………Her insan, en fazla kendine acır
…………………….Çünkü herkesten çok kendini tanır.

Bu bayram da kurban oldum kadere
Bir bayrama daha kan düştü, anne!
Ne yana döndüysem, gittim hedere
Bu bayramda, yere can düştü, anne!

Allah’ım, ne yapsam, nereye gitsem!
Kimlere güvensem, yarenlik etsem?
Kader gülmez bana, neylesem, n’etsem!
Eller bayram eder, can küstü, anne!

Ayaklarım yerde kaldı, kesili…
Kafam bir tarafa düştü, kösülü…
Cümle âlem benim ile küsülü
Derimi yüzdüler, çan sustu, anne!

Ben Rabb’imle; el, ellerle konuşur
Kemiklerim birbirine kavuşur!
Kör şeytan aradan nasıl savuşur?
Dünyam kararmış, her yan pustu, anne!

Yoz sevdaya yüz çevirdim, dalmadım
Hiç kimseyi hayatıma almadım.
Hak yolundan bir an gafil kalmadım
O/Nur/la yazıldı, şan üstü, anne!

Onur BİLGE
www.kafiye.net