ANNEMİN MENZİLİNİ KAPATMAYIN

Hayatta şiir yazarak anlatamayacağım bir sevgi varsa,
Anne sevgisidir…
Seni çok seviyorum anne,
İyiki varsın iyiki yanımdasın…
Bütün annelere ve anneme sevgilerimle…

ANNEMİN MENZİLİNİ KAPATMAYIN

Suçüstü yaptım acıları,
Yakaladım annemin kalbini inceliyordu,
Delik deşik etmişti gözyaşlarını,
Öyle savunmasız duran annemin kalbini.

Sonra eli ayağı dolandı gölgelerin,
Çaresizce büyüdü gözlerim,
Yakalamıştım ucundan hayatı,
Hayata karşı yarınlarımı.

Acılar gülüp geçin,
Dokunmayım annemin yüreğine,
İçeri sokmayın yalanlarınızı,
Annemin gözlerini açın,
Annemin menzilini kapatmayın.
Sonra düşünürsün hayat,
Bize neleri hediye edeceğini,
Sonra istersin savunmamızı,
Yıllara izin vermezsin.

Büyümeye çalışan hayallerim,
Bir gün para ederler.
Satarsın ucuza nasıl olsa,
Hala bir yerlerde insanlığın kalmışsa…

Alıcıyım ben alırım yarına çıkar mıyım bilmem,
Gelemeyeceğim yere giderim diye söz vermem,
Öyle başıboş kalır bırakırım hayalleri,
Günahlar, sevaplarımı görmedi mi?
Beyaz bile utandı kırmızıyı giyindi.
Hani annemin menzili?

 

Çaresizce vicdanın hükmünü giydi
Gözyaşların idamını istedi yüzünden,
Annem acılarını giyindi,
Yalvardım annemin menzilini kapatmayın!
Ağladım kimse duymadı sesimi,
Gülerek geçti yanımdan hayatın elleri,
Çaresizce boyun eğdim.

Umutlarım deniz oldu taşıyordu,
Gözlerim bu ihaneti kaldıramıyordu,
Tutamadı hayat sözünü,
Kapatma dedim annemin menzilini bana güldü…

Şikayetçiyim hakim bey!
Bu gün düş kırıklıklarım,
Yerlere döküldü.
Maddi olarak bi kaybım yok ama,
Zaman çok şeyleri götürdü…
Şimdi ertesi yarın olan diziler gibi hayat,
Bilinen bir senaryo gibi hayat,
Tek bir fark var başrol benim
Hangi acılara kefenini giydirmeliyim?

Lütfen annemi bırakın gitsin…
Annemin menzilini kapatmayın.
Bize de mutlu olmak için izin verin acılar,
Terk edilmiş limanlarda kalmayın…

Çalsam şu denizin mavisini
Gözlerime geçirsem geceleri yıldızları,
Gideni geri getirir miyim?
Boş verdim olmayacak,
Her giden hatıraya bedenim kurban olacak,
Gülecek kimi kimi de ağlayacak,
Başroller ölecek bir gün,
Geriye senaryolar kalacak…

Öyleyse yaşananlar özetsiz ve sensizdi
Bir daha tekrarı olmayacaktı,
Bir daha tekrarı olmayacaktı geri gelmeyecekti…
Peki o zaman nedir bu öfke bu kin?

Anneler çok güzeldir hayat,
Onların umutlarını öldürme,
Ağıtları çıkarıp koyma önüne,
Beni güldürme!
Kapatma menzilini…
Ya sevdiğini şimdi söyle,
Ya da söylemek için geri gelme…

Gülcan KORKMAZ
www.kafiye.net