SEVDAYA SEYYAH OLDUM

Kalemim bana kırgın yaz demeyi unuttum
Günlerdir canım sıtkın sönen ruhumda hasta
Öldüm de mezarımı kaz demeyi unuttum
Sevdaya seyyah oldum deli gönlüm hep yasta

Acılar hala yeni silinmez gönül pası
Yıllar gelip geçiyor bitmez ayrılık yası
Yazda titrer dururum soğuk gurbet havası
Sevdaya seyyah oldum deli gönlüm hep yasta

Ömrüm hüzünlü hazan verdim solgun pozumu
Çare aradım durdum bölemedim kozumu
Felek kalın sopası vurdu attı tozumu
Sevdaya seyyah oldum deli gönlüm hep yasta

Yaşlar didelerimde hep gözlerim acıyor
Hele kelâm edemem ah ! Sözlerim acıyor
Hayatın gaylesiyle vah! Özlerim acıyor
Sevdaya seyyah oldum deli gönlüm hep yasta

TÜLAY  ARSLAN
www.kafiye.net