TAKINTI DEĞİL AŞKTI

      Biliyor musunuz sevdiğine 2 yıldır karşılıksız aşık olduğu için “ takıntılı” denilen bir arkadaşım var. Epeydir konuşmuyorduk, bugün bir sohbettir aldı gitti başını. Gerçekten seviyor. Çok kes açıldı, hep imkansızı denedi. Reddedildikçe aşık oldu. Reddedense havalanmıştır sanmayın. Platonik bir aşkın peşinde koşuşturup duruyor. İnsan gerçekten kör oluyormuş aşıkken. Aşık reddedildiğini, reddeden gözünün ucundan giden hayatının aşkını göremiyor resmen. İnanamıyorum. Biri her şeyine rağmen içkiyi kafaya diker gibi seviyor, sense onu sevmeyi denemiyorsun bile. İnsan sorar, kral çocuğu musun, uğrunda ölüme gidebilecek bir başkası mı var? İnanın ki yok. Arkada kalan sadece biraz dedikodu biraz kırıklık biraz da umursamazlık tozu.

       Esasında konum takıntılardı. Benim bir takıntım var mı düşünmedim. Sanırım varsa bile önemsiz olmalı ki aklıma gelmiyor. Ancak pek takıntı sayılmasa da bir şey var. Mesela birine bir şarkı önerdiğimde ben ne hissediyorsam aynı duyguları hissetmesini bekliyorum. Hatta istiyorum. Herkes aynı zevki duysun, herkes ne kadar aşık olduğumu anlasınlar diye. Takıntıysa bile çok hoş bir takıntı. Bazıları da var ki onlar gerçekten hastadır. Oraya hiç gelmeyeyim istiyorum. Şu üstteki aşığa gerimi gelsem? Dedim ya bugün konuştuk. Görseniz pek üzgün. Sevdiği arkasından neler diyor, ne kadar sevmiyor… oysa vazgeçmiyor. Bir tek sevgiye bağlamış sanki kalbini. İnsanların bunun takıntı8 değil aşk olduğunu nasıl anlamaz. Neden, çok mu zor aşkın sebeplerini sonuçlarını çözmek? Bana dedi ki “Nereden tutsam elimde kalıyor.” Öyle çaresizdi ki sesi anlatmak bile çok zor, çok üzgünüm onun için. Ona “ Senden korkuyor, takıntılı sanıyor dedim.” Aşktan korkulur mu hiç ?”  dedi. Bir an kendimle hasbihal yaptığımı hissettim. Aşktan korkulur mu? Bal gibi korkulur. Yaşayıp geçirdiysen ya da daha çok küçüksen aşktan daha korkunç hiçbir şey yoktur. Gönül nerede imkansız varsa onu sever inadına inadına. Zorla bir başkasını sevmeye çalışıyor şimdi. Güya iyi gelecekmiş, uzaklaşacakmış ondan.  O kendine başkasını sevmeye zorlarken bense bu aşkında ona varamayacağını anlatmaya çalışıyorum. Ne yazık ki o da sevilmeyecek birisi. Bir dostu var ki onun için dünyayı yakar. “ Nasıl girdiyse aklına öyle çıksın” dedim. “Olur.” Dedi. Öyle olmasını çok isterim canım arkadaşım. Üzülmeniyse hiç istemem. Karşına sevgini hak edecek biri çıkacaktır. Güzel duygularını ona sakla.


Tuğba Aras
24.09.2023 İzmir
www.kafiye.net