Uzayıp Giden



Yine uzayıp giden kasvetli bir gecenin ardından !

Oyuncağı elinden alınmış

Sevinci yarim bırakılmış.

iç çeken bir çocuk misali!

Göz yaşlarıyla bitap düşüp uykuya dalıvermiş.

Sabaha açılırken gözlerin.

Öylesine yorgun öylesine bitkindi ki bedenin.

Ne hissettiğini bilmeden”

Kimsin nesin

Ne cismin nede resmin nereye aitsin.

Kimler yıktı kimler yaktı canını.

Kimler aldı neşeni umudunu .

Öylesine karmaşık duygular içindesin,ki.

Acaba hangisi daha kötüydü?

Uyuyup rüyalara dalmaklı ?

Uyanıp kabusları tekrar tekrar yaşamakmı ?

Hayat denen bu sarmaşığın içerisinde .

Pusulasını kaybetmiş.

Yolunu bulmaya çalışan”

Bir karınca misali çırpınıp duruyorsun.

Şu koskoca dünyanın pervanesinde.




Leman gülbil

www.kafiye.net