RÂHMETLİ YILMAZ ÂŞIK ŞENLİKOĞLU DAYIYA İTHAFEN



Cesur idi meydanlardan yılmazdı

Çıldır Suhara’nın kralı dayım

Şenlik torunuydu adı Yılmaz’dı

Edepli erkânlı töreli dayım




Her şeyden evvela O bir âşıktı

Üstatlara örnek tabîr âşıktı

Hayatı boyunca pîr nur âşıktı

Usta idi aklım ereli dayım




Senden sonra köz koyan yok ocağa

Nuri gardaşını koydun toğrağa

Yadigâr sazını aldın kucağa

Dolaştın hep bağrı yaralı dayım




İkinci gurbetin adı Almanya

Yarasız göndermem dedi Almanya

Genç ömrünü erken yedi Almanya

Derdi Göy Dağ gibi sıralı dayım




Her yandan bağlarlar dilimi amma

Belki arz edemem halimi amma

Yakıştıramadım ölümü amma

Bu imiş Mevlâ’nın kuralı dayım




Ey Mahperi doğrul al abdestini

Oku Tebareke Âmme Yasini

Aşıklık kültürü tutar yasını

Ebedî Dünya’ya varalı dayım



Songül Mahperi Irmak



HÜSEYİN AMCA



Sümmani Babadan kalmış yâdigâr

Bizlere emânet Hüseyin Amca

Bilgisi kâmil bir âlime ayar

Kalplere hitabet Hüseyin Amca




Asla sanatında düşmemiş gafa

Hemen cevap verir meydan da lafa

Edep hâya ile geçer ön safa

Duruşu zerâfet Hüseyin Amca




Manevi babadır düşküne ele

Senelerce vurmuş o dertli tele

Koşma semaisi müstezat ile

Ehli dil mârifet Hüseyin Amca




Gezdi Ülkesinde her bir karışı

İstemez kin küsü sever barışı

Pes etmeden daim alır yarışı

Örnek bir cesaret Hüseyin Amca




Mahperi’yi kendi torunu saydı

Nur yüzü parlayan güneşti aydı

Sümmani adını dünyaya yaydı

Soylu bir asâlet Hüseyin Amca




Songül Mahperi Irmak

www.kafiye.net