DÖKÜLÜR GÜZ GÜLLERİ

Sormayın kışını geçen yazını,

Küsmüş açmıyor artık güz güllerim.

Gönül kırgın çalmaz artık sazını,

Yaprak,yaprak dökülür güz güllerim.

**

Ömrünce koşarak kurdu o evi,

Bükülmüş tanınmaz geçmişin devi.

Silindi gözlerden verdiği sevi.

Yaprak,yaprak dökülür güz güllerim.

**

Sormazlar ardını dönüp gidenler,

Kucağı açmışlar dost edinenler,

Paylaşır kederi gelen gidenler,

Yaprak,yaprak dökülür güz güllerim.

**

Düşünür bırakıp ardında olanı,

İyimi kötümü varmı solanı,

Tıkıyor lokması boğazda kalanı.

Yaprak,yaprak dökülür güz güllerim.

**

Tutmaz oldu beden katlandı beli,

Damarlar çekilir uzatsa eli,

Dökülür kurumuş güzelim teni,

Yaprak,yaprak dökülür güz güllerim.

**

Dalıyor gözleri vardır sevdiği,

Yokki hiç geleni olsa seveni,

Aksoy,garip yolcu dostlar güveni.

Yaprak yaprak dökülür güz güllerim.



30/12/2020

Gülsen Aksoy
www.kafiye.net