TEHASSÜR

Kim demiş kurak çölde muhtaç olmuşum suya
Elbet ben de kanarım yüreğe buz değince
Güzel yüze doyulur doyulmaz güzel huya
Ebed sizde yanarım ocağa köz değince

Şakısa börtü böcek hep gülseler bebekler
Yeşil çimde çiçekler uçsa kuş kelebekler
Yorgun kalbimde ümit bitmez sabırla bekler
Güneş sizden sanarım bahara yaz değince

Biçare geçer ömrüm ilden ile savurur
Sevilen hep özlenir hasret yakar kavurur
Duvarı nem yıkar da insanı dert devirir
Sanmayın siz onarım yaraya tuz değince

Ya birgün isyan edip tatlı canıma kıysam?
Neşe beni terk etse yas tutup kara giysem
Başım öne eğilir ‘yar’ diyen bir ses duysam
Mutlak sizi anarım dudağa söz değince

Tabiat ne güzelse o kadar acı hayat
Nasip te yoksa saadet istersen iste dayat
Mutlu geçen an için ödenir büyük diyet
Yönüm size dönerim resime poz değince

Hatice Hantal
www.kafiye.net