Türküsünü Suya Yazandır Kadın


Güneşe dönüktür her mevsim yönü
İğne ile kuyu kazandır kadın
Seherleyin mahmur beklerken tanı
Türküsünü suya yazandır kadın


Sermayesi sevgi, rastlanmaz kine
Olsa da sitemi götürür sine
Yükseldikçe dolar, iner engine
Aşı bereketli kazandır kadın


Edebi, örtüsü, huyu, artısı
Merhameti sonsuz, olmaz tartısı
Evinin temeli! yoksa çatısı,
Kirişin üstünde hezendir kadın


Evladına kanat, eşine yaren
Onunla saraya dönüşür ören
Dağların ardını sezgiyle gören
Duygu aleminde gezendir kadın


Soğuğa yorgandır, başağa harman
Sabıra değirmen, çileye kirmen
Bereketi görse imrenir Harran
Urfa, Antep, Maraş, Kozan’dır kadın


Çayın buharıdır, kaşığın sesi
Pencerede perde, şifa nefesi
Evinin içidir sabit adresi
Tertipdir, düzendir, izandır kadın


Varlığı hayattır, yokluğu acı
Analık aşkıyla hak etmiş tacı
Toprak anasından almış mizacı
Şinel’im aslında mizandır kadın



DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net