Mezahir İskender

Ah be Cavit efendi, seni anlayarak sana acelem var!..

————————-′′

Ağlayan mezar ′′ şiirinden.(Uzmanlık ile)

————-

M e h b e s d e n m e h b e s e

********************************

Defol git, insanın içindekiler belli,
İçindeki ulf; sonu vahşet,
Sende şefkat; nefreti bitir,
Rahmetin üzerinize olsun sonunu lanet olsun

H. CAVID

————-…

Cavidim, müttefikim… hakim şeytandır!
Zincir de kanun da şeytanın elinde.
Di kurtul al bakayım adalete,
Affetmek şeytanın temelinde değildir.


Zincir de kanun da şeytanın elinde,
Ne kadar neşeli, ne kadar neşeliydi?
Şeytanın kahkahasından, şeytanın şerrinden
Solan bir şiirdir, söz güldü…


Şeytanın kahkahasından, şeytanın şerrinden
Cavit cezaevinden cezaevine kovuldu.
Her hayal geldiğinde, gözlerin açıldığı zaman,
Cavit bu sese ayi


Cavit cezaevinden vuruldu,
Düşlerin kuşu düştü gökyüzüne.
Gözleri dikildi, kapıda kaldı,
Kötü cümlelerin okunmasını bekledi.


Hayalindeki kuş gökyüzüne uçuyor,
Bir ok dokundu kuş da kanadı.
Bu hapishaneden o hapishaneye giderken
Şair kalan günlerini düşündü…


Bu hapishaneden o hapishaneye giderken
Şeytan onu adım adım takip etti.
Ama güldürmedi, umut vermedi,
Tören nedir, niyeti nedir?- diye saklandı.


Keşla ve Bayıl ‘ da şeytanın yeri,
Şairi burada ve orada üzdü.
Orada ve burada olan kanepede
Bilinmez ne eğri ne doğru?


Şairi burada ve orada üzdü,
Ne bedende ne dilde kaldı.
Bu kötü cümle için sabırsızlanıyorum
Şairim bu iki yılda yaşlandı…

D b a r d i l e r h e k m

————————

Mevsimler yerini bir bir değiştirdi,
Gün geçtikçe kaldı ve o gün geldi.
At basıldı, gerçekler attan düştü,
Güneş de o gün karardı.


Gerçek öldü o dinde düğün mutsuz oldu,
O gün melekler gözlerini sıktı.
O gün bir şair sardı belini,
Şiir ve sanat dünyası da yıkıldı!


O gün bir şair sardı belini,
O gün bugündür yas tuttu kalem ağladı
O gün bugündür başını dizlerinin üzerine koydu,
Deniz kızı da siyah bağladı.


O gün bugündür şiir korkuya dönüştü,
Şiir de o günden korktu.
Gizli bir zulüm sardı o günden,
Köşeleri kurt gibi yiyor…


O günden bu güne hem şiir hem söz
Soyuldu, kendi günlüğünden kovuldu.
Allahım kendin söyle!.. İnsan ne olabilir ki?
Kıbleden yüzünü çevirirse?


Gün geldi… okundu ve aptal cümlesi,
Tarihin yüz noktası o gündü.
Kim taş değildi, kim insandı,
Boğazında diken bitmiş o gün……


Hüküm de şeytanın dilinden okunur,
Keşke o sabah olmasaydı, keşke o gün olsaydı.
Kararı dinlemek ne kadar zor:
′′ Vatan ‘a ihanet… Anavatan’ dan sürgün!..”


Sessizce bu kararı dinledi,
Cavit ‘ in gözünde karardı dünya.
Bir köpeğin büyüklüğüdür, büyüklüğüdür,
Dünya sallandı, küçüldü, daraldı…


′′ Vatana ihanet!.. Vatan haini!..”
Cavidim kazandı gelmedi
Allahım şeytana fırsat bu fırsat nedir,
Allah varlığın nerede?


′′ Vatana ihanet!.. Vatan haini!..”
Bu karar-karar ne kadar saçma?
Bu cümleyi dinlediğim ve duyduğum andan itibaren
Cavit ‘ im sonsuza kadar oldu, o da olacak.


Bu karar ne kadar saçma?!
Şairin gönlü bin yere sızmış.
İman, din, mezhep tapusundandır
Kötülük, yalan, iftira kaynağa geldi.

′′ Vatana ihanet!.. Vatan haini!..”
Bu sesler Javi ‘ de nasıl hatırlanıyor?
Mu kararı, bu karar ne kadar iğrenç,
Necə də qansızdı,çiydi,boyattı…


Şair belgelemiş… nefes kesilmiş,
Parladı ve güldü ve şeytanın gözleri.
Nasıl mutlu olunmaz, nasıl gülünmez?
hükmünü verdi ve hükmünü kendi söyledi….

Şiir dünyasının güneşi battı,
Batan sıkıldı, fena değildi.
Bu olumsuz cümleyi zevkle okudu,
Şeytan ′′ şeytan ′′ ın intikamını aldı.


Şeytanın gözleri parladı, güldü ve güldü,
Aldığı kararın rengi durduruldu.
Allahım neredesin?.. Neredesin, Tanrım?
Şairin kolları çizildi!..


Ş e v i n d e b l i s

———————-…
Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Sözünü tuttuğunu seviyorum.
Eğriye verebileceğini sev,
Hak ve adaletin boynuna vurdun.


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Sev ki dağlar yıkıldı dağlar yıkıldı.
Ertogrol ‘ ün kırıp kırılmasına bayılıyorum,
Mişkinaz, Turan da zar ağlar…


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Cavit ‘ imin düşünceli olmasına bayıldım, el sallıyorum.
Kurduğun bu zalim örnekte bunu seviyorum
Bir tane kalmamış ne kesiyorsun kal.


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Javid ‘ lerin uçup yere yığılmasına bayılıyorum.
Şiirin denizkızı olmasına bayılıyorum
Yağmur yağdı, yağmur yağdı gözlerinden.


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Arzunun yerini almasını seviyorum.
Cavit ‘ in yüzüne karşı direnen kişi
Şeytanlaşmış, insanlık tarafından unutulmuş.



Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Davranışının kendisine küfür etmediğini sev.
Sanat dünyasında, şiir bahçesinde
Bin yıl sonra Cavit yine aç gözlü olmayacak…


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Kaleme kılıç koymuş olmanı seviyorum.
Işığın, ışığın elindeyim,
Bir elinizi kırdınız milletin belini.


Fırsat senin, aşk ve şeytan!
Bir dağı vurup bir cana kıydığını sev.
Kendi milini seviyorum, kendi ellerinle
Azerbaycan ‘ a bir göz attırdın!


Sev bunu, kaç fırsat senin,
Vahşi doğada binlerce kişi yanarsın.
Bugünün günahları için,
Yanarsın ve kavrulursun!..


Mazahir IsgandarNot: Heceleme hatalarımı affedin ve lütfen söyleyin. Yazdığımda gözlerim ağrıyor.
www.kafiye.net