İNCE BİR ÇİZGİ DAHA

Hayatta
Her zaman
Tek başına insan…
İster, can ciğer dost olun birileriyle ya da sizin için herhangi biri konumunda olmayan herhangi biri sizin can ciğer arkadaşınız olsun… Evli ya da çocuklu olun isterseniz… Şan şöhret sahibi, ünlü biri de olabilirsiniz… Belki, kocaman bir fabrika sahibi ya da o fabrika içindeki kontrolü yöneten yönetici ya da benim gibi şurada bir halt olmak için çabalayan bir öğrenci de olabilirsiniz…

Ne olursa olsun,
Nasıl olursanız olun,
Çevrenizde milyonlarca insanla, aynı havayı teneffüs edip, aynı yeryüzünü, gökyüzünü ve buna dair birçok şeyi paylaşıyor olsanız da,
Hayatta
Her zaman
Tek başınasınız…
Hiç kimse kendini bir ömür sizinle bırakmayacak… Yaşınız kemale ermeden önce, yalnız olabileceğinizi
anımsamayacaksınız bile… Ne düşündüğünüzü, ne hissettiğinizi, kalbinizde barınan duyguların neler olduğunu sizden başkası bilmeyecek; sezinleyebilecek kabiliyete sahip insanlar olabilecektir çevrenizde o ayrı…

İster eşiniz, ister dostunuz, ister karınız-kocanız-coluğunuz çocuğunuz, aklınıza gelebilecek, sayıp sayamadığım, yazıp yazamadığım, beraber ağlayıp beraber güldüğünüz, birlikte yaşadığınız, kim olursa olsun çevrenizde; hayatınızda, kalbinizde; siz an gelip yalnız olduğunuzu hissetmeseniz bile, hayatta her zaman tek başınasınız… Girmiş olduğunuz bu sınavda yalnızsınız… Birsiniz dünyada… Bir tanesiniz… Ayrıca kim bilir kimlerin de bir tanesisiniz… 🙂

Hepimiz hayatın öğrencisiyiz… Şahsi olarak, hangimiz, hangi sınavda ikişer kişiyiz? … Yanlınız… Tek
başımızayız…  Bu hayat sadece, O’nunla bizim aramızda… Belki de bu yüzden diyorlar; Allah’la kul arasında…

Hatice Kübra ÖKTEM
18.07.2011–22.09.2011
www.kafiye.net