TEMENNİ


Say ki beyaz bir güvercin düştü toprağa
Vakit bir cenaze sonrası
Yalnızım,Yapayalnız…
Siyah kalabalıklar küçülüyor uzaklarda
Ve uzayıp inceliyor gölgeler yokuşlarda


Oysa…
Sevincim, Hüznüm,
Yitik bir çocuk kalbi, gözlenen şafaklarda.
Say ki beyaz bir yıldız kaydı boşluğa
Vakit bir matem sonrası
Yalnızım
Yapayalnız
Bir odadayım, sessiz ve ıssız
KabustayımAyrı bir buuddayım,
Vakit, gece yarısı,
Duadayım…


Taze sıvanmış oda,
Oda toprak kokuyor,
Korku kol geziyor
Oda loş,
Oda bomboş …


Tavansa basıkça
Gözlerimde eriyor çıplak duvarlar
Mızrak sallıyor bir yabani hoyratça
Yabani çıplak,
Yabani kıvrak,
Yabani kızıl karası…


Gece zifiri, gece karanlık
Yok oluyor birden gözlerimdeki aydınlık
Ortalık adam boyu usturadan otlar
Otlar ısırgan,
Otlar kemirgen,
Otlar gece karası…


Dibinde gizlenmiş ufuksuz sular
İçinde yılan gibi kıvrılan yosunlar…
Sular derin,
Sular dingin,
Sular çay karası…
Beliriyor birden
Cansız ayaklarımın dibinden
Taptaze bir köstebek yuvası
Basıyorum,Nafile…
Batıyorum,
İmdat yok kimseden
Yok, yokluğumu hisseden
Gecenin siyah cinneti çöküyor suya
Su, içiyor katmerli karanlığı doyasıya
Nihayet,
Nur yüzlü bir çocuk uzanıyor ışıksız dünyaya
Meleklere eş,Kucağında yitik bir güneş
Açıyor ellerini, duruyor duaya
Kaldırıyor gözlerini sonsuz semaya
Sıcak bir ışık yükseliyor, titreyen rüyaya
Gecenin soğuk ve çığlık ummanlarından
Sonra…


Umuda kan yürüyor susamış damarlarımdan
Ve bir güneş koşuyor çocukların limanlarından
Oysa…Kabusum, cellatların tunç vicdanlarından
Ve pervasız çalım satan çifte riyalarındanEy!
Gönlü gül kokan, yağmur yüklü çocuk
Düşsün yüreğinden bir damla, çorakların sinesine
Ki kızıl yaşlar düşmesin zambakların hissesine
Söksün şafak
Ağarsın ufuk
Yırtılsın soysuz karanlık
Yıkansın gece
Yansın güneş
Yürüsün!..
Yürüsün sonsuz aydınlık.



Ergün Bilgi
www.kafiye.net